Gemeente bespaart op Jeugdzorg
Aan jeugdzorg wordt schrikbarend veel uitgegeven. En het wordt steeds meer, niet alleen in Amstelveen, maar in heel Nederland. Sinds 2022 zijn de uitgaven hier met twintig procent gestegen, zodatr de gemeente zich zorgen maakt over de betaalbaarheid van de jeugdzorg in de toekomst. Daarom doet zij een beroep op de jeugdzorgaanbieders deze stijgende lijn een halt toe te roepen.
Volgens wethouder Frank Berkhout, die inder meer ‘Jeugd’ in zijn portefeuille heeft gaat het goed met de meeste Amstelveense jeugd, maar aan de enkelingen wordt steeda meer geld besteed.
Grip
Hij wil die enkelingen ook in de toekomt passende hulp leveren, maar vreest dat wegens de hoge kosten daarvan andere voorzieningen de dupe zijn. “Doordat de wachtlijsten en druk op het jeugdhulpstelsel zo groot worden dat voor de meest kwetsbare kinderen die specialistische hulp nodig hebben deze niet op tijd beschikbaar is,” zegt Berkhout. Hij denkt bijvoorbeeld aan dat er onvoldoende gespecialiseerde hulpverleners zouden zijn om alle zorgvragen op te pakken. “Daarom doen we een beroep op onze partners en jeugdhulpaanbieders. Want we moeten de stijging echt afremmen en alleen samen krijgen we grip op de kosten.”
Financiële afspraken met aanbieders
De komende periode gaat de gemeente de zorgtrajecten kritisch bekijken, waarbij zij zich afvraagt of er hulp echt nog nodig is of kan voor lichtere ondersteuning gekozen. Ook wordt gekeken naar de zwaarte van de zorg die jeugdigen krijgen en individuele zorgtrajecten. De gemeente neemt verder een belangrijke nieuwe maatregel door dit jaar nieuwe financiële doelen af te spreken met jeugdhulpaanbieders in de vorm van een besparingsopgave op hun omzet.
Preventie
Daarnaast blijft de gemeente samenwerken met huisartsen, scholen en zorgaanbieders om meer problemen op te lossen zonder inzet van de schaarse specialistische jeugdhulp. Er komt meer aandacht voor wat kinderen en gezinnen zelf kunnen doen. Daarbij denkt de gemeente aan het versterken van de ‘eigen kracht’ van jongeren, het normaliseren van alledaagse problemen en het inzetten van collectieve voorzieningen zoals jongerenwerk, opvoedondersteuning en schoolmaatschappelijk werk.