Soms bekruipt een gevoel van medelijden mij met wethouder Floor Gordon van D66. Zij ligt namelijk onder diverse vuren. Misschien houdt zij van sommige daarvan, maar dat doet niet ter zake; het blijven vuren. Ik kan mij bijvoorbeeld een liefde voorstellen voor partij, waarvan Rob Jetten de baas is. Er is enige naïviteit voor nodig, maar die had ik kennelijk ook toen ik lang geleden lid werd van dezelfde partij. Naast dat het mij lokaal zwaar werd aangerekend, dacht ik toen ook niet aan de toekomst. Het was in de zestiger jaren; de tijd van het raadslid Hans Gruijters (VVD) en Hans van Mierlo, beiden journalisten, die lonkten naar meer democratie.
Wat zij wilden bevatte onder meer een referendum, de gekozen burgemeester en het districtenstelsel bij de verkiezingen. Die drie zijn inmiddels opgegeven, waarmee het een gewone politieke partij werd, die een hekel heeft aan democraten, hoewel zij de leden nog steeds zo noemen. Bij het referendum, bijvoorbeeld, bleek dat ‘het volk’ anders dacht dan de partij, wat kennelijk niet de bedoeling was. Maar dat was decennia later. Zeg maar dan wat de stichters bedoelden.
Vliegen
Wie politiek wil bedrijven, moet vroeg of laat een coalitie sluiten, dus in Amstelveen is dat luisteren naar de VVD, die tegen het referendum is en liever in achterkamers politieke besluiten neemt. Eén van de vele vuren voor Floor is dus de coalitie.
O, ja ik had het over Jetten, die als plaatsvervangend commissielid zijn partijgenoten het snoepreisje onthield om zelf naar zijn vriend en schoonfamilie te vliegen. Afgezien daarvan vliegt (een doodzonde voor D66) Floor Gordon vrij geregeld naar Amerika, waar haar schoonfamilie woont, omdat zij nou eenmaal getrouwd is met een Amerikaan. Het zij haar vergeven.
Foto’s
Ik had het over de vuren die haar bedreigen. Zij pleit, ook zichtbaar, – want verschijnt op foto’s – er ook voor heel het wagenpark van de gemeente op elektra te laten rijden en vaak. Dus laat zij zich fotograferen, als er weer een elektrische auto in gebruik is genomen, terwijl leveranciers klagen over de ontoereikende netwerken. Maar ja, je zult maar alles wat in Den Haag wordt bedacht qua energietransitie klakkeloos lokaal in te voeren. Nederland waarschuwt de wereld voor de laatste keer en Amstelveen doet mee. Ook al hebben landen als bijvoorbeeld China, India en Indonesië, waar een stad evenveel inwoners heeft als de 18 miljoen Nederlanders, nog nooit van stikstof gehoord. Maar Nederland is ‘gidsland’ in de wereld; trouwens ook voor Europa, waar in Duitsland al de norm voor de toegestane hoeveelheid stikstof vele malen lager is dan hier. De protesterende landen komen wel met delegaties naar de klimaattop gevlogen, waar ook de milieuorganisaties aanwezig zijn, zeg maar om het getal van 30.000 bezoekers van zo’n top vol te maken.
Gegijzeld
Nee, daar is onze Floor niet bij. Zij volgt vrij klakkeloos wat haar partij en mogelijk de coalitie haar hebben opgedragen. Dat is ook een vuur waarmee zij heeft te maken. Net als die steeds krapper wordende ruimte en de toenemende internationalisering van de stad, die nu al minder dan de helft Nederlanders bevat, waardoor ik zelfs in de supermarkt hooguit in het Engels wordt aangesproken. Dan moet ik wel geluk hebben, want onder elkaar praten de personeelsleden allerlei talen, behalve Nederlands.
Amstelveen is rijk geworden door grondverkoop, zodat het nu gegijzeld wordt door projectontwikkelaars, die met honderden grondeigenaren hebben te onderhandelen, wat zich duidelijk in de woningprijzen weerspiegelt. Het is moeilijk voor wethouder Floor Gordon van Ruimtelijke Ordening om de aanslagen op de ruimte te regelen. Waar woningen staan, is geen plaats voor bomen. En dat voor een wethouder die ook Groen en Duurzaamheid in haar portefeuille heeft. Soms denk ik wel eens dat het college van B en W haar die Ruimtelijke Ordening in de maag heeft gesplist omdat geen der andere wethouders wist hoe hij dat recht moest breien. Mijn medelijden is niet uit de lucht gegrepen.