Hoewel ik dat zorgcentrum dagelijks bezoek, voor onder meer de maaltijd, is het voor mij verboden te parkeren op het naast Nieuw Vredeveld aan de Rembrandtweg van Brentano gelegen parkeerterrein. Alleen een bezoeker van een bewoner heeft daar recht op. En medewerkers natuurlijk. Ik zit elke dag met een aantal bewoners aan tafel heb ere een vriendenkring opgebouwd, dus een van hen zou ik best kunnen overhalen mij als ‘vaste’ bezoeker te boeken. Maar dat wil ik niet.
Voorlopig heeft iemand die eenmaal per maand of week op de koffie komt bij zijn moeder meer waarde dan mijn persoon die aan tafel hand en spandiensten verricht, waar overigens de veelheid aan rollators een mens toe bewegen.
Alleen bewoners
Brentano geeft het gemeentelijke parkeerbeleid de schuld van het gemis aan een plekje voor mijn auto of die van mijn dochter, want die neem ik ook soms mee (men kent haar ook aan tafel), hoewel daar veel ruimte is. Dat laatste bracht mij, vele boetes verder, op de gedachte een mail naar Brentano te sturen. “We ontvangen regelmatig vragen over het parkeren rondom Nieuw Vredeveld”, zegt de geadresseerde in een kennelijke standaard brief / mail. Daarin wordt meer uitleg beloofd, die ik al ken. Verder heeft de brief de volgende inhoud: ‘De parkeerplaatsen op ons terrein zijn uitsluitend bestemd voor bewoners, hun bezoekers en medewerkers. De slagboom geeft alleen aan hen toegang. Dit is nodig om ervoor te zorgen dat er voldoende ruimte blijft voor de mensen die hier wonen en werken, en voor hun directe gasten. We begrijpen dat dit soms tot lastige situaties leidt.’
Betaald parkeren
‘In de omgeving geldt inmiddels op veel plekken betaald parkeren. Deze maatregel is door de gemeente ingevoerd en heeft gevolgen voor iedereen die in de wijk parkeert. Wij realiseren ons dat dit, zeker voor mensen die regelmatig langskomen, vervelend kan zijn en extra kosten met zich meebrengt. Helaas hebben wij als organisatie geen invloed op dit gemeentelijk parkeerbeleid.’
‘Ondanks dat, is het voor ons belangrijk om het parkeerterrein beperkt te houden tot bewoners, hun bezoekers en onze medewerkers. De beschikbare ruimte is schaars en we willen deze optimaal benutten voor wie deze het hardst nodig heeft. We danken u voor uw begrip en medewerking.’
Doorstroombeleid
Het kost me moeite dat begrip op te brengen. Soms loop ik van Bankrashof, waar woon, naar de Rembrandtweg. Vroeger kon ik de warme maaltijden in de Brentano-vestiging Klaasje Zevenster (Oranjebaan) gebruiken, tot de zorginstelling er een eind aan maakte en nog maar vier dagen, volgens de directie om financiële redenen, open bleef, overigens tijdens kantooruren, zodat wie dan óók moet werken pech heeft gehad. De welzijnsorganisatie Participe beheert het tegenwoordig en zet het programma voort dat ook onder Brentano allang bestond, exclusief de maaltijden. Het voortzetten van het programma is volgens raadsleden voldoende, al vragen die zich niet af hoe de ouderen moeten eten. Nou ja, bij een van hen in de woning, een in de supermarkt gekochte maaltijd. Maar daar bemoeit noch Participe noch Brentano zich niet meer mee. Inmiddels zijn een aantal ‘eters’ overleden, sommigen via euthanasie, of naar een verpleeghuis vertrokken. Dat steunt wel het doorstroombeleid van de gemeente, maar ik denk dat zij het op deze manier niet bedoeld had.
Grond verkocht
Overgeplaatste medewerkers van restaurant Bij Klaasje naar Nieuw Vredeveld wezen op de mogelijkheid een maaltijd te verorberen in hun nieuwe werkkring. Dat deed ik dus. Aan de Klaasje Zevensterstraat heeft Brentano alleen nog een gesloten afdeling voor mensen lijden aan dementie en de rest van de van de torens zijn ouderenwoningen die men huurt van Achmea. Brentano heeft namelijk alle gronden verkocht en huurt zelf ook. Waar voorheen de aanleunwoningen stonden, vindt men nu trouwens de huur- en koopflats waarin men ook jonge gezinnen ziet.
Sinds enige tijd werken Brentano en Participe samen wat het experiment ‘samenzorg’ opleverde. De gemeente gaf daarvoor de subsidie € 620.000 van het rijk door aan de beide partners. Het zouden buurtontmoetingen worden, maar is uitsluitend gericht op gepensioneerden en andere ouderen. Wat dat betreft, begrijp ik de door Brentano gevoerde slogan ‘altijd in de buurt’ niet helemaal. Maar dat kan aan mij liggen. Ik denk dat maar afhaak bij deze ‘buurtontmoeting’.
Log in
