Oppositie heeft genoeg van powerplay coalitie
Door: Joop Kok (Beschouwing) Ieder jaar bij de behandeling van de kadernota, waarin de hoofdlijnen van het beleid voor het komende jaar is vastgelegd inclusief de financiële kaders, geven alle partijen een beschouwing over hoe ze tegen de plannen aankijken en waar ze zich voor in willen gaan zetten. Ieder jaar weer, deze keer vorige week donderdag, vraag ik iedere partij mij de beschouwing per email toe te sturen. Nog nooit een probleem geweest, behalve dit jaar. Toen ik de vraag aan Marion Geisler van D66 stelde, wilde ze dat wel doen, maar dan moest ik wel voor publicatie mijn stuk ter goedkeuring aan haar voorleggen. Het ging haar met name om mijn duiding van haar beschouwing, of ik het wel zo zou weergeven zoals zij het had bedoeld. Ik schrok, kende de nieuwe fractievoorzitter van D66 nu echt niet het bestaan van persvrijheid? En dat voor een politieke nazaat van journalist Hans van Mierlo.

Bovendien tastte ze door deze betutteling de geloofwaardigheid aan van haar betoog dat D66 gelooft in de creativiteit, verbeeldingskracht en zelfredzaamheid van mensen. Blijkbaar niet in die van mij. En, vroeg ik me af, hoe gaat ze nu eigenlijk zelf om met het duiden van andermans woorden? Neem de brief van Jelle Buisma op AalsmeerVandaag, hoe heeft ze die geduid? Niet veel anders dan haar coalitiegenoten: afwijzend en afkeurend. “Het verdriet ons zeer dat zij willen zenden via de pers en dat ontneemt hun en ook ons de mogelijkheid om in gesprek te gaan over alles wat zij zeggen.”
Afstand
Als je, wat de kern van haar beschouwing was, zegt te streven naar een compromis houdt dat in dat je je verdiept in de belevingswereld van de ander, pas dan kun je hem tegemoet treden. Met afkeurende woorden neem je alleen maar afstand. Haar hele betoog haalde ze volledig onderuit door met een beschuldiging richting Jelle Buisma te starten.
De enige die tot empathie in staat bleek, was de heer Zelen in zijn commentaar op Aalsmeer Vandaag: “Mag ik zo vrij zijn om het bevlogen betoog van Jelle PVDA, van vorige week aan te stippen. Daar zat een ziel achter! Het wegblijven zal niet tot een directe oplossing leiden. maar is wel ingegeven door oprechtheid vanuit Jelle zelf.”
Macht en geld
Zelen had het goed gezien, het zat Buisma hoog. Out of the box denken, besloten vergaderingen, inhuren van advocaten, alles was uit de kast gehaald om tegengas te geven aan de plannen van ondernemers om op de hoek van de Lakenblekerstraat – Legmeerdijk, huisvesting voor 800 arbeidsmigranten te realiseren. Het mocht niet baten, om langlopende en dure proceskosten te voorkomen was men tot overeenstemming gekomen. Het stak hem dat macht en geld het voor het zeggen hebben en dat de gemeente niet met diezelfde inzet en energie voor huisvesting van jongeren en starters zorgt. Het CDA mag dan wel zeggen dat ze voor iedereen bouwt en Marion Geisler mag dan wel op radio Aalsmeer beweren dat er met kerngetallen 30 (sociaal) 30 (midden) en 30 (duur) gebouwd gaat worden op Buitenveen, maar in werkelijkheid zijn die getallen veel minder gunstig voor starters en jongeren, namelijk 25 – 30 – 45.
Sunny Lakerveld van GroenLinks wees er in haar betoog ook op dat veel woningen gericht zijn op mensen van buiten. (Lees: Mensen met kleine beurs niet welkom in Aalsmeer)

‘Waarvoor dank’
De opening van de beschouwing van Dirk van Willigen (CDA) was opvallend. “Vandaag is toch wel een bijzondere dag, zo begon hij, het zou zomaar kunnen dat dit mijn laatste algemene beschouwing namens het CDA is.” Meer een zin voor aan het eind dan aan het begin van een betoog, minder egocentrisch en geschikt om nog een bedankwoordje richting de raad te richten.
Opmerkelijk waren de woorden waarmee zowel het CDA als de VVD op elkaar reageerden. Sissi Mijwaart (VVD) wilde het positief houden: “Iedere fractie heeft gewoon zijn best gedaan om een mooie beschouwing ten gehore te brengen en daarvoor dank. Het CDA heeft altijd, elk jaar eigenlijk heel duidelijk een opsomming waarvoor dank.”

Gebrekkig groenonderhoud verrekenen
De reactie van het CDA op de VVD was scherper: “De VVD kampt met items die we eigenlijk wel gewend zijn, ieder jaar weer en het is ook heel betekenisvol wat de VVD doet, de financiën en alles wat daar mee te maken heeft. Ik vind het ook een mooie gedachte dat de VVD ook altijd nog even de eigen wethouder prijst, die is waarschijnlijk de enige in het college die aandacht verdient,” aldus Van Willegen. Het werd feller toen Gerard Winkels (CDA) portefeuillehouder Sven Spaargaren (VVD) erop aansprak dat, let wel na eerst tot tien te hebben geteld, hij met de Meerlanden het gebrekkige groenonderhoud moest verrekenen. De discussie liep hoog op en Spaargaren stelde voor om het gesprek op een ander tijdstip voort te zetten. Werner Koster (AA) gaf aan dat hij niet hoopte dat het een één tweetje zou worden maar een agendapunt voor een commissievergadering.

Geen ruimte voor extra overleg
Koster (AA) stelde dat bij de oppositiepartijen even de overweging had gespeeld om gezamenlijk met één hele korte reactie te komen: ‘geacht college, we geven er een klap op en gaan door’. De oppositie heeft genoeg van de powerplay van de coalitie waar geen ruimte is voor extra overleg over grote onderwerpen als de gebiedsvisie Kudelstaart of het verkeerscirculatieplan. Als meest recente voorbeeld de diskwalificatie die de VVD meegaf aan een door de oppositie ingediende motie: ‘kolder doen we niet aan mee.’ Inhoudelijk had AA het graag anders gezien: socialer, groener, veiliger, duurzamer en een steviger verweer jegens Schiphol. Ook heeft AA zorgen: de oplopende kosten in de jeugdzorg en de energiearmoede, huishoudens met een laag inkomen en een hoge energierekening. De beschouwing over de eigen rol als lokale partij richting de bewoners, daar zit wat AA betreft de crux. Een reflectie die navolging verdient.

Werkt het ook?
Voor Judith Keessen (FlorAalsmeer) gold er maar één simpele vraag: is het leven van onze inwoners er echt beter op geworden? Daar draait het om. Als je als gemeente miljoenen uitgeeft aan jeugdzorg, wmo en participatie dan wil je weten of het werkt. Je kunt je als coalitiepartij wel op de borst slaan van kijk eens wat we bereikt hebben, maar werkt het ook? In feite eenzelfde vraag die zich de Rekenkamer stelde bij de vraag of subsidies werken. Die gaven als advies om de te bereiken doelen goed te omschrijven en om aan de hand van meetbare criteria vast te stellen of het ook echt werkt. (Lees: College tegen belangrijkste subsidieaanbeveling Rekenkamer)
Beleid zonder effectmeting leidt tot beleidsblindheid, stelde Keessen. Haar voorstel was om structureel per programma te meten of het beleid werkt.
Sympathiek vond ik wel de opmerking dat ze wat moeite had met het betoog van D66 dat eindigt met de zin: ‘Laten we elkaar niet beschuldigen’, maar alvorens aan het betoog te beginnen start met een beschuldiging: “En dan zeggen wij: Hij die zonder zonde is werpe de eerste steen.”
(Foto’s: stills van de livestream)
Het bericht Oppositie heeft genoeg van powerplay coalitie verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.