Amstelveen - AmstelveenZ.nl duikt op zondagen in het verleden van Amstelveen en toont daarbij foto’s van vroeger. In aflevering 450 een oude foto van de voormalige brandweerkazerne aan de Fokkerlaan in de wijk Keizer Karelpark.

Op deze foto uit begin jaren 90 staat het materieel van de brandweer keurig opgesteld. De brandweer kreeg in 2003 een fonkelnieuwe kazerne aan de Oranjebaan en is daar nog altijd gevestigd.

 

Amstelveen - De politie heeft tijdens de afgelopen nachtdienst een man aangehouden die met een zaag in de hand een slot van een fiets stond door te zagen.

De politie had een melding gekregen dat iemand een slot van een fiets stond door te zagen - en dat bleek volledig juist. Toen de politie arriveerde stond de man nog met de zaag in de hand. 

Een heterdaadje dus. De man kon niet aantonen dat de fiets waarvan hij het slot aan het doorzagen was van hem was en bovendien trof de politie meer gereedschap bij de man aan. De man is overgebracht naar het cellencomplex en wordt later verhoord. Het gereedschap is in beslag genomen, meldt de politie op Instagram.

 

Amstelveen - In heel Nederland zijn er ruim 30.000 werknemers die afval inzamelen, de milieustraat draaiende houden en ons afval recyclen. Je bent vast weleens op het Afvalbrengstation in Amstelveen geweest. Jaarlijks komen hier ruim 185.000 bezoekers. De werknemers van Afvalbrengstation Grutterij staan hier door weer en wind. Het werk gaat altijd door. Of het nu ‘s nachts is, in weekeinden of in tijden van crisis. Nederland zet deze mensen graag in het zonnetje tijdens de week van de Afvalhelden. Want het zijn zij die onze wijk schoonhouden, de vuilnis bij thuis ophalen en ons afval verwerken. Alle reden om deze mensen eens in de spotlight te zetten.

Afval is geen rotzooi

Het zonnetje schijnt als AmstelveenZ wordt uitgenodigd voor een rondleiding bij het Afvalbrengstation op de Grutterij. Als eerste valt de enorme bedrijvigheid op. Volgeladen auto’s, bedrijfswagens die gewogen worden, aanhangers met stenen en zelfs de bakfiets met de oude computer ontbreekt niet. ‘Je kan eigenlijk wel van een gezellige reuring spreken’, aldus Ruud Oosterhof, teamleider Afvalbeheer en bovenal een mens met grote interesse voor natuur en milieu. Hij staat ons al op te wachten. Meteen vallen de woorden: jee, wat een afval bij elkaar, wat een rotzooi in die bakken. ‘Ik praat liever over grondstoffen’, zegt Ruud. ‘Want van al dit afval maken wij namelijk weer nieuwe producten.’

In Nederland gooien wij miljarden kilo’s afval weg, en daar moeten we wat mee. Zorgen dat afval weer hergebruikt kan worden als grondstof. Het begint allemaal bij sorteren. Want sorteren maakt je afval waardevol.

Heeft het echt zin om afval te sorteren?

‘Deze vraag wordt mij zo vaak gesteld. Vroeger gooiden we het meeste afval in één bak. Buiten de stad werd dan een grote kuil gegraven en daarin werd al het afval verzameld. Iedere laag afval werd afgedekt met zand zodat het vuil niet kon stinken. In sommige steden werden dan grote ovens gebouwd om daarin het afval van de stad te verbranden. Alleen de aardappelschillen werden opgehaald door de schillenboer. En misschien herinner je nog wel dat op school het hele fietsenhok vol met oud papier lag? Daar kon je geld mee verdienen. Maar nu weten we dat hoe meer we scheiden en sorteren, hoe minder nieuwe grondstoffen we hoeven te gebruiken. Daardoor hebben we minder aardolie voor nieuw plastic nodig. En daardoor hoeven we minder bomen te kappen. Dat is veel beter voor het milieu.’

Gelukkig is Amstelveen steeds actiever bezig met het scheiden van afval. Als we onze spullen gaan gebruiken als een kingloopsysteem krijg je vrijwel geen afval meer. Neem een mobiele telefoon. Jaarlijks worden er twee miljard nieuwe telefoons geproduceerd en deze bevatten een goudmijn aan onderdelen zoals nikkel, een chip, zilver en goud.

Ruud legt uit: ‘Bijna alle onderdelen worden telkens opnieuw gebruikt. Nieuwe producten worden vanzelf weer grondstoffen voor andere producten en die daarna ook weer. Je kan het zien als een kringloop die rond blijft gaan. Op deze manier krijg je geen afvalbergen meer. We hoeven ook minder producten uit het buitenland te importeren. Hoe meer recycling, des te minder er verbrand hoeft te worden. Dat levert minder vervuilde lucht op. Veel mensen weten het misschien niet maar glas kunnen we oneindig recyclen, als je het maar in de glasbak gooit. Als inwoner van Amstelveen begin je thuis met bronscheiding.’

Ruud Oosterhof

Bronscheiding?

Om die term het beste uit te leggen neemt Ruud ons mee langs de 13 gescheiden afvalstromen. Je kent ze vast wel: al die grote bakken met verschillende nummers erop. Feit is dat wij jaarlijks per persoon zo rond de 500 kilo afval produceren. ‘Afval is iets waar jij niets meer mee kan, maar wat van grote waarde is voor ons systeem’, vertelt Ruud. ‘Bronscheiding begint bij de mensen thuis. Denk bijvoorbeeld aan je tuinafval, oude bloemen of je voedselresten. Die gaan in je groene container thuis, deze wordt geleegd, verwerkt en zo hebben we weer compost en biogas waarmee we hier in de buurt de kassen kunnen verwarmen.

Of wat dacht je van een pak melk uit de oranje bak: geloof het of niet, maar plastic is enorm geschikt voor sneakers. Zo kan het zomaar zijn dat jij over een tijdje op je eigen afval loopt. En oud papier wordt zomaar weer een prachtig leesboek. Daar staan we veel te weinig bij stil. Alles begint met bronscheiding. Daarmee haal je thuis de verschillende soorten afval al uit elkaar en leg je de basis.’

Of wij het goed doen als gemeente?

‘Wel vergeleken met andere gemeentes, maar het kan veel beter’, concludeert Ruud. ‘Nog te vaak merken we dat de mensen het GFT (groente-, fruit- en tuinafval) bij het restafval gooien. Het doel van dit jaar is dat 74 procent van ons afval gerecyled of hergebruikt wordt. Daarin is bronscheiding erg belangrijk. We zien dat veel mensen graag hun steentje bijdragen op het gebied van hergebruik. Dat is mooi, want ook Amstelveen wil samen met haar inwoners op weg naar een goed milieu. En gooi nooit zomaar afval weg, zeker niet in de natuur. Want zwerfafval heeft negatieve gevolgen voor ons milieu. We vinden nogal eens wat.’

Lachgas is duur

Je ziet ze misschien wel eens liggen bij de ondergrondse containers of in de bosjes: cilinders met lachgas. Hoewel ze leeg lijken zit er altijd nog wat lachgas in. Daarom mogen ze absoluut niet in de ondergrondse containers gegooid worden. 'Deze lachgascilinders kunnen namelijk ontploffen bij het verwerken, met name bij het verbranden van restafval. Dit is én gevaarlijk en geeft grote schade. Al het Amstelveens restafval moet daarom sinds eind 2023 geshredderd worden. Op die manier is men er zeker van dat eventueel aanwezige lachgascilinders kapot zijn en geen gevaar meer opleveren. Dit is een extra handeling en daarmee een kostenpost voor de gemeente van circa 600.000 euro per jaar. Dat we deze cilinders nu vinden, komt omdat lachgas in deze grote cilinders illegaal is geworden.'

Alle dagen druk

We lopen verder naar één van de laatste bakken. De medewerkers zijn ondertussen druk bezig om een ieder vriendelijk te helpen. Een mevrouw loopt twijfelend rond met een grote vuilniszak. Eén van de mannen loopt naar haar toe en legt haar uit dat nog draagbare kleding in de ondergrondse container geplaatst mag worden. Een ander vraagt waar de lege potten verf moeten. Met plezier wordt hij begeleid naar de juiste plek. Een doodgewone donderdag op bij het Afvalbrengstation leert dat er niet zoiets bestaat als ‘gewoon afval’. De mensen die hier komen hebben allemaal een verhaal. Soms vertellen ze van wie de oude kast geweest is of laat iemand nog even de stoelen zien waar ze al van jongs af aan op heeft gezeten bij haar lievelingsoma. En ondanks de soms waardevolle herinneringen wordt het toch tijd om op te ruimen.

Helden? Ja, zeker. Ze staan zeven dagen per week voor Amstelveen klaar. ‘En alle dagen druk, zet dat er maar bij’, besluit Ruud.

Door: Barbara Jongsma

Dit artikel verscheen eerder in de april-editie van AmstelveenZ Magazine, nummer 97.

Amsterdam/Amstelveen - Hij noemt het zelf ‘het kleinste theemuseum ter wereld’ en het zal een uitdaging zijn om iemand te vinden die met meer passie en bevlogenheid over thee kan vertellen dan Amstelvener Geoff Gordon. Hij runt sinds augustus vorig jaar zijn eigen, unieke theewinkel ‘Amsterdam Teas’ aan de Parnassusweg in Amsterdam Zuid, met een kleine veertig unieke soorten thee die je nergens anders in Nederland zal vinden.

In een knusse, kleine ruimte in het voormalige gerechtsgebouw - daar waar de kantoorbrug over de Parnassusweg loopt - heeft Geoff zorgvuldig zijn eigen thee-imperiumpje opgebouwd. Het winkeltje zit haast avontuurlijk verstopt op de 1e verdieping van het verzamelgebouw. De entree is via de koffiebalie M/Portier aan de Parnassusweg en na wat kort zoekwerk – trap op, links, aan het eind van de gang, word je hartelijk ontvangen in het kleurrijke theeparadijs van Geoff.

Unieke theesoorten

Het fysieke winkeltje van Amsterdam Teas is de basis van een fraaie en zeer overzichtelijke online webshop, waar een bijzondere variëteit aan theesoorten is te bestellen. Maar de winkel, hoe klein ook, biedt toch net even wat meer. Geoff ontvangt er met groot plezier (inter-)nationale liefhebbers van thee. Zij maken niet alleen kennis met een bijzonder vriendelijke en gastvrije eigenaar, maar vooral ook met unieke theesoorten die de smaakpapillen van de meest doorgewinterde theeliefhebbers zullen verrassen. Thee afkomstig van zorgvuldig geselecteerde, kleine en veelal onbekende producenten uit diverse continenten. Van India, China, Thailand en Taiwan tot aan Kenia en Rwanda: hier vind je echt de meest bijzondere soorten.

AMSTERDAM TEAS WEBSHOP KLIK HIER

Thee met een verhaal

Belangrijk om te weten is dat Geoff niet zomaar thee verkoopt, maar thee met een verhaal. Achter elke thee in zijn winkel kent hij het (persoonlijke) verhaal van de producent. En natuurlijk weet hij alles van de bijzondere eigenschappen van de soorten thee, die overzichtelijk in stellages staan uitgestald.

Geoff is als theeliefhebber al heel lang gefascineerd door de enorme reeks aan variëteiten die uit een theeblad kunnen voortkomen. ‘Het is in principe altijd zelfde blad. Er zijn twee voorkomende variaties in de natuur, camellia sinensis sinensis en camellia sinensis assam. Maar het is de vraag hoe je het droogt en rolt. Ik blijf het fascinerend vinden hoe veel soorten thee daar uit voort komen. Het is in feite net als met wijn, er zijn heel veel ontzettend veel gecultiveerde variëteiten. ‘Incredible,’ zegt Geoff.

Voor wie een bezoekje aan Amsterdam Teas brengt: Geoff heeft Amerikaanse roots. Ook al praat hij haast feilloos Nederlands, soms schakelt hij automatisch over op zijn moedertaal. Het stoort zeker niet en voor de vele internationale klanten is zijn tweetaligheid alleen maar een voordeel.

VOLG AMSTERDAM TEAS OP INSTAGRAM

Ontvangst

Geoff heeft niet alleen zorgvuldig nagedacht over het concept van Amsterdam Teas, maar ook over hoe hij gasten ontvangt in zijn theemuseumpje. De diverse soorten thee staan strategisch uitgestald, met in het midden van het winkeltje een bartafel, met daarop aanlokkelijk theebenodigdheden, waaronder kleurrijk theeservies (ook te koop) dat in geen enkel huis zal misstaan. Een ‘tour’ door het winkeltje volg je zittend en Geoff vertelt ondertussen honderduit, geen stellage overslaand. Hij neemt je mee op een bijzondere reis door de wereld van thee en je mag hem alles vragen: hij beantwoordt  zorgvuldig én eerlijk. Of melk en suiker in je thee een doodzonde is? Lachend’ ‘Hmmm, hier in de winkel eigenlijk wel, maar thuis mag iedereen natuurlijk doen wat hij of zij wil. Als mensen graag thee met melk drinken, dan adviseer ik een sterkere thee, waardoor de smaak er alsnog doorheen komt,’ lacht hij.

Amsterdam Teas

Bij alle theeën staan proefblikjes. Geoff toont de samenstelling, laat je ruiken en legt uit hoe de bladeren gerold zijn en weet alles van smaak, intensiteit en kleur. De vermakelijke tour leidt langs alle continenten, met de verhalen van de veelal kleine boerderijen en families waar de thee met zorg op veelal klassieke wijze geproduceerd wordt. ‘Kijk, deze thee komt van een vader en dochter uit India. Een heel lief en grappig stel én een hele smaakvolle thee’, zegt hij wijzend op de Nilgiri-serie in zijn assortiment.

Persoonlijk

Het liefst zou Geoff al zijn webshopklanten het verhaal achter iedere thee persoonlijk vertellen. Dat is, met de groeiende populariteit van zijn webshop ondoenlijk, maar in ruil is de webshop zeer uitgebreid: bij elke thee staat nauwkeurig waar deze vandaan komt, hoe je hem het beste kan bereiden, maar ook wat de beste tijd van de dag is om hem te drinken en welke stemming er bij past. En natuurlijk wat de prijs is. Nu heeft Amsterdam Teas een select aantal zeer exclusieve theesoorten waar een pittig prijskaartje aan hangt, maar over het algemeen zijn de prijzen zeer gangbaar en kan je zeer bijzondere thee voor een zeer redelijke prijs op de kop tikken. Zeker gezien het aantal kopjes dat je uit een relatief kleine hoeveelheid thee kan halen.

Niet na 1x weggooien

Wat Geoff al zijn klanten vertelt en ook blijft benadrukken is om de thee niet na één keer trekken weg te gooien. ‘Je kan de meeste thee tot wel drie of vier keer laten trekken (en vaak meer). Het is echt heel zonde om het na één keer weg te gooien, er zoveel werk in van de kleine producenten en het karakter van de thee blijft ook na meerdere keren aanwezig. Als je de thee meerdere keren gebruikt, wordt deze écht niet minder goed. De thee kan bij sommige soorten wel een geleidelijke gedaantewisseling qua smaak ondergaan, zonder dat thee minder wordt,’ legt Geoff uit. ‘Sommige soorten kan je tot wel 10 keer laten trekken.’ Hij wijst op de ‘Da Hong Pao’, afkomstig uit een rotsachtig gebied in China. ‘Het begint na 1 keer trekken als een sterke, bijna rookachtige thee en eindigt na 9 of 10 keer trekken als een zuur-fruitige thee, dat is echt heel bijzonder.’

Oolong

Geoff zet ondertussen, hoe kan het ook anders, een kop thee. Zijn keuze is gevallen op de ‘Tie Guan Yin’, een klassieke ‘Oolong’ uit China, die ook wel in Taiwan voorkomt. Deze Oolong is op een aparte manier gerold, zodat de thee pas echt opengaat als de blaadjes in de pot met heet water zitten. Het resultaat na een paar minuutjes trekken op 85 graden is een fluweelzachte smaaksensatie met een lichte kaneeltint. Een smaak die reguliere theezakjes uit de supermarkt doen verbleken, ook al wil Geoff niets weten van kritiek op andere (grote of kleine) thee-producenten.

De diverse soorten staan overzichtelijk uitgestald.

Het is vooral zijn eigen passie die hem tot deze unieke theewinkel bracht. Een passie die ooit begon toen hij besloot te stoppen met het drinken van koffie en op zoek ging naar goede alternatieven. Het werd een ontdekkingstocht, die tot op de dag van vandaag voortduurt. ‘Natuurlijk zijn er meer theewinkels in Amsterdam,’ zegt hij. Geoff bezocht ze regelmatig, was ook zeker enthousiast. Maar ik liep tegen een plafond aan en kon niet loslaten dat er meer moest zijn.’ Lang verhaal kort: hij maakte van zijn onmetelijke passie zijn werk en ontdekte theesoorten waar hij zichzelf goed bij voelt en die hij nu maar al te graag met de rest van de wereld wil delen via Amsterdam Teas. En dat maakt deze theewinkel tot een one-of-a-kind-shop. Amsterdam Teas is voor elke theeliefhebber meer dan een bezoek waard: het is een aanstekelijke ontdekkingstocht naar een hele nieuwe beleving van thee – en Geoff is de perfecte gids.

Amsterdam Teas
Parnassusweg 126
1076 AT Amsterdam
https://amsterdamteas.com/nl
Openingstijden winkel: wo-vr 11.00 tot 18.00. za. 11:00 tot 17:00, zo 13:00-16:00
Afspraak maken? Stuur een mail naar care@amsterdamteas.com
Telefoon: +31(0)6 14 28 75 10

De fractie van Actief voor Amstelveen (AVA) maakt zich zorgen over Joodse bouwactiviteiten in Randwijck. Onder meer denkt men aan een (Joods) Community Center Bendigamos in de Koen van Oosterwijklaan. De partij zegt daarover ‘aanhoudende’ klachten te hebben gekregen en stelt nu vragen aan B en W. 

Een van de omwonenden vreest dat straks ‘kwaadwillenden’ in zijn tuin staan.

Plannen

Fractievoorzitter Michel Becker ziet blijkbaar ook de plannen voor een Community Center in woonwijk, evenals over de reeds bestaande bedrijvigheid en onderverhuur, niet zitten. Op 19 maart werden bewoners van de Randwijcklaan door een bestuurder van de Joodse gemeenschap Bendigamos daarover geïnformeerd. Er zou een ontheffing worden aangevraagd voor de loods aan de Koen van Oosterwijklaan om de huidige industriële functie van een loods om te zetten naar een maatschappelijke functie ten behoeve een Community Center inclusief synagoge. Het gevolg was volgens Becker onrust in de buurt, hoewel de betrokkene zegt nog geen aanvraag bij de gemeente te hebben ingediend.

 Online

 Uit online gepresenteerde plannen blijkt ook dat het direct met de loods verbonden woonhuis aan de Amsterdamseweg 498 deel uitmaakt van het Community Center, waarvoor eerder een vergunning is aangevraagd voor kamergewijze verhuur is gevraagd. “Deze informatie is niet verstrekt door de Aanvrager noch door de gemeente Amstelveen”, zegt Becker. De gemeente heeft eind oktober de bezwaren van enkele omwonenden ongegrond verklaard.  “Nu de plannen via YouTube, sociale media en websites openbaar zijn gemaakt, en blijkt dat die al vergevorderd zijn, heerst er grote onrust onder de bewoners over o.a. veiligheid en (geluids)overlast”, zegt Becker.

Synagoge

Bendigamos zelf zegt dat de huidige locatie niet volstaat voor de tweehonderd leden. “Wij willen graag verdubbelen c.q. verdrievoudigen in ons bezoekersaantal. Onze plannen zijn indrukwekkend. We willen een plek creëren waar we 24/7 samen kunnen zijn, met mogelijkheden om feesten, concerten en andere evenementen te organiseren. Deze locatie zal een synagoge bevatten en ruimte bieden voor studentenverhuur en kosjere bed & breakfast-mogelijkheden. Ons doel is snel te groeien als gemeenschap. We zijn verheugd dat we dit pand hebben kunnen aankopen om onze dromen te verwezenlijken.” Bendigamos heeft haar ambitieuze plannen openlijk online gedeeld. Zie hiervoor: Website [https://bendigamos.org/bouwmee/], Video [https://m.youtube.com/watch?v=0CFl8aO0DUg&t=2440s] en Facebook [https://www.facebook.com/groups/Bendigamos/?locale=nl_NL&_rdr]

Het lijkt het erop dat er al evenementen worden georganiseerd in de loods, zegt Becker. Dus het pand lijkt al als maatschappelijke functie te functioneren, zonder dat hier ontheffing voor is verleend. “Daarnaast werd door de Aanvrager aan bewoners bevestigd dat een deel van het pand aan de Koen van Oosterwijklaan 6b door een studente wordt bewoond, wat naar inzicht van de omwonenden niet is toegestaan.”

Amstelveen - Nieuw op de agenda: Fiesta in het Oude Dorp van Amstelveen. Op de laatste vrijdag van juni (27 juni) staat de historische oude kern van de gemeente 's avonds  in het teken van een nieuw Spaans zomerfeestje met diverse kraampjes en muziek. 

Tussen 16.00 en  20.00 uur kunnnen bezoekers langs diverse kraampjes snuffelen en genieten van muziek. 

Voor Fiesta zijn diverse marktkramen te huur (van 2 of 4 meter). Meer informatie is te verkrijgen via het e-mailadres info@oudedorp.biz

Flyer van Fiesta

 

Amstelveen - We hadden al een goed jaar de kleur op de muur in de woonkamer niet meer aangepast en bovendien was het mijn verjaardag. Dat kon maar één ding betekenen: het werd tijd voor een grondige verfbeurt. Vond ik dan. De Meneer vond het gegeven dat het zondag was en de zon scheen vooral een teken dat het géén verfweer was, maar wielrenweer. 

Bovendien vond hij het feit dat we een jaar geleden de muur nog hadden geverfd (in een fletsgrijze kleur, red.) voldoende reden om in ieder geval de komende 5 jaar níet meer te hoeven verven. Niet de muur, en al helemáál niet de muur én het plafond, zoals ik (‘en ik ben jarig!’) opperde. Bovendien vond hij de muur niet fletsgrijs maar ‘niets-meer-aandoen-grijs’, en met dat verschil van inzicht stapte hij op zijn fiets voor een Rondje Ringvaart.

De stilzwijgende afspraak hier in huize Visser is dat we onze hobby’s vooral lekker zélf ontplooien. Dus zolang ik niet op een racefiets hoef, mag de Meneer zich gerust onttrekken aan de immer opspelende schildergrillen van zijn vrouw. Ik had natuurlijk zélf de muren (en het plafond) kunnen rollen, maar ja… Ik was jarig, er kwamen mensen taart eten én ik ben stiekem helemaal niet zo goed met het uitzoeken van de home deco. Ik hang altijd enorm de interieurstylist uit om vervolgens te concluderen dat wat ik uitkoos toch net anders tot z’n recht kwam in de jaren ’30 woning op het instagramplaatje dan in mijn Westwijkse woning op het westen. Zo had ik anderhalf jaar geleden ook al een bank uitgekozen ‘die het helemaal was’, en nu zaten we door mijn toedoen al anderhalf jaar op een fletsgrijze bank naast een (‘want dat zou geweldig ton-sur-ton staan!’) fletsgrijze muur. Ik had de Meneer dus stiekem gewoon nodig als alibi, zodat we later niet wéér collectief mij de schuld konden geven van onze mislukte investering.

Maar goed, mijn alibi ging fietsen en ik zat jarig te zijn op mijn grijze bank, naast mijn fletsgrijze muur. Gekweld door koppigheid zelfmedelijden besloot ik zuchtend dat, als Mozes niet naar de berg kwam, de berg maar weer naar Mozes moest komen. En dus meldde ik ons online aan voor een make-over-programma op nationale televisie. Ik omschreef mijn ons probleem, gaf een budget op en drukte op ‘Verzend’. En aangezien ik me in mijn vroegere leven ook al eens vruchteloos had opgegeven voor Achterwerk in de Kast (met mijn konijn), de Mini Playbackshow (als Madonna, uiteraard), Now or Never (want ik wilde graag stuntvliegen) en Wie is de Mol (dat toen nog gewoon met onbekende Nederlanders werd gespeeld), vond ik het niet heel erg nodig om dit thuis te vertellen. Zo had ik in stilte toch het gevoel dat ik een bijdrage had geleverd aan geverfde muren.

Tot twee dagen later de telefoon ging. Het was het programma. Want wát een leuke vraag had ik ingestuurd! (zie je wel, zei ik toch) Voor het eerst in mijn leven was ik de Uitverkorene, en over een paar dagen zouden ze al langskomen voor de intake. In gedachten zag ik mijn woonkamer al ‘fade out, fade in’ veranderen in een kleurenpaleis dat ál het bezoek zou doen stilvallen. Er was alleen nog één probleempje: ik moest het thuis nog even vertellen. En oh, we moesten wel zelf verven.

“Ik heb echt een gewéldig leuke verrassing!”, stak ik van wal.

De Meneer weet inmiddels dat mijn verrassingen, vooral als ze gewéldig zijn, vaak dingen betreffen die hij helemaal niet ziet als verrassing, laat staan als een geweldige (gratis kaartjes voor de Efteling, een wandeling met 40 andere hondenbezitters, Doldwaze Dagen bij de Bijenkorf)…

Mocht u mij binnenkort op een racefiets door Westwijk zien zwoegen, dan weet u hoe het afliep.

Dit artikel verscheen eerder in de april-editie van AmstelveenZ Magazine, nummer 97.