Chateau AmstelMasters
In het prachtige decors van het Zuid-Limburgse landschap streken – in een typisch Limburgs hotel, niet ver van de grens met België – ruim twintig AmstelMasters neer om met elkaar het spel Wie is de winnaar? te spelen.
Naast uitdagende opdrachten met en op de fiets en genieten van de bijzondere natuur was er ook ruimschoots de tijd om elkaar beter te leren kennen via goede gesprekken, omringd door heerlijk eten uit de streek en van verder weg. Een weekend om het leven eens van een andere kant te bekijken.
Terwijl vrijdag aan het begin van de zonnige en zwoele lentemiddag de eerste auto’s met het typische knarsende geluid van het grind hun aankomst op de parkeerplaats van Hotel de Plank verraadden, was er al het nodige gebeurd. De driekoppige directie (Auke, Wouter en Romke) had eerder in de week de deelnemers online via het fijne Teams op de hoogte gebracht van alle ins en outs. De nieuwe authentieke Stravaroutes van Auke zorgen ervoor dat het voor iedereen allemaal een beetje nieuwer aanvoelde. Knorrend van tevredenheid klikten ze op de rode knop sessie verlaten, in spanning op wat komen ging. Bij aankomst in het hotel zat de sfeer er meteen goed in; een hand, een box, een knuffel én een aai over elkaars bolletje. Kort kort is het nieuwe Masterkapsel.
Vrijdag
Nadat de kamers waren verdeeld, de heerlijke matrassen uitgebreid werden belegen, was het tijd om zich klaar te maken voor de eerste opdracht. Terwijl de een al beneden stond te trappelen van ongeduld, was de andere nog aan het pimpampetten over de kledingkeuze. Dat geeft helemaal niets.
De opdracht dan: drie groepjes, drie routes (west, oost, west) en daarbinnen driemaal koers op Bemelerberg, Kruisberg en de individuele TT CH60 over de Fromberg (foto onder). Een unieke omloop van 10 kilometer speciaal voor de (bijna) jarige Caspar Hermans! Een enkeling had moeite om de Stravaroute te volgen en maakte naar eigen inzicht de keuze: volg ik of volg ik niet. Michiel Winthagen durfde daarin het verst te gaan en plaatste zichzelf maximaal buiten de route. De geest van de omgeving bracht hem als een verloren schaap veilig terug naar het hotel.
Onder genot van heerlijke dranken en overweldigende spijzen, veelal uit de streek, werd de daguitslag gepresenteerd. Durfde de winnaar zich al te laten zien? Wie moest nu al zonder afscheid het hotel verlaten? Een zucht kwam uit de 23 ronde buikjes: iedereen kon blijven. Jan Dijstelbloem was de snelste, voor Joost Baks en Ronald de Waal. Bijzondere en mooie deelnemers, heel fijn om ze in de groep te mogen verwelkomen. Jan was debutant, zou hij de winnaar zijn, net als Joost vorig jaar deed? De puntenverdeling gaf Jan het voordeel, maar eerst moest de zaterdag én de zondag nog komen. Anders is het geen weekend.
De heerlijke avond vol met goede en diepgaande gesprekken (‘Ik vervang mijn 28 door een 32.’) werd afsloten met een verradelijk moeilijke pubquiz, om toch nog meer de diepte in te gaan. Allemaal vragen over wielrennen en WV De Amstel. Wie een vraag goed had scoorde er een punt mee. Die telde je bij elkaar op, en het groepje met de meeste punten ging door naar de grande finale. Wat een strijd was er te zien, heel mooi. Caspar wist uiteindelijke de meeste winnaars van de Tour de France te noemen.
Zaterdag
Van slapen konden de deelnemers niet genoeg krijgen. Toch was er vanaf 8 uur ontbijt, klaar gezet door de allervriendelijkste gastvrouwen en -heren. Zo’n typisch gekookt eitje ging er altijd wel in, net zoals thee en koffie. Ook de muesli bleef niet onaangeroerd.
De opdracht op zaterdag zorgde voor wat gespannen gezichtjes bij de deelnemers. Niet te vergelijken met vrijdag, en de winnaar hield zich nog altijd schuil. Een omloop van Blegny naar Blegny van 70 kilometer met meer dan voldoende hoogtemeters. Onderweg één echt lastig steile klim: de Cote Sur Steppes, uniek in opbouw: vier keer heel steil, vier keer wat herstelmeters. Een loodzware beproeving die alleen was weggelegd voor de aller sterksten onder de deelnemers. Helaas namen we afscheid van Wouter de Jonge en Jaap van der Grinten. Wouter reed de opdracht nog wel mee als wakend oog, Jaap transformeerde zich meer dan goed in de rol van verzorger: een rijkelijk met drank gevulde volgauto verwelkomde de deelnemers aan de finish. ‘s Avonds verlieten ze met een traan in de ogen het hotel, hartstochtelijk uitgezwaaid door de deelnemers. Voor deze keer.
De laatsten waren dit keer niet de eersten. Pierre Deen won nog voor de streep met overtuiging in een spannende finale, een winnende demarrage voor de slotklim. Jan Buisman hield dapper stand op plek twee, voor Michiel Verspuij. Kort daarachter de grote groep met de vermoedelijke winnaar van het weekend. Hij hield zich wederom knap schuil.
De uitdagende opdracht zorgde ‘s middags voor een lekkere en verdiende decompressie op het terras van het hotel. Drankjes met wat kleine typische streekgerechten – de streek rond het hotel staat bekend om zijn streekgerechten – zorgden voor een uitgelaten en frivole sfeer. De goede gesprekken lieten nog even op zich wachten.
Na wederom een overvloedig avondmaal werd de stand bekend gemaakt. Wie is de winnaar? De teleurstelling was duidelijk zichtbaar bij enkele deelnemers. Zo dicht bij en toch werd je het niet. Ook dat zijn lessen uit het leven waarover je samen de diepte in kunt gaan. Caspar, Jan D, Joost, Ronald en Romke. Alles op een zakdoek. Zondag móest de dag van de beslissing worden.
Zondag
Met de verrassende indeling van de startgroepjes was niet iedereen het eens. De verdiende nachtrust ten spijt; het was wat onrustig aan het ontbijt. Kwam daar ook nog bij dat de eerste opdracht was om je tassen in een van de twee beschikbare kamers voor de douche na afloop te leggen. Wie kon dat als beste?
De laatste zware beproeving van de drie heerlijke dagen lag tussen Aubel en Aubel. Bekend terrein, maar dit keer anders dan anders voor de deelnemers. Drie lusjes binnen de omloop met als afsluiter een uitzwaai naar de finale slotklim. Weer geheel verrassend anders, niemand twijfelde nog dat de winnaar nu ontmaskerd zou worden.
De eerste de beste, deze keer wel. Auke Broex, Wouter Spit, Joos Francke, in die volgorde. Waar was de winnaar gebleven? In de groep? Alleen excel en de reglementen kon ons die zekerheid geven. Kom maar tevoorschijn, het spel is ten einde.
—
Niks Chateau AmstelMasters! Heilige zondag, kijken wat de pot schaft: Ronde van Vlaanderen. Daarna de uitslag. Maar liefst vier renners met gelijk aantal punten. Hoezo spannend, en dan is de uitslag van de dag doorslaggevend. Ronald de Waal was de snelste sprinter! Gevolgd door Joost en Jan. Daarna Caspar, Romke en Wout Spit, die zondag goede zaken deed.
Resumé: we kijken terug op een fantastisch weekend. Gezelligheid en sportiviteit. Een meer dan goede directie voor de organisatie. En een geweldig hotel! Dus toch wel een beetje dat Chateau-gevoel.
Credits
Met dank aan Chateau Promenade voor de inspiratie
Eindstand