Met nog net genoeg renners om van start te gaan werd duidelijk dat het tijd was om met winterreces te gaan met de dinsdagavondcompetitie. Maar uiteraard niet zonder prijsuitreiking, want daar heeft iedereen natuurlijk al die avonden voor gestreden. Ook de jury.

Uiteraard is dit laatste verslag van 2025 ook een geschikt moment om terug te blikken op het afgelopen seizoen.

Na het verregende seizoen van 2024 hadden we dit jaar weinig te klagen over het weer, slechts twee keer was het weer zo slecht dat er niet werd gereden. Het was ook het jaar van Nikolai Ivakhov die, als hij aan de start stond, ook altijd wel op het podium stond na afloop. En dan meestal ook op de hoogste trede, maar liefst 9 overwinningen op 13 keer aan de start staan zegt genoeg over zijn kwaliteiten. Met zijn 15 jaar is hij ook veruit de jongste winnaar van de dinsdagavondcompetitie!

 

En als binnenkort Nikolai is doorgegroeid tot boven het niveau van de dinsdagavondcompetitie dan zal zijn jongere broer ons wel weten te vinden. De top-drie was al een tijdje duidelijk, met Tim Schreurs en Simon Polstra op plek twee en drie. Maar daarachter was het vooral belangrijk om vaak te komen en dan bij voorkeur te eindigen voor je concurrenten. Niels Geise deed dat goed en kwam daarmee op plek vier. Ook Jan Buisman pakte de laatste twee weken flink wat punten en kwam daarmee tot zijn eigen verrassing op plek zeven, genoeg om ook een envelopje mee naar huis te kunnen nemen.

Volgend jaar starten we op dinsdag 31 maart. Tot dan!

De hele einduitslag van seizoen 2025 en ook het totaalklassement van de afgelopen 21 jaar staan hieronder.

Einduitslag 2025

Klassement 2005-2025

De jury in het zonnetje

(On)zichtbare krachten van het DinsdagAvondCommittee, zo mag je de jury ook wel noemen. 25 dinsdagavonden stonden ze klaar voor de koers, ook op de avonden dat er door het slechte weer geen renners waren. Bestuur en renners hebben niets dan lof over de drie die het al jaren mogelijk maken dat je na elke koers weer een stapje beter wordt.

Wil, Paul en Arno in het zonnetje gezet

Om te beginnen Arno Vos: ons meefietsende jurylid. Onzichtbaar in het peloton, want achteraan. Maar niet onzichtbaar als het er toe doet: neemt (bijna)altijd de camera ter hand als de finish in zicht komt. Feilloos registreert hij de uitslag om vervolgens weer onzichtbaar die leuke stukjes over de DAC op de Amstelwebsite te schrijven. Arno: bedankt!

Paul Andriesse: Ooit een begenadigd renner; won klassiekers en reed voorop (zonder dat hij het zelf doorhad) in de helaas ter ziele Ronde van Bovenkerk. Fietst onzichtbaar als WV De Amstel-lid in het trimmerspeloton op Sloten, want fietst in eigen tenue. Fietst onzichtbaar mee als de Masters voor het eerst sinds lange tijd weer eens een rondje rijden samen. En is onzichtbaar als de koffie en appeltaart besteld wordt, want is dan alweer doorgefietst. Paul: bedankt!

Wil Nieuwendijk: De man die er misschien ook wel vanaf het begin bij was. Want dit jaar wordt voor de 40e jaar op rij gereden en gestreden op de Peter Postbaan. Wil is niet onzichtbaar. Want als je goed kijkt bij het NK of het WK bijvoorbeeld bij het interview met Danny Van Poppel afgelopen NK in Ede, zie je hem staan, in de achtergrond. Als liefhebber van de koers, samen met zijn vrouw, genietend van de sport. Wil: bedankt!

Memorabel feitje:

Sinds de opening van de Peter Postbaan in 1985 (!) is men direct begonnen met het organiseren van wedstrijden op de dinsdagavonden; toen nog voor “Trimmers”. Veel renners van het eerste uur uit die tijd zijn gestopt of fietsen recreatief. Echter, een renner rijdt hier nog altijd met een rugnummer op, zijn naam is… Ruud Verbeek!

Eén van de best bewaarde koersgeheimen is Ierland. Mooie wegen, heuvels, wind, zon, regen en elk jaar een mooie dames koers voor niet professionele rijders. Als Team NH heeft de Amstel-équipe al enkele jaren acte de présence gegeven in de Ras na mBan, zoals de vijfdaagse koers in het zuidelijke deel van Ierland genoemd wordt.

De Amstel-équipe bestond uit de rensters Ingeborg Kers, Marie-Sophie Res. Demi Könst, Elyse Schuijt en Marike Veldhuis. Begeleiding was in handen van Sven van Tol, Ted van der Putten (normaal ploegleider bij Swabo mannen), Floris vriend van Marie Sophie en Sandra moeder van Demi.
Vooral Elyse deed het erg goed. Na een speciale voorbereiding op Aruba (veel ijs, u kent dat wel) zat ze elke dag mee in de eerste groep zodra er geklommen (en gedaald) moest worden. Elyse eindigde steady in de top-20 en werd 13e in het algemeen klassement. De andere dames deden regelmatig een leadout voor Elyse, sprongen mee of deden een leadout, ergens in groep 2, of 3, of 4. Marike was de tweede vrouw in het klassement, maar verloor onder andere door een lekke band hier en daar wat tijd.
De andere dames deden waar mogelijk hun werk in de etappes en soms lukte dat bijzonder goed. In ieder geval kwam iedereen heelhuids in Kilkenny aan waar het slotcriterium rond het kasteel daar werd verreden: fraaie plaatjes.
Het was naar verluidt weer een schitterende koersweek. Voor enkele dames vast reden om meer te koersen en volgend jaar nog beter aan de start te staan.

Eindklassement:
1. Alice McWilliam (GBR) 11.38:17
13. Elyse Schuijt  op 0:37
50. Marike Veldhuis op 15:06
53. Demi Könst op 16:12
73. Marie – Sophie Res op 42:46
75. Ingeborg Kers op 47:20

 

Het einde van de dinsdagavondcompetitie nadert nu wel snel. Volgende week sluiten we om 19 uur af met een iets kortere wedstrijd, waarna we met elkaar overgaan tot de prijsuitreiking en een borrel voor het terugblikken op alle mooie prestaties van 2025.

Of de mooie verhalen waarom het allemaal net niet lukte, uiteraard geheel buiten schuld van de renner zelf.

Mocht het onverhoopt te slecht weer zijn om te fietsen, dan is iedereen nog steeds om 19.00 uur welkom voor de prijsuitreiking en borrel. En uiteraard wel lampjes mee.

Afgelopen dinsdag een bescheiden peloton. De neutralisatie werd min of meer overgeslagen, in ieder geval wat de snelheid betreft. Lang bleef het peloton met veel moeite bij elkaar, maar uiteindelijk ontsnapten Nikolai Ivakhov (zijn jongere broer sloop zonder rugnummer ook mee), Maeda Mitsutaki, Niels Geise en Raúl Woudstra uit het peloton en pakten een mooi gat.

Quinten de Jong zal het gevaar en maakte de oversteek net op tijd, waarbij Sander Boerkamp slim aansloot. In de finale haakten Maeda en Raul af uit de kopgroep. Nikolai is veruit de snelste in finales en won voor Quinten de Jong, Sander Boerkamp en Niels Geise.

In het klassement verandert weinig. De eerste drie plaatsen staan wel vast, alleen om plek vier zal de beslissing pas volgende week vallen, Sander Boerkamp en Niels Geise staan met een onderling verschil van slechts één puntje op plek vier en vijf.

De stand

Het is september en met de R in de maand wordt er weergesproken over de cross. Het veldrijden, de cyclocross, CX. De eerste donderdag van oktober gaat het ACXC, het cyclecross-trainings terrein aan de Ouderkerkerplas weer open (het Amstel Cyclecross center – ACXC, nader bericht volgt). Én er is meer bekend over de ACC (je kunt gaan inschrijven!).

De rayonhoofden van de Amsterdamse Crosscompetitie (ACC) hebben vergaderd en weer een mooie kalender vastgesteld, mét als het goed is een spectaculaire avondcross. In Ouderkerk is het te doen op zondag 16 november. Ook zijn er een paar nieuwe regels.

Op 19 oktober is de eerste wedstrijd op het mooie parcours van de Pyramide van Hoofddorp/Vijfhuizen en de competitie loopt in één streep door naar 4 januari in Uithoorn.

Alle info staat  Hier!  en vanaf 10 september 20.00 uur kan je je aanmelden. Niet vergeten te doen, óók als je nog twijfelt of maar een paar wedstrijden wil gaan meedoen!

Over het ACXC binnenkort meer nieuws!

Nieuwkomers moet je altijd verwelkomen, zeker wanneer het om gravelen gaat. Medemblik (Opperdoes), de associatie is eerder de aardappel dan een gravelparcours over romantische bosrijke paden. Niets was minder waar: het Afvalbrengstation Middenmeer aan de Westerzeedijk en enkele omliggende akkers bleken een fraai afwisselend gravelparcours te herbergen. Kasteel Radboud dacht je erbij.

Tel daarbij op de zonovergoten dag met de harde droge oostenwind en je had het perfecte recept voor een zware gravelmiddag. Want zwaar was het zeker op omloop van 9 kilometer die een afwisseling kende van langrechtdoor-asfalt, twee klimmetjes vuilnisbelt waarvan een met een technische duik naar beneden die zo uit de cross kwam. De weilanden met wind vol tegen had niet misstaan in Parijs-Roubaix.

De koers

Geen Amsteldames aan het vertrek in West-Friesland deze keer. Bij de Heren het goede nieuws dat er een groep Nieuwelingen in de blauwe kleuren van Offroad Cycling Team Noord-Holland aan het vertrek stond. Een dag ervoor nog in actie in de Toekomstcup. De zes jonge mannen moesten zich vooral zien te handhaven in het eerste kwartier na de start. Duwen en trekken voor een goede uitgangspositie voor de gravelstroken. Dat kostte nogal wat. (Foto onder Arjen Schippers)

Nikolai Ivakhov (tweede van rechts) liet er geen gras over groeien en kon er al zijn kracht kwijt. Een uitstekende 15e plek was zijn beloning. Max Baars (geheel rechts) groeide ook in de wedstrijd, zakte naar het einde wat terug – maar dat is niet vreemd gezien de tijdsduur van de wedstrijd. Voor Judah Gunnink (Jeugd U15) was de koers helaas wat te lang. Foto onder: verzorging onderweg voor Max, waar ook de Masters konden van profiteren. Water!!

Masters

Relatief weinig vertrekkers met nadeel dat er maar wát hoeft te gebeuren in de beginfase en je ligt uit de groep. Zes man, de een met wat meer zin dan de ander. Is ook altijd weer even wennen zo’n grote koers na de vakantieperiode.

Debutant Wouter Spit keek het stof uit zijn ogen in de eerste ronden. Goed gestart maar moest daarna eigen tempo gaan rijden om de race uit te kunnen rijden.

Sander Baars, eindelijk weer met rugnummer! Kan verrassend sterk zijn, was dat ook zeker in de beginfase, moest daarna een tandje terug.

Jan van Herwijnen dacht een aflopende tubeless voorband te verhelpen door deze vlak voor de start extra hard op te pompen. Daar trapte de band niet. Halverwege de eerste ronde dus de pits in voor een binnenband. Aansluiting kwijt, vervolg hoofdzakelijk solo renners terughalen.

Caspar Hermans zonder meer pechvogel van de dag. Nieuwe ketting + nieuwe cassette is normaal gesproken twee. Bij hem bleef de combi op 1 steken. DNF, alles op WK.

Romke van der Weerdt, kampioen afzien. Draaide heel goed mee, maar de laatste drie ronden deden hem de nek om, zoutmannetje op de fiets. Wel sterk én in vorm.

Pierre Deen in de beginfase twee keer van de fiets, eerste keer na kleine val, daarna derailleur recht buigen. Kwam sterk terug en werd alleen maar beter, ging technisch ook goed. Verdiende 9e plek na alle geleden malheur in zijn laatste gravelraces.

(Romke krijgt verse bidon aangereikt. Chris Kleijn (ook startcommissaris van de ACC) kijkt toe.)

Uitslagen

KNWU-website (onder voorbehoud – mylaps niet helemaal juist bij Masters)

Tot slot: Nikolai deed het met 1 bidonhouder! Daar was over nagedacht.

De zomer is zo goed als voorbij, dus tijd voor de najaarscompetitie voor de jeugd. Afgelopen donderdag 28 augustus was de aftrap.

De truien voor de leiders en strijders zullen weer opnieuw verdeeld worden de komende 5 donderdagen. Vandaag was het in ieder geval prachtig weer om te koersen.

Koers

De NJC begint met een reguliere koers. De aanwezige 12 renners starten allemaal gezamenlijk. In de stand zullen de truien over twee groepen verdeeld worden. Eerst maar eens vlammen over 12 ronden.

Met de aanwezigheid van Judah en Silvan zit dat wel goed, want die hebben er zin in. De eerste ronde gaat nog en groupe, maar daarna breekt het in brokjes. Voorin trekken Silvan en Judah volle bak door. Na een korte hevige achtervolging kunnen Briek en Tawan weer aansluiten.

Julien en Marcus konden net de oversteek niet maken. De overige renners richten zich op elkaar. Ella (1pt) moest als eerste lossen en reed haar rondjes verder solo. Joshua (2pt), Bas (3pt), Fedde (4pt) en Daniel (5pt) vonden elkaar en maakte er nog een mooi sprintje van. Kees (6pt) bleef heel lang dicht achter de grote mannen aanrijden. Marcus (7pt) verloor de sprint van Julien (8pt). De andere vier bleven bij elkaar en gingen uiteindelijk sprinten om de zege. Briek (9pt) moest het daarin ruim afleggen tegen Tawan (10pt), Silvan (11pt) en Judah (12pt).

Met een gemiddelde van ruim boven de 34km/u was het een pittige openingskoers!

Puntenkoers

Eigenlijk volgt een VJC of NJC toch vaak al een beetje eenzelfde stramien. Op de eerste dag een reguliere koers, en een puntenkoers. Niet te moeilijk, wel zwaar. 8 ronden, met om de ronde een sprint. Aanvallen vanaf het begin, een open koers dus. Ook hier brak het peloton al snel en ontstonden er spannende gevechten her en der. Zo reed Bas opeens weg bij de achterste groep om bijna weer naar de middelste groep te rijden. Misschien volgende keer vanaf het begin het volle pond geven? Verder vielen weer Daniel en Tawan op met hun durf en aanvalsdrift. Silvan bleek in de meeste sprints toch te sterk voor de anderen en wint het klassement.

Naam	1	2	3	4	Punten	Uitslag
Silvan	3	1	1	1	6	12
Judah	1	2	2	2	7	11
Tawan	2	3	3	3	11	10
Briek	4	4	4	4	16	9
Julien	5	6	6	6	23	8
Kees	7	7	5	5	24	7
Marcus	6	5	7	7	25	6
Bas	8	8	8	8	32	5
Joshua	12	9	10	9	40	4
Ella	10	11	9	11	40	4
Daniel	11	10	11	11	43	2
Fedde	9	12	11	12	44	1

De truien en de stand

Silvan (op basis van leeftijd) pakt de leiderstrui bij de oudste. Kees bij de jongsten. De strijders truien zijn voor Tawan en Daniel. Mooie koers, van iedereen! Volgende week de truien weer schoon mee!

De stand

Silvan 23pt

Judah 23pt

Tawan 10pt

Briek 18pt

Julien 16pt

Kees 13pt

Marcus 13pt

Bas 8pt

Daniel 7pt

Joshua 6pt

Fedde 5pt

Ella 5pt

Hartelijk dank aan alle ouders en trainers bij de finish en het hek!

Wie kort voor aanvang had gekeken naar de weersvoorspellingen wist dat het een half uur voor de start flink zou gaan regenen en daarna zou het wat blijven spetteren. En wie dat niet had gedaan, die kwam onaangenaam verrast en nat aan op de club.

Maar ondanks dat een paar renners besloten zich niet in te schrijven waren er ruimschoots genoeg om de wedstrijd te starten. En ze hadden gelijk, de regen stopte en de zon ging schijnen zodat de enige nattigheid kwam van je voorganger.
De wedstrijd werd uiteindelijk een afvalkoers met slechts vier renners die in de eerste groep finishten. De rest voelde zich niet veilig genoeg om op snelheid door natte bochten heen te gaan en koos voor het veilig uitrijden op één of meer ronden. Nikolai Ivakhov maakte duidelijk dat de mislukte sprint van vorige week niet aan hem lag en won voor Rienk Tuinhof, Niels Geise en Jan Hummelink.
Omdat Tim Schreurs weinig punten scoorde en aangaf de volgende twee keer te ontbreken is de winnaar van dit seizoen wel bekend: Nikolai Ivakhov! Maar de huldiging is uiteraard pas op de laatste avond.

Let op: de laatste twee ritten van de dinsdagavondcompetitie starten om 7 uur.

De stand volgt.

Wielerploeg Groot Amsterdam is een samenwerking van drie verenigingen uit de regio. WPGA was een voorloper en is door vele regio’s gekopieerd. Wielrennen verandert en WPGA verandert mee. Het is tijd voor een volgende stap in de ontwikkeling van WPGA. Help je meebouwen?

Het samenwerkingsverband bestaat uit de clubs DTS, Olympia en De Amstel. Het is geboren uit de gedachten dat wij onze renners, in WPGA-verband, een aantrekkelijk sportief programma kunnen bieden. Tegelijkertijd blijven de renners verbonden aan de club. WPGA was een voorloper en is door vele regio’s gekopieerd.

Door de jaren hebben veel jonge Amstelrenners voor WPGA gereden. Voor iedereen was het een onvergetelijke levenservaring, voor een aantal een opstap naar een nog hoger niveau, zoals voor huidige toppers als bv Enzo Leijnse, Victor Broex, Julian Vergouw en Wessel en Michiel Mouris.

De ambitie van WPGA voor de komende jaren

• WPGA is van, voor en door de aangesloten clubs en renners;
• WPGA wil de plek zijn waar vooral renners (m/v) uit de regio Groot-Amsterdam zich sportief maximaal kunnen ontplooien;
• WPGA is ook een plek waar je levenslessen leert, avonturen beleeft en vriendschappen smeedt, waar gelachen wordt;
• Bij WPGA koersen renners met branie (en leren ze dat ook met gogme te doen);
• WPGA is daarmee een leidend opleidingsinstituut, met een eigen, (Groot) Amsterdamse signatuur;
• WPGA wil dat zijn voor jongen en meisjes, mannen en vrouwen, van nieuwelingen t/m elite;
• WPGA bouwt aan een strek fundament: een goede organisatie, financieel gezond en met een professionele uitstraling.

Kernplan WPGA 2026
De WPGA-verenigingen bouwen aan verdere versterking van:

• Begeleiding: De sportieve begeleiding van renners te versterken en uit te breiden met bv persoonlijke coaches / trainers, voedingsadvies en krachttraining, binnen WPGA;
• Draagvlak: Uitbreiding met een nieuwelingen (m) team en een dames elite/beloften team, binnen WPGA;
• Infrastructuur: De infrastructuur (bv auto’s, fietsen, kleding) verder te versterken en te delen / beschikbaar te stellen aan de verschillende WPGA teams;
• Een heldere structuur: taalverdeling, afspraken, bestuur en commissies.

Betrokkenheid en impact WV De Amstel
WPGA is een samenwerkingsverband van wielerverengingen. De verbinding tussen WPGA, de clubs en de renners is cruciaal. Dit is wederkerig. Renners krijgen een aantrekkelijk sportief aanbod en toegang tot een prachtige leerschool. Clubs en WPGA krijgen er inzet, betrokkenheid en zichtbaarheid voor terug.

De Nieuwelingen werken al samen met de WPGA verenigingen. Ze gaan dat nog intensiever doen. Onze Elite/Belofte dames koersen nu ook als onderdeel van Team Noord Holland. Elite / Belofte dames wordt een onderdeel van WPGA. (Zie ook onze pagina Vrouwenwielrennen.)

Momenteel wordt er door een grote groep vrijwilligers van de clubs en WPGA gewerkt aan de plannen van 2026. Vanuit De Amstel zijn onder meer betrokken:

Joost Mouris/Alexander Everts: Junioren/Nieuwelingen
Anne van Berkel/Judith Rem: Dames Elite/Beloften
Koos Jeroen Kers: Heren Elite/Beloften
Sander Baars: bestuur WV De Amstel

Vragen of meebouwen? Meld je bij Sander Baars, of een van de andere clubgenoten.

Het is nog onduidelijk wie zich na de laatste rit op 16 september kampioen van de dinsdagavond mag noemen. Nikolai Ivakhov en Tim Schreurs staan na vanavond praktisch gelijk, dus de beslissing valt in de resterende drie ritten.

En daarmee hebben we voor de zesde keer op rij een kampioen die de titel nog nooit eerder won.

Starttijden laatste ritten
De rit van 2 september start nog op de gewone tijd van kwart over zeven, de ritten van 9 en 16 september starten om 19.00 uur, zodat we tot het donker wordt nog wel een volledige wedstrijd kunnen rijden.

De koers
Vanavond waren het ideale omstandigheden voor een mooie koers. We begonnen keurig rond de 40 maar langzaam werd het tempo opgevoerd tot de rode vlag de koers vrijgaf. De daaropvolgende versnelling en een slecht (in bocht 3) getimede lekke voorband van Serge van der Putten zorgde ervoor dat het peloton op een lang lint ging. Maar met veel moeite wisten de meeste renners stand te houden. Het tempo bleef hoog zodat niemand kon wegkomen. Een massasprint was dus onvermijdelijk en daarbij kwam Raúl Woudstra als eerste over de finish voor Tim Schreurs, Romke van der Weerdt en Nikolai Ivakhov. Raúl meldde zich daarna bij de jury met de melding dat hij in de laatste bocht Nikolai wellicht te veel had gehinderd. Heel sportief, maar omdat Raúl declasseren niet in het voordeel van Nikolai zou zijn, heeft de jury de stand toch maar ongewijzigd gelaten. Maar dat betekent wel dat Tim nu één schamel puntje boven Nikolai staat.

De stand

Het is bloedheet in Laigneu, de finishplaats van etappe 1. Franse chansons klinken uit de luidsprekers. De speaker verdeelt zijn aandacht tussen de profs en de nieuwelingen. “Zoals elk jaar is de Amstel aanwezig in de Tour de L’Ain”, dit jaar begin augustus. Vervolgens kondigt hij onze renners aan, waarbij hij WV De Amstel, prachtig, “Frans” uitspreekt. Gekleed in de bolletjestrui fietsen de renners terug naar de accommodatie, over het parcours van de profs. Zo ziet plezier eruit. Het publiek langs de klant (wachtend op de profs) applaudisseert.

De Tour de L’Ain is een driedaagse koers voor nieuwelingen en profs. De nieuwelingen rijden de laatste kilometers van de profkoers en worden op dezelfde professionele manier begeleid door de organisatie. De (top) nieuwelingenploegen uit Frankrijk zijn aanwezig, naast ploegen uit Zwitserland, Duitsland, Canada, België en Nederland. De koers kent uitsluitend een ploegenklassement. Dit jaar is De Amstel aanwezig met Quinten de Jong, Nikolai Ivahkov, Max Baars en gastrenners (van DTS) Pieter Westbroek en Paul Vriesman.

Etappe 1: mijn vlakke land
De eerste etappe is “Frans vlak”, 83 km lang met 640 hoogtemeters (afgelegd met ruim 45 km/u).  Onze jongens willen voor geel en groen (sprinterstrui) gaan. De finale is verkend. Plannen zijn gesmeed. Zoals vaker loopt het net iets anders. Ploegleider Peter Vriesman heeft ze meegegeven: “koers samen en koers slim”. Dat hebben ze gedaan. Ze zien Franse renners plots een sprint voorbereiden, aan de rechterkant verschijnt een vlag met bolletjes. Ze doen mee en Pieter wint de spint. Na afloop blijkt het goed voor de bolletjestrui. In de ploegenbespreking en de gids is geen woord aan de bollensprint gewijd.

Professioneel wachten de jongens naast het podium tot ze opgeroepen worden. Ze hebben de standaardantwoorden (in het Engels) nog in het hoofd van de Tour de L’Aisne. Maar Paul heeft een Franse moeder en antwoordt, tot grote vreugde van de speaker en publiek (en tot opluchting van zijn ploeggenoten), de vragen in perfect Frans. Luid applaus volgt. De muziek zwelt weer aan. De Amstel heeft de Franse harten gestolen.

Deze etappe werd gedomineerd door Nederlandse ploegen, zij van ‘het vlakke land’, maar hun voorsprong zal snel worden uitgedaagd.

Etappe 2: une belle histoire
Na de vlakke etappe 1 hadden de Nederlandse ploegen 3 van de 4 truien om de schouders. Etappe 2 is andere koek. Het is klimmen geblazen (46 km, 1100 hm, bergaf, bergop, bergaf en weer op). De afdalingen zijn wederom verkend. Paul werd hier vorig jaar tweede en wil dit jaar graag winnen. Hij is wel een beetje ziek. Bij de jongens leidt dat niet tot aarzeling. Het doel van vandaag: etappe voor Paul en de gele trui voor de ploeg. De Amstel staat derde in het klassement. Het is wederom bloedheet. Ouders staan langs het parcours, strategisch gepositioneerd met bidons. Met de Nederlandse ploegen is afgesproken dat ze elkaars renners van bidons voorzien.

Het wordt een slagveld. Na 1 km klimmen ligt het volledig uit elkaar. In de laatste afdaling slaat Paul een gaatje op zijn belagers. In de laatste kilometers slaat de kramp toe. Met 10 seconde voorsprong komt hij over de streept. Winst. Onze renners wachten op elkaar na de finish, in de schaduw. Geel is niet gelukt en de bollentrui wisselt van schouders. Teleurstelling over de truien, vermengd met blijdschap over de winst van Paul. In een bergbeek vinden ze afkoeling. Sterke verhalen volgen. Ze krabbelen weer op om bidons te scoren bij de profploegen. Door de hitte zijn onze bidons al bijna op en morgen wacht de Grand Colombier. 

Etappe 3: la montagne
De Grand Colombier (15km a 8%) ligt voor het eerst in de Tour de L’Ain voor de nieuwelingen. De organisatie verontschuldigt zich bijna. Ze moeten nu eenmaal de laatste kilometers van de profkoers volgen. Het is bovendien bloedheet. Onze jongens zijn gewend aan wind en regen, de Schellingwoude brug, het viaduct op het parcours van Sloten, rondje Oukoop. Dit is van een totaal andere orde. ‘Pourtant, que la montagne est belle’, maar zwaar is het ook.

Na de afdaling, waar onze jongens snelheden van 90 km/u behalen, volgt nog een Ardennenachtige klim. De speaker spreekt van een geweldige koers op de Colombier. In de finishplaats is het 36 graden. Een voor een druppelen de renners binnen. Gesloopt. Na afloop bedanken onze jongens de organisatie. De Amstelrenners zijn de enigen die dat doen. De speaker roemt De Amstel nogmaals en lepelt nog even de renners van de winnende Amstelploeg uit 2016 op en geeft aan waar ze nu rijden. De renners zijn moe. De begeleiders glunderen van trots. Volgend jaar zijn we vast weer welkom.

Pizza-avond: non je regrette rien
De Amstel wordt 8e in het eindklassement (van 25 ploegen) en eindigt net achter WV Westland en ruim oor JEGG / De Jonge Renner. Vaste ploegleider Alexander kon op het laatste moment niet mee. De renners en ouders hebben vervolgens gezamenlijk de schouders eronder gezet en de taken verdeeld. Ploegleiderschap, heerlijke sportmaaltijden, dagelijkse voor- en nabespreking, koude bidons voor langs de kant, professionele fotografie. Alles is tiptop geregeld. Met een glansrol voor de jonge soigneurs Maxime en Greg. Na de laatste etappe is het gedaan met het strakke regime: pizza-avond. De ouders en jonge soigneurs haken rond middernacht af. Franse chansons worden vervangen door Amsterdamse rap. De renners gaan nog even door met het uitwisselen van sterke verhalen, wielerdromen en vooral, veel gelach. Ze hebben nergens spijt van. Het was prachtig.

Het nieuwe augustusweekend staat bijna voor de deur, nu het moment voor een snelle (onvolledige) terugblik op het vorige koersweekend. Nederlands asfalt en Zweeds gravel.

In de altijd snelle Ronde van Heerhugowaard (Tour de Waard) wist Suzanne Mulder een knappe derde plek te behalen. Belofte Maartje Redder ook mooi in de top tien, negende. Rosan Koper zagen we terug op plek 22. Bij de heren werd het veld volledig uit elkaar geslagen. Mees Jacobs overleefde min of meer: twaalfde.

De Valkenburg Klim Classic voor Junioren is een ware klassieker en graadmeter voor de toekomst. Samuel Gunnink en Michiel Mouris lieten zich in deze zeer zware koers goed zien. Beiden in de top tien, Michiel zeven, Samuel acht! Michiel als laatste van een kopgroep, Samuel als eerste van de grote groep daarachter.

Gravel
In het Zweedse Halmstad was er weer een gravelrace in de UCI-reeks. Femke Markus ontwikkeld zich steeds meer allround. Wederom voor haar een mooie overwinning in Zweden, klasse!
Acte de présence bij de heren Elite door ‘zwager’ Jasper Ockeloen en Victor Broex. Op de socials van de heren zagen we lachende gezichten in een fraai decors, maar ook hechtingen bij een bebloede Jasper. Veel gebeurd dus. In de wedstrijd reed Jasper te midden van veel doorgewinterde renners naar plek 18 en Victor wat daar achter op plek 30. Zo te zien in raceuitslag (lastig online te vinden) zat er een grote groep bij elkaar.

 

 

 

Na twee weken met te nat of te heet weer was het vanavond weer prima weer om te koersen. Er stond dan ook een mooi peloton aan de start.

Met daarin een aantal renners die duidelijk nog moesten wennen aan ons parcours. Dat is niet heel ingewikkeld maar goed door de bochten heen komen is nog wel een kunst. Als je dat nog niet beheerst kost dat een hoop extra energie. Niet alleen voor jezelf maar zeker ook voor de renners achter je. Nu zakte in de wedstrijd het tempo achterin soms tot 31 en aangezien de voorsten boven de 40 door de bocht gaan, moet je als je achteraan het peloton rijdt elke ronde een hoop energie stoppen in het weer dichtrijden van het gat.

Laten we wel zijn, er werd ook gewoon hard gekoerst; slechts de helft van de renners wist zich tot in de finale in het peloton te handhaven. Sander Boerkamp was de rapste in de sprint voor Tom Schreurs, Rienk Tuinhof en Romke van der Weerdt.
Door zijn tweede plek vanavond is Tim Schreurs Nikolai Ivakhov genaderd tot op twee punten. Sander Boerkamp is met zijn overwinning op plek vier beland ten koste van Serge van der Putten.

De stand

De renners in de Dinsdagavondcompetitie hadden weer eens af te rekenen met hoge  temperaturen, én hoge snelheden. Na een spannende finale mocht Sander Boerkamp een mooie en slimme zege op zijn palmares bijschrijven.

De neutrale fase ging al op een lekker tempo. Enkele coureurs die net uit de vakantiestand kwamen hadden het daar al lastig (let op: geen excuus, de echte coureur is altijd klaar voor de DAC). De interim-jury (streng maar rechtvaardig) hief daarna de rode vlag en toen de koers los ging werden de eerste koeien van de schapen (sic!) gescheiden. De renners die niet koers-klaar waren wapperden er al af of speelden harmonica aan de staart. De warmte en de snelheid eisten hun tol en de rondetijden liepen langzaam op: de mannen (waar zijn de dames?) leken wel moe.
Het minst moe in de finale waren Romke van der Weerd, Stan Nelissen en Tim Schreurs. Zij pakten in de laatste tien ronden een mooie voorsprong en leken de buit te gaan verdelen. Sterker nog: Stan liet al opzichtig weten –  “ik word wel drie” – wat zijn uitslag zou zijn. Maar in de groep daarachter ontstond onder impuls van o.a. Rienk Tuinhof toch nog een jacht en ín de laatste ronde werden de vluchters gepakt.

Sander Boerkamp wist het vervolgens fraai en ruim af te maken voor Rienk, Caspar Hermans, Coen Emmer en Romke. En Stan? Die werd geen 3e, maar 7e.

De stand volgt volgende week als de standaard jury weer terug is van reces.

 

Voor sommigen is het nog vakantietijd, maar het najaar nadert helaas al.  Vanaf komende donderdag, 14 augustus worden de gezamenlijke trainingen hervat. Die staan uiteraard weer in het teken staan van het NCK (4 oktober), maar ook voor iedereen die gewoon mee wil doen aan een goede teamtraining. Lekker een paar rondjes buffelen op Oukoop.

Vanaf donderdag a.s. gaan de “NCK-trainingen” dus weer van start. Uiteraard wil De Amstel wéér bij de beste drie clubs van Nederland zijn. Maar deze altijd goedbezette trainingen zijn niet alléén voor de renners die in aanmerking komen voor het NCK. Hoort ook bij de tradities. Iedereen (m/v) is van harte welkom om mee te trainen: er worden verschillende groepjes gemaakt en gebuffeld op Oukoop.  Een tijdritfiets of ligstuur is ook niet nodig.
Vertrek op 14 en 21 en 28 augustus én 4 september om 18.30 uur bij De Haan in Ouderkerk. Daarna (vanaf september) gaat het naar 18.00 uur en vanaf 9 september óók op dinsdag. In beginsel tot eind september.

Normaal gezien wordt er rond deze tijd een verslag geplaatst van de Dinsdagavondcompetitie. Maar gisteren was er sprake van een stortbui vlak voor de start van de DAC. De aanwezige renners besloten om de koers even de koers te laten en zich te sparen voor volgende week (en samen een trainingsrondje te doen toen het ergste voorbij was). Maar in de zomer staat niet iedereen helemaal stil. Zo zijn verschillende jongeren actief (geweest) in meerdere meerdaagse koersen en hebben we uiteraard enkele van onze leden gevolgd in de Tour de France (m/v).

Samuel Gunnink won vorige week de UCI meerdaagse voor Junioren in Limburg (Watersley Challenge). Samuel reed zich wederom in de kijker met winst in de tijdrit en solowinst in de eerste etappe.
Vanuit de Jeugd waren meerdere renners actief in de Jeugdtour Assen (European Youth Cycling Tour Assen) die tegenwoordig vijf dagen duurt en is ook de Tour de Junior Achterveld nog bezocht door een enkele Amstelrenners. Mooi dat deze tradities toch nog een beetje in leven blijven.

Een andere traditie is de Tour de l’Ain Cadets waar al menig Amstel succes is geboekt. Een verslag daarvan zal ongetwijfeld volgen.

Dinsdagavond 22 juli stond Serge van der Putten voor de honderdste keer op dinsdag aan de start. Er zijn kennelijk mensen die dat bijhouden. Dat heuglijke feit leidde niet tot een overwinning, die was voor Raúl Woudstra. Op 29 juli duidelijk vakantietijd, maar de clubkoers gaat gewoon door!

Serge is wat rijden betreft nog steeds een jonge hond en een avond zonder een aantal aanvallen van Serge is ondenkbaar. Maar succesvol waren zijn pogingen vanavond niet, al zat hij in gekende aero-houding samen met Jan Hummelink wel in de enige ontsnapping van vanavond die nog een paar ronden stand hield. Het publiek heeft dit seizoen wel spectaculairdere koersen gezien. Maar het tempo lag eenvoudigweg te hoog om met een klein groepje of solo weg te rijden.
Dus moest er gewoon gesprint worden voor de overwinning. Jan Hummelink probeerde dat met een voorband met 0,1 bar er in maar bleef tot zijn eigen verbazing overeind. Maar uiteraard leverde dat geen topklassering op. Raúl Woudstra won voor Sander Boerkamp, Simon Polstra en Coen Emmer. Daarmee sluipt Simon langzaam naar de top van het klassement, want de nummers 1 en 2, Nikolai Ivakhov en Tim Schreurs, ontbraken.

De stand per 22 juli

29 juli: zin in!

Ook op dinsdagavond is het peloton in deze tijd iets kleiner dan anders, maar er staat toch iedere week weer een enthousiaste groep aan de start. En ook de organisatie is er altijd weer om alles in goede banen te leiden. De komende twee weken zijn Paul en Arno met vakantie maar de koers gaat uiteraard wel gewoon door.

Vandaag veel snelle renners aan de start, en dat was te merken aan het hoge tempo dat na de neutralisatie werd gereden. Maar wegkomen met zoveel kwaliteit in het peloton is erg moeilijk. En achteraan in het peloton wordt vooral gehoopt dat het af en toe even stilvalt zodat je even op adem kan komen. Met het rondebord op vijf volgden nog een paar pogingen die er soms best goed uitzagen, maar binnen een ronde alweer geneutraliseerd werden. Dus werd het weer sprinten, Raúl Woudstra was rapper dan Nikolai Ivakhov, op de voet gevolgd door Romke van der Weerdt en Sander Boerkamp.
Simon Polstra sprokkelt iedere week wat punten mee en staat nu nog maar één puntje achter Tim Schreurs. Nikolai Ivakhov staat uiteraard nog steviger dan vorige week bovenaan.

De stand per 29 juli

Met excuses voor de vertraging (de site kende een bug voor bijlagen). Nu wel de tijden van de laatste tijdrit voor de vakantie. En het ging voor velen weer lekker hard!

2K-testtijdrit-juli 2025 (1)

Opnieuw een heerlijk avondje koersen, wat een verschil met vorig jaar toen we rond deze tijd al acht keer regen hadden gehad. En ondanks dat de vakantie is begonnen en jeugdtrainingen zijn afgelopen, stond er weer een mooi peloton aan de start.

De neutralisatie werd al redelijk snel afgeraffeld, maar zodra de rode vlag zichtbaar was, ging het meteen een flink stuk harder. En dat betekende dat het peloton werd gereduceerd tot een tiental renners. Een lekke band van Stan Nelissen in een bocht liep gelukkig goed af.

De negen vooraan mochten daarna strijden om de ereplaatsen. Maeda Mitsutaki heeft een goede strategie bedacht. De laatste ronde gewoon zo hard rijden dat niemand meer in je wiel kan blijven, dan hoef je zelf ook niet meer te sprinten. Ziet er ook makkelijk uit, maar is het uiteraard niet. Simon Polstra werd tweede en Caspar Hermans en Romke van der Weerdt maakten er een millimetersprint van voor plek drie.
Simon Polstra verstevigt zijn derde plek en Maeda Mitsutaki kom na twee overwinningen en een tweede plaats ook hard de top-10 binnen.

De stand

Het Amsteldamesteam (zonder contract) staat her en der, in binnen- en buitenland, aan de start van mooie koersen. De echte topuitslagen in de grote koersen ontbreken nog, maar afgelopen week werden in een druk koersweekend collectief goede prestaties geleverd. Daarnaast wist een Jeugdteam van De Amstel de altijd sterkbezette Ploegentijdrit in Gilze Rijen te winnen.

Voor de Amstelvrouwen was het vorige week zaterdag te doen in de Ronde van Twente. Met veel wind en een sterk deelnemersveld (de wedstrijd is onderdeel van de Womens Cycling Series) altijd een mooie koers. Uiteindelijk meldde zich een eerste groep van 50 rensters aan de streep met daarin Rosan Koper, Elyse Schuijt en Else Dekker. Else sprintte naar een mooie 7e plaats. Rosan kwam helaas (zonder erg) ten val en kon haar kansen niet verdedigen.
De dag erna stonden de Dames meteen weer aan de start in de Zevenheuvelenomloop bij Nijmegen. Een topcompetitiewedstrijd en zonder na de Volta Classic de zwaarste voor dames. Zeker met een portie regen erbij.  In de eerste groep van 25 dames wisten Elyse, Rosan en Heleen Kibbelaar zich goed te handhaven. Heleen sprintte naar plek 10, Elyse werd 18e en Rosan 25e. Demi Könst, Anne van Berkel, Ingeborg Kers en Else Dekker hadden om uiteenlopende redenen een DNF. Ingeborg zat overigens op zaterdag nog mee in de kopgroep in de mooie Omloop van Abbenbroek. Zij eindigde als 10e.
Tegelijk met het gravelen in Drenthe stond in Taviers (België – Wallonië) de volgend emanche van de WCS op de rol. Daar reed Else Dekker wederom naar top-10: 7e. Anne van Berkel finishte in het uitgedunde peloton.
De Jeugd wist zoals gezegd de Ploegentijdrit van Glize te winnen. Een mooie collectieve prestatie. In de Klimkoers van Bocholtz reden Gigory Ivakhov (4e) en Isaac Caderius van Veen (11e) de dag erna al weer voorin mee.

Tenslotte wordt bij De Kampioen in Juli altijd een lange rit (trainingsklassieker) gereden over 100 km voor Junioren en Nieuwelingen. Veel Amstelleden aan de start. Samuel Gunnink was de favoriet en klopte dan ook zijn concurrenten. Mariël Mur won bij de Junior-Vrouwen.

Afgelopen zaterdagochtend hadden de gravelminnende Amstelrenners m/v zich verzameld in Roden voor een zware en uitdagende race over 150/80 km over de Drentse gravel- en zandstroken. Met winst voor Femke Markus en een podiumplaats voor Judith van Maanen en natuurlijk nog veel meer strijd en koersverhalen in alle categorieën.

Alle garanties voor een succesvolle editie lagen voor het oprapen: prima koersweer, net niet te warm, listig windje en op een paar plassen na een goed opgedroogd snel zandparcours. Grote keien als in Limburg of de Ardennen vind je er niet snel, meest goed aangereden zand daarentegen was er meer dan voldoende. Kortom, Jasper Ockeloen zei het al, een van de meest veilige gravelraces om te rijden.

Parcours
150 kilometer veel draaien keren en voor 60+ heren en 50+ dames die een korte versie van 80 kilometer reden. Strikt genomen een rit in lijn, op de fiets was daar weinig van te merken, zo veel bochten. Zo goed als vlak, soms breed en soms smal, het was opletten in deze toch meer snelle pelotons-/(grote groep)koers, ook omdat het op de kant ging.

De koers

Bij de Eliterenners waren de ogen – hoe kan het ook anders – gericht op Victor Broex en Jasper Ockeloen. Victor werd daarbij zeker getipt voor het podium, gezien zijn eerdere prestaties op de weg. Tot diep in de finale liep alles volgens plan, maar in ultimo toch wat verbrokkeling van voren. Victor sprintte naar plek 7, Jasper naar  8. Jelle Boonstra was ook van de partij in het Elitegeweld. Had eerder dit jaar in Zwitserland gereden, had toen pech. Helaas in Roden geen Q.

Bij de Dames Elite een sprint a deux die Femke Markus naar zich toetrok, winst! Heleen Kibbelaar solo aankomend knap op p15, wel buiten de Q.

Hierna was de enorme bulk van leeftijdsgroepen aan de beurt waarbij álles draaide om de Q van qualify voor het WK later dit jaar. Eerste 25% van je groep – de denkbeeldige lijn waar soms flink voor werd gekoerst.

Bij de M19 zagen we Rienk Tuinhof in actie. De bochten in combinatie met de afstand viel hem niet mee, getekend kwam hij over de streep. Gelukkig was zijn enthousiasme er nog: komende winter gaat hij crossen!

Good old Koos Jeroen Kers deed het weer prima bij de M35, p18 – Q.

Bij de AmstelMasters een ruime afvaardiging. Wanneer Raúl Woudstra M45 start is hij goed. Zo ook zaterdag, ruimschoots een Q. Jan Dijstelbloem stond op scherp na flink wat fietsuren in de Dolomieten te hebben doorgebracht. Helaas voor hem net aan de verkeerde kant van de lijn.

Je ziet ‘m niet vaak, hij is er nog wel, foto boven aan je scherm tweede van rechts: Richard Louman. Als inmiddels kersvers M50 naar p23 en een Q achter zijn naam.

Bij de M55 vonden Marcel Witte, Pierre Deen en Jan van Herwijnen elkaar in het startvak. De opdracht was om Jan naar een Q te loodsen, want dat zat er de afgelopen jaar telkens net niet in. Marcel liet weten de laatste kilometers somber in te zien, en pleitte zich bij voorbaat al vrij. Dan liet hem niet onverlet al snel uit het zicht te geraken na de start. Ook aan Pierre was geen houden, met de beste waardes snel gaan vliegen. Plan B voor Jan was niet panikeren, goede groep vasthouden, ook al moest je daarvoor na inhaalacties tiental keer een gat dichtrijden. Dat lukte boven wel. Voor Pierre was de koers te lang, na drie uur sloeg zijn motor af en was het over en uit. Zijn moment of Q was al binnen dit jaar, dus vooralsnog geen zorgen. Marcel Witte zakte inderdaad wat terug, maar met p20 een ruime Q. Voor Jan was het nog volop finale rijden nadat hij eerder vanaf de kant (niet tegen hem) opving ‘je kunt het nog halen’ en niet veel later 2 vermoeide gele nummers werden ingelopen. Goed gegokt, en een Q!

Dames
Suzanne Mulder moest ervoor sprinten, maar wel gehaald. Een Q bij de V40.

Terug op het podium zagen we Judith van Maanen, V50, die de 80 km reed. In de ultieme sprint van haar leven snelde ze naar plek 3. Erg sterk weer!

Masters 60+
Helemaal achterin het startvak, dus nog achter de 60+, die overigens twee uur later startten om zo meer een gelijktijdige aankomst te hebben, stonden de non-competitors. Je koerst maar doet niet mee. Verwarrend.* Zo ook voor de 60+ die met Caspar Hermans – weer terug in vorm – in de kopgroep de hele koers achter deze ‘vluchter’ aanreden. In de finale volgde een chaotische sprint waarin Caspar vierde werd. Jan Buisman helaas buiten de Q.

* De variant van ‘eerste-van-de-niet-sprintende-groep’ blijkt ook te bestaan: Jort de Boer tweede tijd bij de M40nc 80km.

Foto’s en alle overige info over G150

Vanwege een technische storing op deze website kunnen we tijdelijk geen foto’s en bestanden uploaden.

Uitslagen en foto’s zijn terug te zien op: https://www.gravelonefifty.nl/

 

 

 

De Tour de France is gestart en dat motiveert de renners om wat extra aanvalslust ten toon te spreiden op de dinsdagavond. De neutralisatie betekent eigenlijk alleen nog maar dat er niet gedemarreerd wordt.

En toen de koers was vrijgegeven ging het peloton al snel op een lint en dat lint brak ook al snel. Vijf renners: Max Bergsma, Serge van der Putten, Simon Polstra, Maeda Mitsutaki en Rienk Tuinhof  gingen ervandoor en in goede samenwerking bleven ze ook weg. Achteraan het peloton stond de deur ook wijd open, negen renners konden het peloton niet meer bijhouden en moesten één of meer rondjes laten lopen.
In de sprint was Max de snelste en bewees Maeda met een tweede plek dat zijn winst van vorige week geen toeval was en ook Rienk Tuinhof haalde zijn derde podiumplek in drie weken.
Tim Schreurs werd achtste maar snoept daarmee toch wat af van de voorsprong van Nikolai Ivakhov.

De stand na 14 koersavonden

Afgelopen donderdag 3 juli was de laatste avond van de Voorjaarscompetitie voor de jeugd.

Was er bij de jongste renners geen strijd meer voor de winst, Kees zijn voorsprong was groot genoeg. Zo was het bij de oudsten helemaal open. Torben was met schoolkamp en met 12 punten voorsprong op Marcus en 14 op Julien was die strijd helemaal open, want die twee heren waren wel aanwezig.

Puntenkoers

Een sprintkoers over tien ronden. De eerste vijf sprints moest er na de sprint weer op elkaar gewacht worden. Daarna was het open koers, met nog twee sprints. Elke sprint was het voor de jury filmpjes nalopen om de uitslagen te bepalen. Voor de jury net zo intensief als de renners. Maar het kwam uiteindelijk goed. Tawan en Marinus streden om de winst op dit onderdeel, Tawan trok aan het langste eind door vaker te winnen of tweede te eindigen. Marcus troefde Julien af in hun strijd, het gat was nu drie punten! Wat verder opviel was dat Koen aan het einde nog de kracht had om weg te rijden van de hele groep. Hij is dan ook niet voor niets Nederlands kampioen. Ook Daniel wist heel lang mee te doen in de strijd om de punten.

Naam	1	2	3	4	5	6	7	Punten	Uitslag
Tawan	4	3	2	1	2	4	2	18	14
Marinus	3	2	1	3	3	3	3	18	13
Marcus	1	5	3	4	5	6	5	29	12
Julien	2	4	5	6	4	5	4	30	11
Briek	5	1	9	2	1	8	6	32	10
Koen	9	6	8	5	6	1	1	36	9
Bas	6	9	6	8	7	2	9	47	8
Kees	7	8	10	7	8	11	10	61	7
Joshua	12	12	7	12	10	7	7	67	6
Daniel	11	10	13	9	9	9	11	72	5
Lien	10	7	4	13	12	13	13	72	5
Ella	8	11	12	11	11	12	12	77	3
Fedde	13	13	11	10	13	10	8	78	2
Mateo	14	14	14	14	14	14	14	98	1

Beslissende koers met dubbele punten

Om het nog wat spannender te maken werd de laatste koers van de VJC verreden in een groep, met dubbele punten aan de finish. Mateo (2pt) reed zijn eigen wedstrijd en kon uiteindelijk zijn karretje aanhaken bij Bas (4pt), Lien (6pt) en Ella (8pt) die er een gezamenlijke coffeeride van maakten (maar dan zonder koffie ergens onderweg). De anderen bleven lang bij elkaar. Koen reed er een paar keer vandoor. Kon hij er niet langs, gewoon door het gras. Aanvallen was zijn devies van de avond. De rood/wit/blauwe trui zal hem staan komend seizoen! Daniel (10pt) moest toen de grotere motoren aan de boom schudden toch lossen, maar hij heeft zich elke wedstrijd steeds kraniger geweerd. Een strijder pur sang. Joshua (12pt) moest ook de rol lossen en kon Fedde (14pt) en Kees (16pt) net niet meer terughalen. Koen (18pt) zag zijn aanvalslust beloond door het langst de finale te kunnen volgen.

Twee ronden voor het eind viel de beslissing toen Marinus volle bak doortrok en iedereen alle zeilen bij moest zetten om nog terug te komen op zijn wiel. Marcus (20pt) was het eerste slachtoffer en moest nu hopen dat er niemand tussen hem en Julien zou eindigen. Briek (22pt) had met het dichten van het gat naar Marinus al zijn pijlen verschoten, een sprint zat er niet meer in. Julien (24pt) kon hierdoor de eindwinst opeisen. Altijd meestrijden heeft hem de eindzege deze VJC opgeleverd. De sprint om de zege ging naar onze Thaise aerokogel Tawan (28pt). Vorig jaar nog nieuw lid en helemaal nieuw in het peloton. Dit jaar heeft hij zich ontwikkeld tot podium kandidaat bij elke landelijke wedstrijd met zijn spintkwaliteit en vooral om zich vast te bijten in welk wiel dan ook. Marinus (26pt) is ook pas net begonnen, en als categorie 7 renner is dat best moeilijk om dan in al dat geweld mee te kunnen. Maar dat gaat hem steeds beter af. Na de zomer meteen maar snuiven aan trainen met de Nieuwelingen en zoveel mogelijk wedstrijden mee pakken.

De truien

Julien is de eindwinnaar geworden en mag een zomer lang in de blauwe trui rondrijden. Kees valt die eer ook toe. De strijderstruien waren voor Vincent (vorige week al uitgereikt aan een van onze nieuwe leden). De laatste rode trui was geheel terecht voor Daniel. Nu hij ook al aan wat meer wedstrijdjes heeft gesnoven kan hij zich na de zomer gaan richten op nog meer aanvallen!

De stand

Julien 167pt

Marcus 166pt

Tawan 157pt

Briek 150pt

Torben 146pt

Arnau 123pt

Bas 118pt

Silvan 97pt

Isaac 92pt

Marinus 63pt

Judah 28pt

 

Kees 156pt

Koen 113pt

Joshua 108pt

Ella 105pt

Vincent 92pt

Lien 81pt

Fedde 72pt

Daniel 69pt

Mateo 47pt

Maxwell 26pt

Michael 19pt

Heel veel dank

Hartelijk dank aan alle ouders en trainers die afgelopen seizoen weer geholpen hebben! Leuk om te zien dat alle jeugdleden vaak aanwezig zijn geweest bij de donderdag trainingen. Dan wel de VJC of voor de aller oudsten bij de extra NCK trainingen. Lekker sportief voorjaar was het!

De truien mogen een zomer lang gedragen worden. Bij de Najaarscompetitie weer heel en schoon meenemen. Kunnen ze weer een ronde mee!

Op een dag dat er waarschuwingen gelden om toch vooral kalm aan te doen, en alle activiteiten op en rond de wielerbaan waren afgelast, stonden de renners van de dinsdagavond gewoon aan de start alsof er niets aan de hand was.

Tijdens de koers merkte een aantal renners echter wel dat wielrennen onder deze omstandigheden toch wel wat anders is. Maar strijdlust was er genoeg, van jong tot oud werden er pogingen gedaan om te ontsnappen en soms lukte dat een paar ronden lang, maar dan gaf het peloton even gas en was het weer gedaan met de pret.

Dus draaide het toch weer uit op een sprint. En daar kwam een verrassende winnaar uit. Niet Nikolai Ivakhov (nog wel 3e), maar Maeda Mitsutaka was de snelste voor Rienk Tuinhof, die vorige week ook al tweede was.

Voor het klassement maakt het weinig uit, de voorsprong van Nikolai op Tim Schreurs groeide een punt door de 4e plaats van Tim. Simon Polstra komt met zijn 7e plek wel in de top-3. En inmiddels hebben we dit jaar al net zoveel renners aan de start gehad als het hele vorige seizoen …

De stand

Vanwege de hitte gaat de training van de jeugd niet door! Het is niet verantwoord om een goede training te doen in deze hitte. Stay cool vandaag.

Na de valpartij van vorige week en het voortijdig stoppen van de training stonden we afgelopen donderdag voor een ITT en een TTT op het programma.

ITT

De tijdrit is en belangrijk onderdeel in het wielrennen. Zowel individueel als samen als team. Als eerste een tijdrit over 6 km, niet te kort, maar ook niet te lang. Zeker met de harde wind was het goed indelen.

Naam	Tijd	Snelheid	Punten
Julien	10:45”	33.5km/u	11
Vincent	11:19”	31.8km/u	10
Marcus	11:27”	31.4km/u	9
Bas	11:31”	31.3km/u	8
Kees	11:33”	31.2km/u	7
Ella	12:04”	29.8km/u	6
Lien	12:06”	29.8km/u	5
Joshua	12:32”	28.7km/u	4
Koen	12:53”	27.9km/u	3
Daniel	12:53”	27.9km/u	3
Mateo	14:02”	25.7km/u	1

 

TTT

Op basis van de uitslag werden de renners aan elkaar gekoppeld en kregen een target mee. De eerste drie, Julien, Vincent en Marcus moesten een tijd rijden onder de 9 minuten. Bas, Kees, Ella en Lien een tijd van 9:30”. Joshua, Koen, Daniel en Mateo een tijd van onder de 10 minuten. Over 5 ronden. Halen ze het target, vijf bonus punten.

 

Team	Tijd	Snelheid	Punten
Julien, Vincent, Marcus	8:59”	33.4km/u	5
Bas, Kees, Ella, Lien	9:46”	30.7km/u	0
Joshua, Koen, Daniel, Mateo	10:21”	29.0km/u	0

De truien

Torben blijft boven aan, maar het gat is geslonken, er mag volgende week op de laatste dag niks mis gaan. De strijder van de dag was Vincent. Hij is echt steeds sterker aan het worden. Als zijn fiets straks het juiste verzet heeft is hij na de zomer klaar voor het echte werk. Aangezien hij na deze week met vakantie gaat is de eerste strijderstrui ook al uitgereikt. Die verdiend Vincent helemaal! Kees kan bijna op twee oren slapen zoveel voorsprong heeft hij al.

 

De stand

Torben 146pt

Marcus 134pt

Julien 132pt

Arnau 123pt

Briek 118pt

Tawan 115pt

Bas 106pt

Silvan 97pt

Isaac 92pt

Judah 28pt

Marinus 24pt

 

Kees 133pt

Ella 94pt

Vincent 92pt

Joshua 90pt

Koen 86pt

Lien 70pt

Fedde 56pt

Daniel 54pt

Mateo 44pt

Maxwell 26pt

Michael 19pt

 

Dank aan de ouders bij de oversteek en aan de finish!

De truien mogen met trots gedragen worden. Daarna, schoon en heel weer mee!

DEZE WEEK DE AFSLUITING VAN DE VJC 2025!

Stan Nelissen zorgt al jaren dat oude Amstelkleding en idem dito materiaal met enige regelmaat naar Burkina Faso wordt verzonden. Afgelopen maand deed hij er een schepje bovenop; maar liefst 300 buitenbanden met lichte waterschade ging met hulp van diverse Amstelleden naar West-Afrika.

Stan: ‘In 2006 en 2008 heb ik in Burkina Faso gefietst en daar een warm contact overgehouden aan Abdoulaye Ninkiema. Abdoulaye verzorgde toen de fietsen van onze fietsgroep. Hij was mecanicien en heeft een fietsenzaakje in de hoofdstad Ouagadougou. Sinds 2010 ben ik fietskleding en -materialen gaan inzamelen en opsturen naar hem. In Burkina Faso is een gebrek aan alles  op fietsgebied en nieuw importeren te duur voor de doorsnee fietser.’

‘Abdoulaye heeft in die bijna 20 jaar mij nooit om iets gevraagd, maar recent deed hij een verzoek om buitenbanden…. Dat was voor mij de reden om een oproep te doen onder de Amstelmasters om gebruikte of banden die je niet meer gaat gebruiken (23mm) te doneren en bij mij langs te brengen. Dat leverde al een band of 30 op .’

‘Vervolgens kreeg ik de tip van Sander Boerkamp dat bij Math Salden buitenbandjes met ‘waterschade’  in de aanbieding waren voor €6,90. Vermoedelijk is de kelder door een hevig noodweer ondergelopen, met als gevolg natte en vieze banden. In mijn enthousiasme heb ik gelijk 50 bandjes gekocht. Vervolgens heb ik een oproep in de appgroep gedaan en stroomden de toezeggingen binnen. Geld genoeg voor nog eens 100 bandjes.’

‘In een belletje met Ralph Salden in Limbricht gevraagd of we een speciale aanbieding konden overeenkomen. Daar wilde hij graag aan meewerken, en uiteindelijk hadden we 200 extra banden plus de eerdere 100 banden. Bij ontvangst van de pakketten bleken er nog  een stuk of 30 extra banden en 50-75 bidons extra in te zitten (vijf fietsdozen en wel 125kg). Alles zal met open armen worden ontvangen!’

Help mee
Ben je geïnspireerd geraakt door dit verhaal en wil je ook bijdragen aan meer koopjes via Salden, óf heb jezelf nog oud maar goed materiaal liggen? Neem dan contact op met Stan via: 06  401 66 825.

Foto onder: een eerdere kledingactie

Met het allersnelste (en kortste) NK ooit werd de NK week afgesloten. Dylan Groenewegen behaalde een bronzen medaille, maar er waren veel meer Amstelrenners in de uitslagen.
Ondertussen overheersten Michiel Mouris (1e) en Samuel Gunnink (2e) de altijd sterkbezette driedaagse Acht van Bladel voor Junioren.

In Ede lag door omstandigheden het minst selectieve NK parcours ooit. Biljartvlak, ultrakort, brede wegen, beschut…kortom alles voor een makkelijke koers, en een massasprint. Dat gebeurde dus ook bij de mannen en de vrouwen. Niet echt een koers om je te onderscheiden, maar toch wel reden om de Amstelrenners even te noemen.
Bij de Vrouwen was het Riejanne Markus die zich nog enigszins in de sprint gooide: 7e. Femke Markus (29e) en Amber Kraak (55e) lieten het echte sprinten na gedane arbeid aan zich voorbij gaan.
Bij de mannen stonden veel Amstelrenners aan de start waarvan een aantal nog wel even in beeld reed. Dylan Groenewegen reed als titelhouder in de mooie sprint met Kooij en Van Poppel naar plek drie.  Gemiddelde in deze koers: 50,6 km/u! Naast hem stonden nog 8 (!) Amstelrenners in de uitslag: Wessel Mouris (30), Niek Voogt (78), Owen Geleijn (79), Enzo Leijnse (120), Victor Broex (122), Julian Vergouw (138) en , ja ja: Jesse den Otter (151). Mees Jacobs had een mooie dag, maar helaas een DNF.

WPGA Junioren overheersen in Bladel
De driedaagse Acht van Bladel is een klassieker op de Juniorenkalender en de Amsteljunioren hebben al meerdere keren heel goed gescoord daar. Collectief en individueel.
Ook dit jaar ging Michiel Mouris weer met de zege lopen. En hij moest daarvoor in de slottijdrit zijn clubgenoot Samuel Gunnink uit de trui rijden. MM won de tweede rit en dus de tijdrit, en Samuel scoorde een heel mooie score: in de eerste tot vierde rit waren zijn klasseringen: 3 – 4 – 3 – 3, en daarmee winnaar van het puntenklassement en tweede overall. Straf. De ploeg won met ook Maurits Buiter en Max de Lincel in de gelederen ook het ploegenklassement!

 

Op de dag dat clubgenoten zich mengden in de strijd om de rood-wit-blauwe truien op het NK-tijdrijden in het Friese Surhuisterveen*  werd er op het Peter Postbaan ook weer gewoon gekoerst.

Een klein peloton zonder een groep die het verschil kon maken betekende dat we wel een paar pogingen zagen van o.a. Tim Schreurs en Rienk Tuinhof, maar solo was dat redelijk kansloos.

Dus werd het weer gewoon een sprint. Zonder Nikolai was Tim de favoriet, en hij voldeed aan de verwachtingen. Rienk Tuinhof – die het overigens meermaals solo probeerde – werd tweede voor Romke van der Weerdt en de steeds beter wordende Niels Geise.
Tim was de enige uit de top-5 die meereed, dus hij verstevigde zijn tweede plaats in het klassement, maar de afstand tot Nikolai Ivakhov is nog fors.

De stand

*Surhuisterveen, een plaats met veel Amstelcrosshistorie

 

Op de dag dat clubgenoten zich mengden in de strijd om de rood-wit-blauwe truien (de eerste is alweer binnen) werd er op het Peter Post parkoers ook weer gewoon gekoerst.

Een klein peloton zonder een groep die het verschil kon maken betekende dat we wel een paar pogingen zagen van o.a. Tim Schreurs en Rienk Tuinhof, maar solo was dat redelijk kansloos.

Dus werd het weer gewoon een sprint. Zonder Nikolai was Tim de favoriet, en hij voldeed aan de verwachtingen. Rienk Tuinhof werd tweede voor Romke van der Weerdt en Niels Geise.

Tim was de enige uit de top-5 die meereed, dus hij verstevigde zijn tweede plaats in het klassement, maar de afstand tot Nikolai Ivakhov is nog fors.

De stand: klik.

Bij de Nederlandse Kampioenschappen Tijdrijden in en om het Friese Surhuisterveen was het weer twee keer raak voor Amstelrenners. Michiel Mouris pakte wéér de tijdrittitel bij de Junioren en roeister Ymkje Clevering maakte een uitstapje naar het fietsen en won de titel bij de Elite zonder contract. Riejanne Markus schoot net te kort voor haar derde opeenvolgende NK titel: ze werd 2e. Een uitslagen-update van de tijdritten en van de “kleine NK” in Roden.

NK Tijdrijden Surhuisterveen
De Amstel is gewend om altijd met een medaille of drie terug te komen van het NK TT. Dit keer stonden er 15 Amstelrenners aan de start. Geen drie keer goud, maar twee keer. Ook best!
Vrouwen: zilver en goud
Riejanne Markus vertrok na de titels van ’23 en ’24 als grote favoriet, maar moest in Gold Race winnaar Mischa Bredewold haar meerdere erkennen deze keer. Toch bevestigde Riejanne haar klasse met zilver. De verrassing zat in het goud van roeister Ymkje Clevering. Net als haar vriend Rik licentiehouder bij De Amstel geworden om het NK Tijdrijden te kunnen rijden. En dat gaat verrassend goed. Ruim vóór alle andere clubvrouwen en op plek 6 overall (tussen alle profs ) is het duidelijk dat roeiers een grote motor hebben en ook gewoon veel fietsen. Goud op de Spelen had ze al, en misschien is een tweede carriére te overwegen.
Een artikel over haar medaille staat hier!
Andere Amsteldames in de uitslag: 12 Femke Markus, 23 Amber Kraak, 28 Rosan Koper.

Bij de Junioren kenden we één favoriet; de Europees kampioen Michiel Mouris. Maar dat moet je ook maar waarmaken. En dat lukte: MM won met ruime voorsprong. De Amstel hield uiteraard ook clubkampioen Samuel Gunnink in de gaten. Samuel eindigde als vijfde.
Andere Amstel Junioren: 30 Thijmen de Jong, 35 Max de Lincel.
Bij de Junior Vrouwen werd Jente Koops vierde en Mariël Mur 14e.
Bij de Beloften (hiervoor gewonnen door Enzo Leijnse (’23) en Wessel Mouris(’24)) was alleen Jesse den Otter aanwezig – 35e (Jesse was nog niet al te vaak betrapt op TT ambities, dus dat was best een verrassing). Bij de Elite Mannen werd Wessel Mouris 14e en Enzo Leijnse 16e. Rik Rienks (ook roeier) debuteerde als 29e. Wie weet wat daar nog uit gaat volgen.

Wegwedstrijden in heet Roden
De zogenaamde kleine NK’s werden afgelopen weekend in Drenthe verreden. Het was heet en er stond te weinig wind om het echt selectief te maken. Veel massasprints dus. Geen medailles voor de 20 Amstelrenners in Roden.
Uitslagen Amstel-leden:
Elite Vrouwen zc: 21 Suzanne Mulder; 38 Else Dekker; 52 Anne van Berkel; 56 Elyse Schuijt; 62 Demi Könst; 67 Maartje Redder; DNF Rosan Koper.
Elite zc: 75 Koos Jeroen Kers
Junioren: 9 Michiel Mouris, 25 Maurits Buiter, 26 Fitz Potter, 29 Fabio Valerio, 56 Tyler Eyk, 57 Thijmen de Jong, 72 Max de Lincel, 73 Hugo Voogd, 87 Samuel Gunnink
Junior-Vrouwen: 27 Mariël Mur, 36 Jente Koops
Nieuwelingen: 92 Quinten de Jong