De zomer is zo goed als voorbij, dus tijd voor de najaarscompetitie voor de jeugd. Afgelopen donderdag 28 augustus was de aftrap.

De truien voor de leiders en strijders zullen weer opnieuw verdeeld worden de komende 5 donderdagen. Vandaag was het in ieder geval prachtig weer om te koersen.

Koers

De NJC begint met een reguliere koers. De aanwezige 12 renners starten allemaal gezamenlijk. In de stand zullen de truien over twee groepen verdeeld worden. Eerst maar eens vlammen over 12 ronden.

Met de aanwezigheid van Judah en Silvan zit dat wel goed, want die hebben er zin in. De eerste ronde gaat nog en groupe, maar daarna breekt het in brokjes. Voorin trekken Silvan en Judah volle bak door. Na een korte hevige achtervolging kunnen Briek en Tawan weer aansluiten.

Julien en Marcus konden net de oversteek niet maken. De overige renners richten zich op elkaar. Ella (1pt) moest als eerste lossen en reed haar rondjes verder solo. Joshua (2pt), Bas (3pt), Fedde (4pt) en Daniel (5pt) vonden elkaar en maakte er nog een mooi sprintje van. Kees (6pt) bleef heel lang dicht achter de grote mannen aanrijden. Marcus (7pt) verloor de sprint van Julien (8pt). De andere vier bleven bij elkaar en gingen uiteindelijk sprinten om de zege. Briek (9pt) moest het daarin ruim afleggen tegen Tawan (10pt), Silvan (11pt) en Judah (12pt).

Met een gemiddelde van ruim boven de 34km/u was het een pittige openingskoers!

Puntenkoers

Eigenlijk volgt een VJC of NJC toch vaak al een beetje eenzelfde stramien. Op de eerste dag een reguliere koers, en een puntenkoers. Niet te moeilijk, wel zwaar. 8 ronden, met om de ronde een sprint. Aanvallen vanaf het begin, een open koers dus. Ook hier brak het peloton al snel en ontstonden er spannende gevechten her en der. Zo reed Bas opeens weg bij de achterste groep om bijna weer naar de middelste groep te rijden. Misschien volgende keer vanaf het begin het volle pond geven? Verder vielen weer Daniel en Tawan op met hun durf en aanvalsdrift. Silvan bleek in de meeste sprints toch te sterk voor de anderen en wint het klassement.

Naam	1	2	3	4	Punten	Uitslag
Silvan	3	1	1	1	6	12
Judah	1	2	2	2	7	11
Tawan	2	3	3	3	11	10
Briek	4	4	4	4	16	9
Julien	5	6	6	6	23	8
Kees	7	7	5	5	24	7
Marcus	6	5	7	7	25	6
Bas	8	8	8	8	32	5
Joshua	12	9	10	9	40	4
Ella	10	11	9	11	40	4
Daniel	11	10	11	11	43	2
Fedde	9	12	11	12	44	1

De truien en de stand

Silvan (op basis van leeftijd) pakt de leiderstrui bij de oudste. Kees bij de jongsten. De strijders truien zijn voor Tawan en Daniel. Mooie koers, van iedereen! Volgende week de truien weer schoon mee!

De stand

Silvan 23pt

Judah 23pt

Tawan 10pt

Briek 18pt

Julien 16pt

Kees 13pt

Marcus 13pt

Bas 8pt

Daniel 7pt

Joshua 6pt

Fedde 5pt

Ella 5pt

Hartelijk dank aan alle ouders en trainers bij de finish en het hek!

Wie kort voor aanvang had gekeken naar de weersvoorspellingen wist dat het een half uur voor de start flink zou gaan regenen en daarna zou het wat blijven spetteren. En wie dat niet had gedaan, die kwam onaangenaam verrast en nat aan op de club.

Maar ondanks dat een paar renners besloten zich niet in te schrijven waren er ruimschoots genoeg om de wedstrijd te starten. En ze hadden gelijk, de regen stopte en de zon ging schijnen zodat de enige nattigheid kwam van je voorganger.
De wedstrijd werd uiteindelijk een afvalkoers met slechts vier renners die in de eerste groep finishten. De rest voelde zich niet veilig genoeg om op snelheid door natte bochten heen te gaan en koos voor het veilig uitrijden op één of meer ronden. Nikolai Ivakhov maakte duidelijk dat de mislukte sprint van vorige week niet aan hem lag en won voor Rienk Tuinhof, Niels Geise en Jan Hummelink.
Omdat Tim Schreurs weinig punten scoorde en aangaf de volgende twee keer te ontbreken is de winnaar van dit seizoen wel bekend: Nikolai Ivakhov! Maar de huldiging is uiteraard pas op de laatste avond.

Let op: de laatste twee ritten van de dinsdagavondcompetitie starten om 7 uur.

De stand volgt.

Wielerploeg Groot Amsterdam is een samenwerking van drie verenigingen uit de regio. WPGA was een voorloper en is door vele regio’s gekopieerd. Wielrennen verandert en WPGA verandert mee. Het is tijd voor een volgende stap in de ontwikkeling van WPGA. Help je meebouwen?

Het samenwerkingsverband bestaat uit de clubs DTS, Olympia en De Amstel. Het is geboren uit de gedachten dat wij onze renners, in WPGA-verband, een aantrekkelijk sportief programma kunnen bieden. Tegelijkertijd blijven de renners verbonden aan de club. WPGA was een voorloper en is door vele regio’s gekopieerd.

Door de jaren hebben veel jonge Amstelrenners voor WPGA gereden. Voor iedereen was het een onvergetelijke levenservaring, voor een aantal een opstap naar een nog hoger niveau, zoals voor huidige toppers als bv Enzo Leijnse, Victor Broex, Julian Vergouw en Wessel en Michiel Mouris.

De ambitie van WPGA voor de komende jaren

• WPGA is van, voor en door de aangesloten clubs en renners;
• WPGA wil de plek zijn waar vooral renners (m/v) uit de regio Groot-Amsterdam zich sportief maximaal kunnen ontplooien;
• WPGA is ook een plek waar je levenslessen leert, avonturen beleeft en vriendschappen smeedt, waar gelachen wordt;
• Bij WPGA koersen renners met branie (en leren ze dat ook met gogme te doen);
• WPGA is daarmee een leidend opleidingsinstituut, met een eigen, (Groot) Amsterdamse signatuur;
• WPGA wil dat zijn voor jongen en meisjes, mannen en vrouwen, van nieuwelingen t/m elite;
• WPGA bouwt aan een strek fundament: een goede organisatie, financieel gezond en met een professionele uitstraling.

Kernplan WPGA 2026
De WPGA-verenigingen bouwen aan verdere versterking van:

• Begeleiding: De sportieve begeleiding van renners te versterken en uit te breiden met bv persoonlijke coaches / trainers, voedingsadvies en krachttraining, binnen WPGA;
• Draagvlak: Uitbreiding met een nieuwelingen (m) team en een dames elite/beloften team, binnen WPGA;
• Infrastructuur: De infrastructuur (bv auto’s, fietsen, kleding) verder te versterken en te delen / beschikbaar te stellen aan de verschillende WPGA teams;
• Een heldere structuur: taalverdeling, afspraken, bestuur en commissies.

Betrokkenheid en impact WV De Amstel
WPGA is een samenwerkingsverband van wielerverengingen. De verbinding tussen WPGA, de clubs en de renners is cruciaal. Dit is wederkerig. Renners krijgen een aantrekkelijk sportief aanbod en toegang tot een prachtige leerschool. Clubs en WPGA krijgen er inzet, betrokkenheid en zichtbaarheid voor terug.

De Nieuwelingen werken al samen met de WPGA verenigingen. Ze gaan dat nog intensiever doen. Onze Elite/Belofte dames koersen nu ook als onderdeel van Team Noord Holland. Elite / Belofte dames wordt een onderdeel van WPGA. (Zie ook onze pagina Vrouwenwielrennen.)

Momenteel wordt er door een grote groep vrijwilligers van de clubs en WPGA gewerkt aan de plannen van 2026. Vanuit De Amstel zijn onder meer betrokken:

Joost Mouris/Alexander Everts: Junioren/Nieuwelingen
Anne van Berkel/Judith Rem: Dames Elite/Beloften
Koos Jeroen Kers: Heren Elite/Beloften
Sander Baars: bestuur WV De Amstel

Vragen of meebouwen? Meld je bij Sander Baars, of een van de andere clubgenoten.

Het is nog onduidelijk wie zich na de laatste rit op 16 september kampioen van de dinsdagavond mag noemen. Nikolai Ivakhov en Tim Schreurs staan na vanavond praktisch gelijk, dus de beslissing valt in de resterende drie ritten.

En daarmee hebben we voor de zesde keer op rij een kampioen die de titel nog nooit eerder won.

Starttijden laatste ritten
De rit van 2 september start nog op de gewone tijd van kwart over zeven, de ritten van 9 en 16 september starten om 19.00 uur, zodat we tot het donker wordt nog wel een volledige wedstrijd kunnen rijden.

De koers
Vanavond waren het ideale omstandigheden voor een mooie koers. We begonnen keurig rond de 40 maar langzaam werd het tempo opgevoerd tot de rode vlag de koers vrijgaf. De daaropvolgende versnelling en een slecht (in bocht 3) getimede lekke voorband van Serge van der Putten zorgde ervoor dat het peloton op een lang lint ging. Maar met veel moeite wisten de meeste renners stand te houden. Het tempo bleef hoog zodat niemand kon wegkomen. Een massasprint was dus onvermijdelijk en daarbij kwam Raúl Woudstra als eerste over de finish voor Tim Schreurs, Romke van der Weerdt en Nikolai Ivakhov. Raúl meldde zich daarna bij de jury met de melding dat hij in de laatste bocht Nikolai wellicht te veel had gehinderd. Heel sportief, maar omdat Raúl declasseren niet in het voordeel van Nikolai zou zijn, heeft de jury de stand toch maar ongewijzigd gelaten. Maar dat betekent wel dat Tim nu één schamel puntje boven Nikolai staat.

De stand

Het is bloedheet in Laigneu, de finishplaats van etappe 1. Franse chansons klinken uit de luidsprekers. De speaker verdeelt zijn aandacht tussen de profs en de nieuwelingen. “Zoals elk jaar is de Amstel aanwezig in de Tour de L’Ain”, dit jaar begin augustus. Vervolgens kondigt hij onze renners aan, waarbij hij WV De Amstel, prachtig, “Frans” uitspreekt. Gekleed in de bolletjestrui fietsen de renners terug naar de accommodatie, over het parcours van de profs. Zo ziet plezier eruit. Het publiek langs de klant (wachtend op de profs) applaudisseert.

De Tour de L’Ain is een driedaagse koers voor nieuwelingen en profs. De nieuwelingen rijden de laatste kilometers van de profkoers en worden op dezelfde professionele manier begeleid door de organisatie. De (top) nieuwelingenploegen uit Frankrijk zijn aanwezig, naast ploegen uit Zwitserland, Duitsland, Canada, België en Nederland. De koers kent uitsluitend een ploegenklassement. Dit jaar is De Amstel aanwezig met Quinten de Jong, Nikolai Ivahkov, Max Baars en gastrenners (van DTS) Pieter Westbroek en Paul Vriesman.

Etappe 1: mijn vlakke land
De eerste etappe is “Frans vlak”, 83 km lang met 640 hoogtemeters (afgelegd met ruim 45 km/u).  Onze jongens willen voor geel en groen (sprinterstrui) gaan. De finale is verkend. Plannen zijn gesmeed. Zoals vaker loopt het net iets anders. Ploegleider Peter Vriesman heeft ze meegegeven: “koers samen en koers slim”. Dat hebben ze gedaan. Ze zien Franse renners plots een sprint voorbereiden, aan de rechterkant verschijnt een vlag met bolletjes. Ze doen mee en Pieter wint de spint. Na afloop blijkt het goed voor de bolletjestrui. In de ploegenbespreking en de gids is geen woord aan de bollensprint gewijd.

Professioneel wachten de jongens naast het podium tot ze opgeroepen worden. Ze hebben de standaardantwoorden (in het Engels) nog in het hoofd van de Tour de L’Aisne. Maar Paul heeft een Franse moeder en antwoordt, tot grote vreugde van de speaker en publiek (en tot opluchting van zijn ploeggenoten), de vragen in perfect Frans. Luid applaus volgt. De muziek zwelt weer aan. De Amstel heeft de Franse harten gestolen.

Deze etappe werd gedomineerd door Nederlandse ploegen, zij van ‘het vlakke land’, maar hun voorsprong zal snel worden uitgedaagd.

Etappe 2: une belle histoire
Na de vlakke etappe 1 hadden de Nederlandse ploegen 3 van de 4 truien om de schouders. Etappe 2 is andere koek. Het is klimmen geblazen (46 km, 1100 hm, bergaf, bergop, bergaf en weer op). De afdalingen zijn wederom verkend. Paul werd hier vorig jaar tweede en wil dit jaar graag winnen. Hij is wel een beetje ziek. Bij de jongens leidt dat niet tot aarzeling. Het doel van vandaag: etappe voor Paul en de gele trui voor de ploeg. De Amstel staat derde in het klassement. Het is wederom bloedheet. Ouders staan langs het parcours, strategisch gepositioneerd met bidons. Met de Nederlandse ploegen is afgesproken dat ze elkaars renners van bidons voorzien.

Het wordt een slagveld. Na 1 km klimmen ligt het volledig uit elkaar. In de laatste afdaling slaat Paul een gaatje op zijn belagers. In de laatste kilometers slaat de kramp toe. Met 10 seconde voorsprong komt hij over de streept. Winst. Onze renners wachten op elkaar na de finish, in de schaduw. Geel is niet gelukt en de bollentrui wisselt van schouders. Teleurstelling over de truien, vermengd met blijdschap over de winst van Paul. In een bergbeek vinden ze afkoeling. Sterke verhalen volgen. Ze krabbelen weer op om bidons te scoren bij de profploegen. Door de hitte zijn onze bidons al bijna op en morgen wacht de Grand Colombier. 

Etappe 3: la montagne
De Grand Colombier (15km a 8%) ligt voor het eerst in de Tour de L’Ain voor de nieuwelingen. De organisatie verontschuldigt zich bijna. Ze moeten nu eenmaal de laatste kilometers van de profkoers volgen. Het is bovendien bloedheet. Onze jongens zijn gewend aan wind en regen, de Schellingwoude brug, het viaduct op het parcours van Sloten, rondje Oukoop. Dit is van een totaal andere orde. ‘Pourtant, que la montagne est belle’, maar zwaar is het ook.

Na de afdaling, waar onze jongens snelheden van 90 km/u behalen, volgt nog een Ardennenachtige klim. De speaker spreekt van een geweldige koers op de Colombier. In de finishplaats is het 36 graden. Een voor een druppelen de renners binnen. Gesloopt. Na afloop bedanken onze jongens de organisatie. De Amstelrenners zijn de enigen die dat doen. De speaker roemt De Amstel nogmaals en lepelt nog even de renners van de winnende Amstelploeg uit 2016 op en geeft aan waar ze nu rijden. De renners zijn moe. De begeleiders glunderen van trots. Volgend jaar zijn we vast weer welkom.

Pizza-avond: non je regrette rien
De Amstel wordt 8e in het eindklassement (van 25 ploegen) en eindigt net achter WV Westland en ruim oor JEGG / De Jonge Renner. Vaste ploegleider Alexander kon op het laatste moment niet mee. De renners en ouders hebben vervolgens gezamenlijk de schouders eronder gezet en de taken verdeeld. Ploegleiderschap, heerlijke sportmaaltijden, dagelijkse voor- en nabespreking, koude bidons voor langs de kant, professionele fotografie. Alles is tiptop geregeld. Met een glansrol voor de jonge soigneurs Maxime en Greg. Na de laatste etappe is het gedaan met het strakke regime: pizza-avond. De ouders en jonge soigneurs haken rond middernacht af. Franse chansons worden vervangen door Amsterdamse rap. De renners gaan nog even door met het uitwisselen van sterke verhalen, wielerdromen en vooral, veel gelach. Ze hebben nergens spijt van. Het was prachtig.

Het nieuwe augustusweekend staat bijna voor de deur, nu het moment voor een snelle (onvolledige) terugblik op het vorige koersweekend. Nederlands asfalt en Zweeds gravel.

In de altijd snelle Ronde van Heerhugowaard (Tour de Waard) wist Suzanne Mulder een knappe derde plek te behalen. Belofte Maartje Redder ook mooi in de top tien, negende. Rosan Koper zagen we terug op plek 22. Bij de heren werd het veld volledig uit elkaar geslagen. Mees Jacobs overleefde min of meer: twaalfde.

De Valkenburg Klim Classic voor Junioren is een ware klassieker en graadmeter voor de toekomst. Samuel Gunnink en Michiel Mouris lieten zich in deze zeer zware koers goed zien. Beiden in de top tien, Michiel zeven, Samuel acht! Michiel als laatste van een kopgroep, Samuel als eerste van de grote groep daarachter.

Gravel
In het Zweedse Halmstad was er weer een gravelrace in de UCI-reeks. Femke Markus ontwikkeld zich steeds meer allround. Wederom voor haar een mooie overwinning in Zweden, klasse!
Acte de présence bij de heren Elite door ‘zwager’ Jasper Ockeloen en Victor Broex. Op de socials van de heren zagen we lachende gezichten in een fraai decors, maar ook hechtingen bij een bebloede Jasper. Veel gebeurd dus. In de wedstrijd reed Jasper te midden van veel doorgewinterde renners naar plek 18 en Victor wat daar achter op plek 30. Zo te zien in raceuitslag (lastig online te vinden) zat er een grote groep bij elkaar.

 

 

 

Na twee weken met te nat of te heet weer was het vanavond weer prima weer om te koersen. Er stond dan ook een mooi peloton aan de start.

Met daarin een aantal renners die duidelijk nog moesten wennen aan ons parcours. Dat is niet heel ingewikkeld maar goed door de bochten heen komen is nog wel een kunst. Als je dat nog niet beheerst kost dat een hoop extra energie. Niet alleen voor jezelf maar zeker ook voor de renners achter je. Nu zakte in de wedstrijd het tempo achterin soms tot 31 en aangezien de voorsten boven de 40 door de bocht gaan, moet je als je achteraan het peloton rijdt elke ronde een hoop energie stoppen in het weer dichtrijden van het gat.

Laten we wel zijn, er werd ook gewoon hard gekoerst; slechts de helft van de renners wist zich tot in de finale in het peloton te handhaven. Sander Boerkamp was de rapste in de sprint voor Tom Schreurs, Rienk Tuinhof en Romke van der Weerdt.
Door zijn tweede plek vanavond is Tim Schreurs Nikolai Ivakhov genaderd tot op twee punten. Sander Boerkamp is met zijn overwinning op plek vier beland ten koste van Serge van der Putten.

De stand

De renners in de Dinsdagavondcompetitie hadden weer eens af te rekenen met hoge  temperaturen, én hoge snelheden. Na een spannende finale mocht Sander Boerkamp een mooie en slimme zege op zijn palmares bijschrijven.

De neutrale fase ging al op een lekker tempo. Enkele coureurs die net uit de vakantiestand kwamen hadden het daar al lastig (let op: geen excuus, de echte coureur is altijd klaar voor de DAC). De interim-jury (streng maar rechtvaardig) hief daarna de rode vlag en toen de koers los ging werden de eerste koeien van de schapen (sic!) gescheiden. De renners die niet koers-klaar waren wapperden er al af of speelden harmonica aan de staart. De warmte en de snelheid eisten hun tol en de rondetijden liepen langzaam op: de mannen (waar zijn de dames?) leken wel moe.
Het minst moe in de finale waren Romke van der Weerd, Stan Nelissen en Tim Schreurs. Zij pakten in de laatste tien ronden een mooie voorsprong en leken de buit te gaan verdelen. Sterker nog: Stan liet al opzichtig weten –  “ik word wel drie” – wat zijn uitslag zou zijn. Maar in de groep daarachter ontstond onder impuls van o.a. Rienk Tuinhof toch nog een jacht en ín de laatste ronde werden de vluchters gepakt.

Sander Boerkamp wist het vervolgens fraai en ruim af te maken voor Rienk, Caspar Hermans, Coen Emmer en Romke. En Stan? Die werd geen 3e, maar 7e.

De stand volgt volgende week als de standaard jury weer terug is van reces.

 

Voor sommigen is het nog vakantietijd, maar het najaar nadert helaas al.  Vanaf komende donderdag, 14 augustus worden de gezamenlijke trainingen hervat. Die staan uiteraard weer in het teken staan van het NCK (4 oktober), maar ook voor iedereen die gewoon mee wil doen aan een goede teamtraining. Lekker een paar rondjes buffelen op Oukoop.

Vanaf donderdag a.s. gaan de “NCK-trainingen” dus weer van start. Uiteraard wil De Amstel wéér bij de beste drie clubs van Nederland zijn. Maar deze altijd goedbezette trainingen zijn niet alléén voor de renners die in aanmerking komen voor het NCK. Hoort ook bij de tradities. Iedereen (m/v) is van harte welkom om mee te trainen: er worden verschillende groepjes gemaakt en gebuffeld op Oukoop.  Een tijdritfiets of ligstuur is ook niet nodig.
Vertrek op 14 en 21 en 28 augustus én 4 september om 18.30 uur bij De Haan in Ouderkerk. Daarna (vanaf september) gaat het naar 18.00 uur en vanaf 9 september óók op dinsdag. In beginsel tot eind september.

Normaal gezien wordt er rond deze tijd een verslag geplaatst van de Dinsdagavondcompetitie. Maar gisteren was er sprake van een stortbui vlak voor de start van de DAC. De aanwezige renners besloten om de koers even de koers te laten en zich te sparen voor volgende week (en samen een trainingsrondje te doen toen het ergste voorbij was). Maar in de zomer staat niet iedereen helemaal stil. Zo zijn verschillende jongeren actief (geweest) in meerdere meerdaagse koersen en hebben we uiteraard enkele van onze leden gevolgd in de Tour de France (m/v).

Samuel Gunnink won vorige week de UCI meerdaagse voor Junioren in Limburg (Watersley Challenge). Samuel reed zich wederom in de kijker met winst in de tijdrit en solowinst in de eerste etappe.
Vanuit de Jeugd waren meerdere renners actief in de Jeugdtour Assen (European Youth Cycling Tour Assen) die tegenwoordig vijf dagen duurt en is ook de Tour de Junior Achterveld nog bezocht door een enkele Amstelrenners. Mooi dat deze tradities toch nog een beetje in leven blijven.

Een andere traditie is de Tour de l’Ain Cadets waar al menig Amstel succes is geboekt. Een verslag daarvan zal ongetwijfeld volgen.

Dinsdagavond 22 juli stond Serge van der Putten voor de honderdste keer op dinsdag aan de start. Er zijn kennelijk mensen die dat bijhouden. Dat heuglijke feit leidde niet tot een overwinning, die was voor Raúl Woudstra. Op 29 juli duidelijk vakantietijd, maar de clubkoers gaat gewoon door!

Serge is wat rijden betreft nog steeds een jonge hond en een avond zonder een aantal aanvallen van Serge is ondenkbaar. Maar succesvol waren zijn pogingen vanavond niet, al zat hij in gekende aero-houding samen met Jan Hummelink wel in de enige ontsnapping van vanavond die nog een paar ronden stand hield. Het publiek heeft dit seizoen wel spectaculairdere koersen gezien. Maar het tempo lag eenvoudigweg te hoog om met een klein groepje of solo weg te rijden.
Dus moest er gewoon gesprint worden voor de overwinning. Jan Hummelink probeerde dat met een voorband met 0,1 bar er in maar bleef tot zijn eigen verbazing overeind. Maar uiteraard leverde dat geen topklassering op. Raúl Woudstra won voor Sander Boerkamp, Simon Polstra en Coen Emmer. Daarmee sluipt Simon langzaam naar de top van het klassement, want de nummers 1 en 2, Nikolai Ivakhov en Tim Schreurs, ontbraken.

De stand per 22 juli

29 juli: zin in!

Ook op dinsdagavond is het peloton in deze tijd iets kleiner dan anders, maar er staat toch iedere week weer een enthousiaste groep aan de start. En ook de organisatie is er altijd weer om alles in goede banen te leiden. De komende twee weken zijn Paul en Arno met vakantie maar de koers gaat uiteraard wel gewoon door.

Vandaag veel snelle renners aan de start, en dat was te merken aan het hoge tempo dat na de neutralisatie werd gereden. Maar wegkomen met zoveel kwaliteit in het peloton is erg moeilijk. En achteraan in het peloton wordt vooral gehoopt dat het af en toe even stilvalt zodat je even op adem kan komen. Met het rondebord op vijf volgden nog een paar pogingen die er soms best goed uitzagen, maar binnen een ronde alweer geneutraliseerd werden. Dus werd het weer sprinten, Raúl Woudstra was rapper dan Nikolai Ivakhov, op de voet gevolgd door Romke van der Weerdt en Sander Boerkamp.
Simon Polstra sprokkelt iedere week wat punten mee en staat nu nog maar één puntje achter Tim Schreurs. Nikolai Ivakhov staat uiteraard nog steviger dan vorige week bovenaan.

De stand per 29 juli

Met excuses voor de vertraging (de site kende een bug voor bijlagen). Nu wel de tijden van de laatste tijdrit voor de vakantie. En het ging voor velen weer lekker hard!

2K-testtijdrit-juli 2025 (1)

Opnieuw een heerlijk avondje koersen, wat een verschil met vorig jaar toen we rond deze tijd al acht keer regen hadden gehad. En ondanks dat de vakantie is begonnen en jeugdtrainingen zijn afgelopen, stond er weer een mooi peloton aan de start.

De neutralisatie werd al redelijk snel afgeraffeld, maar zodra de rode vlag zichtbaar was, ging het meteen een flink stuk harder. En dat betekende dat het peloton werd gereduceerd tot een tiental renners. Een lekke band van Stan Nelissen in een bocht liep gelukkig goed af.

De negen vooraan mochten daarna strijden om de ereplaatsen. Maeda Mitsutaki heeft een goede strategie bedacht. De laatste ronde gewoon zo hard rijden dat niemand meer in je wiel kan blijven, dan hoef je zelf ook niet meer te sprinten. Ziet er ook makkelijk uit, maar is het uiteraard niet. Simon Polstra werd tweede en Caspar Hermans en Romke van der Weerdt maakten er een millimetersprint van voor plek drie.
Simon Polstra verstevigt zijn derde plek en Maeda Mitsutaki kom na twee overwinningen en een tweede plaats ook hard de top-10 binnen.

De stand

Het Amsteldamesteam (zonder contract) staat her en der, in binnen- en buitenland, aan de start van mooie koersen. De echte topuitslagen in de grote koersen ontbreken nog, maar afgelopen week werden in een druk koersweekend collectief goede prestaties geleverd. Daarnaast wist een Jeugdteam van De Amstel de altijd sterkbezette Ploegentijdrit in Gilze Rijen te winnen.

Voor de Amstelvrouwen was het vorige week zaterdag te doen in de Ronde van Twente. Met veel wind en een sterk deelnemersveld (de wedstrijd is onderdeel van de Womens Cycling Series) altijd een mooie koers. Uiteindelijk meldde zich een eerste groep van 50 rensters aan de streep met daarin Rosan Koper, Elyse Schuijt en Else Dekker. Else sprintte naar een mooie 7e plaats. Rosan kwam helaas (zonder erg) ten val en kon haar kansen niet verdedigen.
De dag erna stonden de Dames meteen weer aan de start in de Zevenheuvelenomloop bij Nijmegen. Een topcompetitiewedstrijd en zonder na de Volta Classic de zwaarste voor dames. Zeker met een portie regen erbij.  In de eerste groep van 25 dames wisten Elyse, Rosan en Heleen Kibbelaar zich goed te handhaven. Heleen sprintte naar plek 10, Elyse werd 18e en Rosan 25e. Demi Könst, Anne van Berkel, Ingeborg Kers en Else Dekker hadden om uiteenlopende redenen een DNF. Ingeborg zat overigens op zaterdag nog mee in de kopgroep in de mooie Omloop van Abbenbroek. Zij eindigde als 10e.
Tegelijk met het gravelen in Drenthe stond in Taviers (België – Wallonië) de volgend emanche van de WCS op de rol. Daar reed Else Dekker wederom naar top-10: 7e. Anne van Berkel finishte in het uitgedunde peloton.
De Jeugd wist zoals gezegd de Ploegentijdrit van Glize te winnen. Een mooie collectieve prestatie. In de Klimkoers van Bocholtz reden Gigory Ivakhov (4e) en Isaac Caderius van Veen (11e) de dag erna al weer voorin mee.

Tenslotte wordt bij De Kampioen in Juli altijd een lange rit (trainingsklassieker) gereden over 100 km voor Junioren en Nieuwelingen. Veel Amstelleden aan de start. Samuel Gunnink was de favoriet en klopte dan ook zijn concurrenten. Mariël Mur won bij de Junior-Vrouwen.

Afgelopen zaterdagochtend hadden de gravelminnende Amstelrenners m/v zich verzameld in Roden voor een zware en uitdagende race over 150/80 km over de Drentse gravel- en zandstroken. Met winst voor Femke Markus en een podiumplaats voor Judith van Maanen en natuurlijk nog veel meer strijd en koersverhalen in alle categorieën.

Alle garanties voor een succesvolle editie lagen voor het oprapen: prima koersweer, net niet te warm, listig windje en op een paar plassen na een goed opgedroogd snel zandparcours. Grote keien als in Limburg of de Ardennen vind je er niet snel, meest goed aangereden zand daarentegen was er meer dan voldoende. Kortom, Jasper Ockeloen zei het al, een van de meest veilige gravelraces om te rijden.

Parcours
150 kilometer veel draaien keren en voor 60+ heren en 50+ dames die een korte versie van 80 kilometer reden. Strikt genomen een rit in lijn, op de fiets was daar weinig van te merken, zo veel bochten. Zo goed als vlak, soms breed en soms smal, het was opletten in deze toch meer snelle pelotons-/(grote groep)koers, ook omdat het op de kant ging.

De koers

Bij de Eliterenners waren de ogen – hoe kan het ook anders – gericht op Victor Broex en Jasper Ockeloen. Victor werd daarbij zeker getipt voor het podium, gezien zijn eerdere prestaties op de weg. Tot diep in de finale liep alles volgens plan, maar in ultimo toch wat verbrokkeling van voren. Victor sprintte naar plek 7, Jasper naar  8. Jelle Boonstra was ook van de partij in het Elitegeweld. Had eerder dit jaar in Zwitserland gereden, had toen pech. Helaas in Roden geen Q.

Bij de Dames Elite een sprint a deux die Femke Markus naar zich toetrok, winst! Heleen Kibbelaar solo aankomend knap op p15, wel buiten de Q.

Hierna was de enorme bulk van leeftijdsgroepen aan de beurt waarbij álles draaide om de Q van qualify voor het WK later dit jaar. Eerste 25% van je groep – de denkbeeldige lijn waar soms flink voor werd gekoerst.

Bij de M19 zagen we Rienk Tuinhof in actie. De bochten in combinatie met de afstand viel hem niet mee, getekend kwam hij over de streep. Gelukkig was zijn enthousiasme er nog: komende winter gaat hij crossen!

Good old Koos Jeroen Kers deed het weer prima bij de M35, p18 – Q.

Bij de AmstelMasters een ruime afvaardiging. Wanneer Raúl Woudstra M45 start is hij goed. Zo ook zaterdag, ruimschoots een Q. Jan Dijstelbloem stond op scherp na flink wat fietsuren in de Dolomieten te hebben doorgebracht. Helaas voor hem net aan de verkeerde kant van de lijn.

Je ziet ‘m niet vaak, hij is er nog wel, foto boven aan je scherm tweede van rechts: Richard Louman. Als inmiddels kersvers M50 naar p23 en een Q achter zijn naam.

Bij de M55 vonden Marcel Witte, Pierre Deen en Jan van Herwijnen elkaar in het startvak. De opdracht was om Jan naar een Q te loodsen, want dat zat er de afgelopen jaar telkens net niet in. Marcel liet weten de laatste kilometers somber in te zien, en pleitte zich bij voorbaat al vrij. Dan liet hem niet onverlet al snel uit het zicht te geraken na de start. Ook aan Pierre was geen houden, met de beste waardes snel gaan vliegen. Plan B voor Jan was niet panikeren, goede groep vasthouden, ook al moest je daarvoor na inhaalacties tiental keer een gat dichtrijden. Dat lukte boven wel. Voor Pierre was de koers te lang, na drie uur sloeg zijn motor af en was het over en uit. Zijn moment of Q was al binnen dit jaar, dus vooralsnog geen zorgen. Marcel Witte zakte inderdaad wat terug, maar met p20 een ruime Q. Voor Jan was het nog volop finale rijden nadat hij eerder vanaf de kant (niet tegen hem) opving ‘je kunt het nog halen’ en niet veel later 2 vermoeide gele nummers werden ingelopen. Goed gegokt, en een Q!

Dames
Suzanne Mulder moest ervoor sprinten, maar wel gehaald. Een Q bij de V40.

Terug op het podium zagen we Judith van Maanen, V50, die de 80 km reed. In de ultieme sprint van haar leven snelde ze naar plek 3. Erg sterk weer!

Masters 60+
Helemaal achterin het startvak, dus nog achter de 60+, die overigens twee uur later startten om zo meer een gelijktijdige aankomst te hebben, stonden de non-competitors. Je koerst maar doet niet mee. Verwarrend.* Zo ook voor de 60+ die met Caspar Hermans – weer terug in vorm – in de kopgroep de hele koers achter deze ‘vluchter’ aanreden. In de finale volgde een chaotische sprint waarin Caspar vierde werd. Jan Buisman helaas buiten de Q.

* De variant van ‘eerste-van-de-niet-sprintende-groep’ blijkt ook te bestaan: Jort de Boer tweede tijd bij de M40nc 80km.

Foto’s en alle overige info over G150

Vanwege een technische storing op deze website kunnen we tijdelijk geen foto’s en bestanden uploaden.

Uitslagen en foto’s zijn terug te zien op: https://www.gravelonefifty.nl/

 

 

 

De Tour de France is gestart en dat motiveert de renners om wat extra aanvalslust ten toon te spreiden op de dinsdagavond. De neutralisatie betekent eigenlijk alleen nog maar dat er niet gedemarreerd wordt.

En toen de koers was vrijgegeven ging het peloton al snel op een lint en dat lint brak ook al snel. Vijf renners: Max Bergsma, Serge van der Putten, Simon Polstra, Maeda Mitsutaki en Rienk Tuinhof  gingen ervandoor en in goede samenwerking bleven ze ook weg. Achteraan het peloton stond de deur ook wijd open, negen renners konden het peloton niet meer bijhouden en moesten één of meer rondjes laten lopen.
In de sprint was Max de snelste en bewees Maeda met een tweede plek dat zijn winst van vorige week geen toeval was en ook Rienk Tuinhof haalde zijn derde podiumplek in drie weken.
Tim Schreurs werd achtste maar snoept daarmee toch wat af van de voorsprong van Nikolai Ivakhov.

De stand na 14 koersavonden

Afgelopen donderdag 3 juli was de laatste avond van de Voorjaarscompetitie voor de jeugd.

Was er bij de jongste renners geen strijd meer voor de winst, Kees zijn voorsprong was groot genoeg. Zo was het bij de oudsten helemaal open. Torben was met schoolkamp en met 12 punten voorsprong op Marcus en 14 op Julien was die strijd helemaal open, want die twee heren waren wel aanwezig.

Puntenkoers

Een sprintkoers over tien ronden. De eerste vijf sprints moest er na de sprint weer op elkaar gewacht worden. Daarna was het open koers, met nog twee sprints. Elke sprint was het voor de jury filmpjes nalopen om de uitslagen te bepalen. Voor de jury net zo intensief als de renners. Maar het kwam uiteindelijk goed. Tawan en Marinus streden om de winst op dit onderdeel, Tawan trok aan het langste eind door vaker te winnen of tweede te eindigen. Marcus troefde Julien af in hun strijd, het gat was nu drie punten! Wat verder opviel was dat Koen aan het einde nog de kracht had om weg te rijden van de hele groep. Hij is dan ook niet voor niets Nederlands kampioen. Ook Daniel wist heel lang mee te doen in de strijd om de punten.

Naam	1	2	3	4	5	6	7	Punten	Uitslag
Tawan	4	3	2	1	2	4	2	18	14
Marinus	3	2	1	3	3	3	3	18	13
Marcus	1	5	3	4	5	6	5	29	12
Julien	2	4	5	6	4	5	4	30	11
Briek	5	1	9	2	1	8	6	32	10
Koen	9	6	8	5	6	1	1	36	9
Bas	6	9	6	8	7	2	9	47	8
Kees	7	8	10	7	8	11	10	61	7
Joshua	12	12	7	12	10	7	7	67	6
Daniel	11	10	13	9	9	9	11	72	5
Lien	10	7	4	13	12	13	13	72	5
Ella	8	11	12	11	11	12	12	77	3
Fedde	13	13	11	10	13	10	8	78	2
Mateo	14	14	14	14	14	14	14	98	1

Beslissende koers met dubbele punten

Om het nog wat spannender te maken werd de laatste koers van de VJC verreden in een groep, met dubbele punten aan de finish. Mateo (2pt) reed zijn eigen wedstrijd en kon uiteindelijk zijn karretje aanhaken bij Bas (4pt), Lien (6pt) en Ella (8pt) die er een gezamenlijke coffeeride van maakten (maar dan zonder koffie ergens onderweg). De anderen bleven lang bij elkaar. Koen reed er een paar keer vandoor. Kon hij er niet langs, gewoon door het gras. Aanvallen was zijn devies van de avond. De rood/wit/blauwe trui zal hem staan komend seizoen! Daniel (10pt) moest toen de grotere motoren aan de boom schudden toch lossen, maar hij heeft zich elke wedstrijd steeds kraniger geweerd. Een strijder pur sang. Joshua (12pt) moest ook de rol lossen en kon Fedde (14pt) en Kees (16pt) net niet meer terughalen. Koen (18pt) zag zijn aanvalslust beloond door het langst de finale te kunnen volgen.

Twee ronden voor het eind viel de beslissing toen Marinus volle bak doortrok en iedereen alle zeilen bij moest zetten om nog terug te komen op zijn wiel. Marcus (20pt) was het eerste slachtoffer en moest nu hopen dat er niemand tussen hem en Julien zou eindigen. Briek (22pt) had met het dichten van het gat naar Marinus al zijn pijlen verschoten, een sprint zat er niet meer in. Julien (24pt) kon hierdoor de eindwinst opeisen. Altijd meestrijden heeft hem de eindzege deze VJC opgeleverd. De sprint om de zege ging naar onze Thaise aerokogel Tawan (28pt). Vorig jaar nog nieuw lid en helemaal nieuw in het peloton. Dit jaar heeft hij zich ontwikkeld tot podium kandidaat bij elke landelijke wedstrijd met zijn spintkwaliteit en vooral om zich vast te bijten in welk wiel dan ook. Marinus (26pt) is ook pas net begonnen, en als categorie 7 renner is dat best moeilijk om dan in al dat geweld mee te kunnen. Maar dat gaat hem steeds beter af. Na de zomer meteen maar snuiven aan trainen met de Nieuwelingen en zoveel mogelijk wedstrijden mee pakken.

De truien

Julien is de eindwinnaar geworden en mag een zomer lang in de blauwe trui rondrijden. Kees valt die eer ook toe. De strijderstruien waren voor Vincent (vorige week al uitgereikt aan een van onze nieuwe leden). De laatste rode trui was geheel terecht voor Daniel. Nu hij ook al aan wat meer wedstrijdjes heeft gesnoven kan hij zich na de zomer gaan richten op nog meer aanvallen!

De stand

Julien 167pt

Marcus 166pt

Tawan 157pt

Briek 150pt

Torben 146pt

Arnau 123pt

Bas 118pt

Silvan 97pt

Isaac 92pt

Marinus 63pt

Judah 28pt

 

Kees 156pt

Koen 113pt

Joshua 108pt

Ella 105pt

Vincent 92pt

Lien 81pt

Fedde 72pt

Daniel 69pt

Mateo 47pt

Maxwell 26pt

Michael 19pt

Heel veel dank

Hartelijk dank aan alle ouders en trainers die afgelopen seizoen weer geholpen hebben! Leuk om te zien dat alle jeugdleden vaak aanwezig zijn geweest bij de donderdag trainingen. Dan wel de VJC of voor de aller oudsten bij de extra NCK trainingen. Lekker sportief voorjaar was het!

De truien mogen een zomer lang gedragen worden. Bij de Najaarscompetitie weer heel en schoon meenemen. Kunnen ze weer een ronde mee!

Op een dag dat er waarschuwingen gelden om toch vooral kalm aan te doen, en alle activiteiten op en rond de wielerbaan waren afgelast, stonden de renners van de dinsdagavond gewoon aan de start alsof er niets aan de hand was.

Tijdens de koers merkte een aantal renners echter wel dat wielrennen onder deze omstandigheden toch wel wat anders is. Maar strijdlust was er genoeg, van jong tot oud werden er pogingen gedaan om te ontsnappen en soms lukte dat een paar ronden lang, maar dan gaf het peloton even gas en was het weer gedaan met de pret.

Dus draaide het toch weer uit op een sprint. En daar kwam een verrassende winnaar uit. Niet Nikolai Ivakhov (nog wel 3e), maar Maeda Mitsutaka was de snelste voor Rienk Tuinhof, die vorige week ook al tweede was.

Voor het klassement maakt het weinig uit, de voorsprong van Nikolai op Tim Schreurs groeide een punt door de 4e plaats van Tim. Simon Polstra komt met zijn 7e plek wel in de top-3. En inmiddels hebben we dit jaar al net zoveel renners aan de start gehad als het hele vorige seizoen …

De stand

Vanwege de hitte gaat de training van de jeugd niet door! Het is niet verantwoord om een goede training te doen in deze hitte. Stay cool vandaag.

Na de valpartij van vorige week en het voortijdig stoppen van de training stonden we afgelopen donderdag voor een ITT en een TTT op het programma.

ITT

De tijdrit is en belangrijk onderdeel in het wielrennen. Zowel individueel als samen als team. Als eerste een tijdrit over 6 km, niet te kort, maar ook niet te lang. Zeker met de harde wind was het goed indelen.

Naam	Tijd	Snelheid	Punten
Julien	10:45”	33.5km/u	11
Vincent	11:19”	31.8km/u	10
Marcus	11:27”	31.4km/u	9
Bas	11:31”	31.3km/u	8
Kees	11:33”	31.2km/u	7
Ella	12:04”	29.8km/u	6
Lien	12:06”	29.8km/u	5
Joshua	12:32”	28.7km/u	4
Koen	12:53”	27.9km/u	3
Daniel	12:53”	27.9km/u	3
Mateo	14:02”	25.7km/u	1

 

TTT

Op basis van de uitslag werden de renners aan elkaar gekoppeld en kregen een target mee. De eerste drie, Julien, Vincent en Marcus moesten een tijd rijden onder de 9 minuten. Bas, Kees, Ella en Lien een tijd van 9:30”. Joshua, Koen, Daniel en Mateo een tijd van onder de 10 minuten. Over 5 ronden. Halen ze het target, vijf bonus punten.

 

Team	Tijd	Snelheid	Punten
Julien, Vincent, Marcus	8:59”	33.4km/u	5
Bas, Kees, Ella, Lien	9:46”	30.7km/u	0
Joshua, Koen, Daniel, Mateo	10:21”	29.0km/u	0

De truien

Torben blijft boven aan, maar het gat is geslonken, er mag volgende week op de laatste dag niks mis gaan. De strijder van de dag was Vincent. Hij is echt steeds sterker aan het worden. Als zijn fiets straks het juiste verzet heeft is hij na de zomer klaar voor het echte werk. Aangezien hij na deze week met vakantie gaat is de eerste strijderstrui ook al uitgereikt. Die verdiend Vincent helemaal! Kees kan bijna op twee oren slapen zoveel voorsprong heeft hij al.

 

De stand

Torben 146pt

Marcus 134pt

Julien 132pt

Arnau 123pt

Briek 118pt

Tawan 115pt

Bas 106pt

Silvan 97pt

Isaac 92pt

Judah 28pt

Marinus 24pt

 

Kees 133pt

Ella 94pt

Vincent 92pt

Joshua 90pt

Koen 86pt

Lien 70pt

Fedde 56pt

Daniel 54pt

Mateo 44pt

Maxwell 26pt

Michael 19pt

 

Dank aan de ouders bij de oversteek en aan de finish!

De truien mogen met trots gedragen worden. Daarna, schoon en heel weer mee!

DEZE WEEK DE AFSLUITING VAN DE VJC 2025!

Stan Nelissen zorgt al jaren dat oude Amstelkleding en idem dito materiaal met enige regelmaat naar Burkina Faso wordt verzonden. Afgelopen maand deed hij er een schepje bovenop; maar liefst 300 buitenbanden met lichte waterschade ging met hulp van diverse Amstelleden naar West-Afrika.

Stan: ‘In 2006 en 2008 heb ik in Burkina Faso gefietst en daar een warm contact overgehouden aan Abdoulaye Ninkiema. Abdoulaye verzorgde toen de fietsen van onze fietsgroep. Hij was mecanicien en heeft een fietsenzaakje in de hoofdstad Ouagadougou. Sinds 2010 ben ik fietskleding en -materialen gaan inzamelen en opsturen naar hem. In Burkina Faso is een gebrek aan alles  op fietsgebied en nieuw importeren te duur voor de doorsnee fietser.’

‘Abdoulaye heeft in die bijna 20 jaar mij nooit om iets gevraagd, maar recent deed hij een verzoek om buitenbanden…. Dat was voor mij de reden om een oproep te doen onder de Amstelmasters om gebruikte of banden die je niet meer gaat gebruiken (23mm) te doneren en bij mij langs te brengen. Dat leverde al een band of 30 op .’

‘Vervolgens kreeg ik de tip van Sander Boerkamp dat bij Math Salden buitenbandjes met ‘waterschade’  in de aanbieding waren voor €6,90. Vermoedelijk is de kelder door een hevig noodweer ondergelopen, met als gevolg natte en vieze banden. In mijn enthousiasme heb ik gelijk 50 bandjes gekocht. Vervolgens heb ik een oproep in de appgroep gedaan en stroomden de toezeggingen binnen. Geld genoeg voor nog eens 100 bandjes.’

‘In een belletje met Ralph Salden in Limbricht gevraagd of we een speciale aanbieding konden overeenkomen. Daar wilde hij graag aan meewerken, en uiteindelijk hadden we 200 extra banden plus de eerdere 100 banden. Bij ontvangst van de pakketten bleken er nog  een stuk of 30 extra banden en 50-75 bidons extra in te zitten (vijf fietsdozen en wel 125kg). Alles zal met open armen worden ontvangen!’

Help mee
Ben je geïnspireerd geraakt door dit verhaal en wil je ook bijdragen aan meer koopjes via Salden, óf heb jezelf nog oud maar goed materiaal liggen? Neem dan contact op met Stan via: 06  401 66 825.

Foto onder: een eerdere kledingactie

Met het allersnelste (en kortste) NK ooit werd de NK week afgesloten. Dylan Groenewegen behaalde een bronzen medaille, maar er waren veel meer Amstelrenners in de uitslagen.
Ondertussen overheersten Michiel Mouris (1e) en Samuel Gunnink (2e) de altijd sterkbezette driedaagse Acht van Bladel voor Junioren.

In Ede lag door omstandigheden het minst selectieve NK parcours ooit. Biljartvlak, ultrakort, brede wegen, beschut…kortom alles voor een makkelijke koers, en een massasprint. Dat gebeurde dus ook bij de mannen en de vrouwen. Niet echt een koers om je te onderscheiden, maar toch wel reden om de Amstelrenners even te noemen.
Bij de Vrouwen was het Riejanne Markus die zich nog enigszins in de sprint gooide: 7e. Femke Markus (29e) en Amber Kraak (55e) lieten het echte sprinten na gedane arbeid aan zich voorbij gaan.
Bij de mannen stonden veel Amstelrenners aan de start waarvan een aantal nog wel even in beeld reed. Dylan Groenewegen reed als titelhouder in de mooie sprint met Kooij en Van Poppel naar plek drie.  Gemiddelde in deze koers: 50,6 km/u! Naast hem stonden nog 8 (!) Amstelrenners in de uitslag: Wessel Mouris (30), Niek Voogt (78), Owen Geleijn (79), Enzo Leijnse (120), Victor Broex (122), Julian Vergouw (138) en , ja ja: Jesse den Otter (151). Mees Jacobs had een mooie dag, maar helaas een DNF.

WPGA Junioren overheersen in Bladel
De driedaagse Acht van Bladel is een klassieker op de Juniorenkalender en de Amsteljunioren hebben al meerdere keren heel goed gescoord daar. Collectief en individueel.
Ook dit jaar ging Michiel Mouris weer met de zege lopen. En hij moest daarvoor in de slottijdrit zijn clubgenoot Samuel Gunnink uit de trui rijden. MM won de tweede rit en dus de tijdrit, en Samuel scoorde een heel mooie score: in de eerste tot vierde rit waren zijn klasseringen: 3 – 4 – 3 – 3, en daarmee winnaar van het puntenklassement en tweede overall. Straf. De ploeg won met ook Maurits Buiter en Max de Lincel in de gelederen ook het ploegenklassement!

 

Op de dag dat clubgenoten zich mengden in de strijd om de rood-wit-blauwe truien op het NK-tijdrijden in het Friese Surhuisterveen*  werd er op het Peter Postbaan ook weer gewoon gekoerst.

Een klein peloton zonder een groep die het verschil kon maken betekende dat we wel een paar pogingen zagen van o.a. Tim Schreurs en Rienk Tuinhof, maar solo was dat redelijk kansloos.

Dus werd het weer gewoon een sprint. Zonder Nikolai was Tim de favoriet, en hij voldeed aan de verwachtingen. Rienk Tuinhof – die het overigens meermaals solo probeerde – werd tweede voor Romke van der Weerdt en de steeds beter wordende Niels Geise.
Tim was de enige uit de top-5 die meereed, dus hij verstevigde zijn tweede plaats in het klassement, maar de afstand tot Nikolai Ivakhov is nog fors.

De stand

*Surhuisterveen, een plaats met veel Amstelcrosshistorie

 

Op de dag dat clubgenoten zich mengden in de strijd om de rood-wit-blauwe truien (de eerste is alweer binnen) werd er op het Peter Post parkoers ook weer gewoon gekoerst.

Een klein peloton zonder een groep die het verschil kon maken betekende dat we wel een paar pogingen zagen van o.a. Tim Schreurs en Rienk Tuinhof, maar solo was dat redelijk kansloos.

Dus werd het weer gewoon een sprint. Zonder Nikolai was Tim de favoriet, en hij voldeed aan de verwachtingen. Rienk Tuinhof werd tweede voor Romke van der Weerdt en Niels Geise.

Tim was de enige uit de top-5 die meereed, dus hij verstevigde zijn tweede plaats in het klassement, maar de afstand tot Nikolai Ivakhov is nog fors.

De stand: klik.

Bij de Nederlandse Kampioenschappen Tijdrijden in en om het Friese Surhuisterveen was het weer twee keer raak voor Amstelrenners. Michiel Mouris pakte wéér de tijdrittitel bij de Junioren en roeister Ymkje Clevering maakte een uitstapje naar het fietsen en won de titel bij de Elite zonder contract. Riejanne Markus schoot net te kort voor haar derde opeenvolgende NK titel: ze werd 2e. Een uitslagen-update van de tijdritten en van de “kleine NK” in Roden.

NK Tijdrijden Surhuisterveen
De Amstel is gewend om altijd met een medaille of drie terug te komen van het NK TT. Dit keer stonden er 15 Amstelrenners aan de start. Geen drie keer goud, maar twee keer. Ook best!
Vrouwen: zilver en goud
Riejanne Markus vertrok na de titels van ’23 en ’24 als grote favoriet, maar moest in Gold Race winnaar Mischa Bredewold haar meerdere erkennen deze keer. Toch bevestigde Riejanne haar klasse met zilver. De verrassing zat in het goud van roeister Ymkje Clevering. Net als haar vriend Rik licentiehouder bij De Amstel geworden om het NK Tijdrijden te kunnen rijden. En dat gaat verrassend goed. Ruim vóór alle andere clubvrouwen en op plek 6 overall (tussen alle profs ) is het duidelijk dat roeiers een grote motor hebben en ook gewoon veel fietsen. Goud op de Spelen had ze al, en misschien is een tweede carriére te overwegen.
Een artikel over haar medaille staat hier!
Andere Amsteldames in de uitslag: 12 Femke Markus, 23 Amber Kraak, 28 Rosan Koper.

Bij de Junioren kenden we één favoriet; de Europees kampioen Michiel Mouris. Maar dat moet je ook maar waarmaken. En dat lukte: MM won met ruime voorsprong. De Amstel hield uiteraard ook clubkampioen Samuel Gunnink in de gaten. Samuel eindigde als vijfde.
Andere Amstel Junioren: 30 Thijmen de Jong, 35 Max de Lincel.
Bij de Junior Vrouwen werd Jente Koops vierde en Mariël Mur 14e.
Bij de Beloften (hiervoor gewonnen door Enzo Leijnse (’23) en Wessel Mouris(’24)) was alleen Jesse den Otter aanwezig – 35e (Jesse was nog niet al te vaak betrapt op TT ambities, dus dat was best een verrassing). Bij de Elite Mannen werd Wessel Mouris 14e en Enzo Leijnse 16e. Rik Rienks (ook roeier) debuteerde als 29e. Wie weet wat daar nog uit gaat volgen.

Wegwedstrijden in heet Roden
De zogenaamde kleine NK’s werden afgelopen weekend in Drenthe verreden. Het was heet en er stond te weinig wind om het echt selectief te maken. Veel massasprints dus. Geen medailles voor de 20 Amstelrenners in Roden.
Uitslagen Amstel-leden:
Elite Vrouwen zc: 21 Suzanne Mulder; 38 Else Dekker; 52 Anne van Berkel; 56 Elyse Schuijt; 62 Demi Könst; 67 Maartje Redder; DNF Rosan Koper.
Elite zc: 75 Koos Jeroen Kers
Junioren: 9 Michiel Mouris, 25 Maurits Buiter, 26 Fitz Potter, 29 Fabio Valerio, 56 Tyler Eyk, 57 Thijmen de Jong, 72 Max de Lincel, 73 Hugo Voogd, 87 Samuel Gunnink
Junior-Vrouwen: 27 Mariël Mur, 36 Jente Koops
Nieuwelingen: 92 Quinten de Jong

Afgelopen zaterdag is het Nederlands kampioenschap voor de Jeugd verreden. En dat hebben we geweten. In categorie 1 veroverde Koen Verspuij op toch wel sensationele wijze het rood-wit-blauw. Lees snel verder.

Veel Amstelrenners hebben zich als doel gesteld om te kwalificeren voor het NK. In veel gevallen is het ook gelukt. Zaterdag was de beloning om te starten in Oldenzaal. In het trainingsgebied van Hennie Kuiper kenmerkte het parcours zich door een snelle afdeling en een kort klim. De uitdaging zaterdag was vooral de warmte.

De start was voor Koen Verspuij in categorie 1. Vooraf dachten de kenners dat podium mogelijk was, echter met het ingaan van de laatste ronde reed Koen op plek zes met 15 seconden achterstand op de nummer 1. De camera’s in de aanslag voor de finish registerende echter als eerste Koen. In de laatste ronde heeft Koen op fenomenale wijze het gat dicht gereden en voorsprong gepakt. Koen finishte als eerste en is Nederlands Kampioen. Voor Koen stond het verloop van deze geweldige dag in teken van het ontvangen van het rood-wit-blauw, huldigingen en fotomomenten.

Na deze geweldige start reed Kees Vermeulen zijn wedstrijd in categorie 3. Kees reed een goede wedstrijd. De eerste vier ronden bleef Kees aangehaakt bij het peloton. Terwijl de deur aan de achterkant van het peloton openstond, werd er vooraan volop gekoerst. De laatste 2 ronden kwam Kees met een collega-renner achter de kop van de koers terecht. Kees finishte uiteindelijk als 24e. Goed gedaan!

In categorie 5 stonden Briek Pelgrim, Torben Flint Haring en Julien Kroder. De wedstrijd startte niet zoals verwacht. Door de uitgesteld start van een uur, vanwege een incident met de warmte, werden de heren stevig op de proef gesteld. Daarnaast werd de koers ingekort naar zeven ronden. Briek, Torben en Julien paste zich goed aan de gewijzigde omstandigheden. Ze reden alle drie attent van voren in een gesloten peloton. Het peloton ging ook gesloten de laatste ronde in waarbij Torben, Briek en Julien zich een weg naar voren zoeken om goede positie te krijgen voor de sprint. Torben sprintte naar een 19e plaats, Briek finishte als 28e en Julien 47e. Alle drie echt goed gereden!

In categorie 6 stond Silvan Schaap namens WV de Amstel aan de start. Silvan heeft dit seizoen heel hard gewerkt om aan het NK te mogen verschijnen. Voor Silvan was er ook de uitgestelde start en een ingekorte wedstrijd. De wedstrijd verliep zeer snel, het tempo lag hoog en toch bleef het peloton vooraan bij elkaar. Het hoge tempo zorgde wel voor een schifting zodat er gesprint werd in een uitgedund peloton. Silvan overleefde de schifting en reed al strijdend naar een mooie 36e plaats.

Tot slot stond categorie 7 aan de start. Door een valpartij in de ronde van Amstelveen was het de vraag of Judah Gunnink voldoende herstelt zou zijn om het NK te rijden. Gelukkig kon Judah samen met Arnau Egberts en Isaac Caderius van Veen starten. Ook hier de uitgestelde start en de ingekorte wedstrijd. In deze categorie stonden 81 renners aan de start. De drie Amstelrenners konden mee in de voorste gelederen van zo’n 60 man. Vijf ronden voor het einde moest Arnau het peloton laten gaan en ging de samenwerking aan met Finn. Het peloton maakte zich op voor een sprint, nog 43 man sprintte voor de laatste titel bij de jeugd. Het resulteerde in een 33e plek voor Judah, Isaac daar kort achter met een 38e plak. Arnau finishte als 47e. Ook hier de complimenten voor Judah, Isaac en Arnau. Goed gepresteerd mannen!

Fotoimpressie Categorie 4

Eind juni, en dan is het weer zo ver: de NK Week. En De Amstel wil nog wel eens succesvol zijn. WV De Amstel is met haar leden weer ruim vertegenwoordigd op vele fronten en heeft ook weer kans op eremetaal (net als vorig jaar toen er (weer) een uniek aantal medailles en truien werd gewonnen). Riejanne Markus, Dylan Groenewegen, Michiel Mouris, Wessel Mouris: allen wisten ze goud te pakken.

Het begint in elk geval heet. De Jeugd gaat van start in het Twentse Oldenzaal. Naar verluidt met een select gezelschap dat best wel eens voor een verrassing kan zorgen. Maar vooral ook om te leren en te genieten.
Iets noordelijker, rondom Roden, gaan de Elites zonder contract (M/V) en de Junioren en Nieuwelingen aan de bak. Ook daar: heet en ook weer kansen op succes

Dan is het midweeks de beurt aan de tijdrijders rond Surhuisterveen en vindt op zaterdag in Ede het NK voor Profs plaats. In beide categorieën verrassend veel Amstelrenners aan de start.

De Redactie gaat het allemaal volgen.

Het was een enerverende rit vanavond. In de eerste ronde moest het peloton al halt houden voor een eendengezin bestaande uit een moeder met vier jongen. Nadat die in de sloot waren gejaagd konden we echt van start.

De eenden vonden een paar ronden later dat het gras aan de andere kant van het parcours toch echt groener is. Opnieuw ging het peloton in de remmen (ook niet zonder risico) maar moeder eend had daarna één kind minder. Daarnaast waren er nog een andere overstekende eend, een konijn en een rat. Voor sommige renners waren al die overstekende dieren al reden om te accepteren dat het parcours vanavond niet voor wielrennen was besproken.

Maar de wedstrijd was ook van hoog niveau Er leek al vroeg een beslissing te vallen toen een groep van zeven renners een flinke voorsprong pakte. Daarachter volgde een groepje van drie en daar nog een vijftal. Omdat iedereen gewoon door bleef rijden werden de verschillen heel lang niet groter of kleiner. Toen er in de kopgroep werd gedemarreerd was daar de samenwerking afgelopen. Dat gaf de groep van drie de mogelijkheid om weer aan te sluiten en uiteindelijk sloot ook de laatste groep weer aan. Blijven doorrijden loont soms.

Laurent Molenaar deed ook nog een goede poging om te ontsnappen maar werd twee ronden voor het einde bijgehaald. Nikolai Ivakhov had geen moeite om zijn zesde overwinning op rij te behalen, gevolgd dor Tim Schreurs, Niels Geise en Edwin Commandeur. En die laatste twee zaten in de groep die als laatste weer was aangesloten. De nieuwe stand kent weinig veranderingen.

De stand

Het gravelseizoen is ondertussen goed op gang gekomen. Een paar weken terug de race rondom Aken en afgelopen week in Denemarken, en dichter bij huis in Zandvoort. De Amstel was er bij.

Op 31 mei streek het internationale gravelpeloton neer in Aachen, net over de grens. Was het vorig jaar nogal chaotisch met gevaarlijke verkeerssituaties, dit jaar had de organisatie duidelijk lering getrokken. Bij de Masters tekenden Jan Dijstelbloem en Falco Bruens de startlijst. Voor Falco de eerste keer onverhard, wel de nodige ervaring in Gran Fondo’s. Veilig en wel waren ze aangekomen, helaas niet genoeg om te kwalificeren later dit jaar voor het WK in Maastricht.

Afgelopen zaterdag stond de Gravel Challenge Blaavands Huk op het programma, in Denemarken op Jutland. Zo ver is na te gaan hier alleen Suzanne Mulder aan het vertrek. Wederom liet ze van zich spreken en kon na afloop alweer een Q achter haar naam noteren.

Zandvoort
In de Nederlandse reeks van de gravelseries was het afgelopen zondag de beurt aan Zandvoort. Inmiddels een vaste waarde sinds de start in 2022 van deze gravelreeks. Het vrij   korte parcours is hoofdzakelijk op en af in de duinen rondom het circuit, met hier en daar wat variaties per jaar. Het komt feitelijk neer op een crossover (pun intended) tussen cross en gravel. Het weer speelt ook een rol want het kan er onaangenaam warm zijn. Dit jaar viel het allemaal mee dankzij een zeewindje. Niettemin kent de omloop weinig rustmomenten en is het oppassen jezelf niet over de kop te fietsen.

Favoriet bij de Elite (en alles onder 40) was uiteraard Jasper Ockeloen, die pas op het laatst had besloten te starten, aangezien zijn rustperiode na de Unbound. Jasper maakte de belofte ruimschoots waar. Heel lang was hij weg met crosser Mees Hendrikx (foto onder) en in de finale was een demarrage voldoende om een winnend gat te slaan. Verder zagen we Rienk Tuinhof ook aan het vertrek, als debutant in de gravelscene. Na winst in Ouderkerk bij de Klasse 2 kon hij hier ook goed lang mee, meest sterk solo vasthoudend in het laatste kwart achterveld. Kort daarachter zagen we junior Hugo Voogd terug.

De Masters 40+ mochten apart starten, wel zo eerlijk gezien het leeftijdsverschil. Met vijf AmstelMasters: seizoensthuisrijder Jan Buisman, Pierre Deen, Serge van der Putten, Jort de Boer en Jan van Herwijnen. De kunst bij de start was om meteen in je pedaal te klikken en all out te gaan op de direct volgende steile klim. Daarna handhaven in je groep, niet te gek doen en na verloop van tijd wat te kunnen profiteren wanneer je wordt ingelopen door menig m/v.

JanH was voor zijn doen goed weg maar moest diep gaan voor een eerste positie. Al snel  kwam Serge aansluiten en nam resoluut de leiding van de groep. Kortom het ging bij vlagen héél hard. Pierre en JanB waren op kleine achterstand, Jort daar weer achter.

JanH had de macht te kunnen aansluiten op de steile klim bij passage van de eerste dames – dat trok het groepje uit elkaar. Bij Serge was daarna het beste er ook vanaf – en na een keer bijpompen en een val was het voor hem DNF. Pierre kneep helaas al eerder in de remmen, vormdip, koersdip? Het lek is nog niet gevonden maar hij komt terug. Ook Jort geen finish. JanB wel netjes in stijl de wedstrijd uitgereden. JanH ging met twee sterkere leeftijdsgenoten de finaleronden in. Het beste was er wel vanaf en van sprinten was geen sprake meer.

Met ca 2 uur en een kwartier op de fiets is Zandvoort geen uitgesproken lange race. Maar naar het einde toe toch telkens geniepig verschrikkelijk zwaar.

Uitslagen

Via de KNWU.

Meer foto’s

Flickr-album Arjen Schippers

Amstelfoto van de dag met Pierre en JanB

Foto Chris Schotanus

De zomer komt er al aan, de VJC is nog in volle gang, maar het einde is in zicht. De strijd om de leiderstrui wordt steeds intensiever.

Koers 1

Gewoon maar starten met een koers. Twee rondjes op stoom komen en dan of 8 ronden knallen, of 5. Het was niet altijd knallen, maar toch werd aardig tempo gereden. Bij de jongsten kwam er wel schot in toen ze werden ingehaald door de grotere renners. Kees (7pt) haakte zijn wagonnetje aan en liet niet meer los. Vincent (6pt) hield het heel lang vol. Joshua (5pt) won een sprintje van Fedde (4pt) en Daniel (3pt). Daarachter hield Mateo (2pt) Michael (1pt) net af.

Arnau (9pt) wist de grote sprint te winnen voor Isaac (8pt) en Silvan (7pt). Tawan (6pt), Julien (5pt), Torben (4pt), Briek (3pt) en Marcus (2pt) zaten op het lint daarachter. Ella (1pt) deed bij de grote motoren mee vandaag, misschien net even te pittig, maar dat is niet erg.

5x sprinten

De jury had een sprint om pionnen heen bedacht. 2x korte sprint, 2 middellange, en een lange. Pittig. Goed om te leren schakelen, sturen en explosief te worden.

Naam	Sprints	Punten
Arnau	1:01’31”	16
Isaac	1:03’14”	15
Torben	1:03’31”	14
Tawan	1:04’80”	13
Briek	1:05’41”	12
Silvan	1:05’86”	11
Marcus	1:07’21”	10
Julien	1:07’46”	9
Ella	1:15’01”	8
Kees	1:16’15”	7
Joshua	1:16’46”	6
Mateo	1:18’86”	5
Vincent	1:19’01”	4
Daniel	1:19’28”	3
Fedde	1:20’71”	2
Michael	1:24’20”	1

 

Koers 2

Nog een paar minuten over. Greg was ondertussen langsgekomen en die mocht als haas dienen voor een sprint van twee ronden lang. Het tempo kwam in de laatste ronde dik boven de 40. Precies de bedoeling. Mateo (1pt) moest het afleggen tegen Michael (2pt). Fedde (3pt), Daniel (4pt), Ella (5pt), Vincent (6pt) en Kees (7pt) konden net de grote motoren niet volgen de laatste ronde. Joshua (8pt) kwam nog heel dichtbij! Marcus (9pt), Torben (10pt), Julien (11pt), Tawan (12pt), Silvan (13pt) kwamen net te kort voor het podium. Dat was voor Briek (14pt), Isaac (15pt) en Arnau (16pt)

De truien

Torben heeft de leiding stevig in handen. Zou dat nog mis kunnen gaan? De strijder bij de oudsten was voor Julien. Kees heeft de zege ook voor het grijpen. Michael doet altijd zijn best en krijgt de strijders trui.

Dank aan de ouders bij de oversteek en aan de finish!

De truien mogen met trots gedragen worden. Daarna, schoon

 

De stand

Torben 146pt

Arnau 123pt

Marcus 120pt

Briek 118pt

Julien 116pt

Tawan 115pt

Bas 98pt

Silvan 97pt

Isaac 92pt

Judah 28pt

Marinus 24pt

 

Kees 126pt

Ella 88pt

Joshua 86pt

Koen 83pt

Vincent 77pt

Lien 65pt

Fedde 56pt

Daniel 51pt

Mateo 43pt

Maxwell 26pt

Michael 19pt