Aalsmeer/Kudelstaart – Uitslagen van de zaterdag gespeelde sportwedstrijden van verenigingen (eerste elftallen) in de regio Aalsmeer/Kudelstaart. Ontbreekt jouw vereniging? Heb je aanvullingen? Geef ze door via info@radioaalsmeer.nl.

Voetbal (zat.)

HS1: FC Aalsmeer – Bennekom	2 – 0
HS1: KDO – Achterveld	3 – 5

Handbal (zon.)

HS1: Volendam –HV Aalsmeer

25 – 28

Aalsmeer landskampioen!

Hockey (zon.)

HS1: Qui Vive – Maarssen
DS1: Haarlem – Qui Vive

Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor een Aalsmeerder of Kudelstaarter. Deze week de maandelijkse column van Tjeerd Veninga: ‘Lieve Gido’.

Lieve Gido, 

Ik heb een pooootje met vet, AL op de taaafel gezet. Dat zongen we vroeger, jaar in, jaar uit, tijdens de Avondvierdaagse. Ineens komt het allemaal weer terug: de liedjes, de rollen Rang en de salmiakknotsen. Dat van dat potje vet heb ik nooit begrepen. Als ik het aan een leraar vroeg, lachte die alleen en zei alleen maar: ‘Ja ja, loop nou maar door, Tjeerdje’. Ach ja, het was een andere tijd.  

Zelfs Google weet niet precies waar dat potje met vet vandaan komt. Waarschijnlijk was het een soldatenliedje, de soldaten zouden na de mars hun schoenen direct in het vet zetten. Kennelijk zagen ze daar enorm naar uit, en dat na een lange mars met volle bepakking. Zie je het voor je Gido, een groep soldaten die over schoenenpoetsen zingend over de hei marcheert? Een weinig intimiderend signaal naar mogelijke vijanden, maar wel gezellig.  

Enfin, de Avondvierdaagse is weer helemaal terug in Aalsmeer! Het team van Aalsmeer Actueel meldde zich aan als vrijwilliger, want zonder vrijwilligers kan er niet veilig worden gewandeld. Terwijl Rinus en Egon al lang in hun gele hesje paraat stonden, stond ik nog in een hopeloze file op de Pudonweg. Even zeuren Gido, die Pudonweg, dat is een soort parkeerplaats aan het worden.. Je loopt de Avondvierdaagse sneller dan dat je over de Pudonweg van de snelweg naar de brug rijdt… Letterlijk!  

Daar zat ik dan, gevangen, anderhalf uur stapvoets… ik kwam net uit mijn werk en had mijn nette pak nog aan. Beetje naïef, vanuit Amsterdam komend, had ik zo ingeschat dat anderhalf uur genoeg zou moeten zijn om 20 km af te leggen, me om te kleden en wellicht nog snel een boterham of zo.  

Iets later dan afgesproken, maar nog net op tijd, parkeerde ik met piepende banden bij mijn klaar-over plek. Hartslag en bloeddruk wat aan de hoge kant… je moet dat soort dingen ‘laten gaaaan’ zegt Van der Gijp, maar ik ben daar slecht in Gido… Snel een geel hesje aan, over mijn veeeel te nette pak, stond ik nog voor paal ook. Maar dan, het warme bad der vrijwillegers! Tot mijn geluk lagen er een paar krentebollen te wachten – want het bericht dat Tjeerd in de file stond had de organisatie bereikt, en vrijwilligers die zorgen voor elkaar. Het zonnetje scheen, ik begon weer wat in de ‘klaar-over mood’ te komen. Daar kwamen de eerste kids aan, ik zette me schrap voor wat spottende opmerkingen of op zijn minst vragende blikken. Met blijde stemmetjes vroegen de voorste jongetjes: ‘Meneeeerrr, bent u de burgemeester?’.  ‘Ha ha, nee hoor, ik ben maar een klaar-over die wat lang in de file heeft gestaan’.   

We werden steeds vrolijker van die 850 kids Gido! Verschrikkelijk vrolijk, eigenlijk euforisch, kabbelde de onophoudelijke stroom kinderen aan ons voorbij. Tot onze verbazing kregen we high fives van de kids, en we werden diverse keren bedankt, alleen maar omdat we een uurtje in het zonnetje waren komen staan op een kruising langs de altijd mooie Westeinderplas. Ze genoten duidelijk van het samen zijn, het buiten zijn, het bewegen. Geen onvertogen woord, geen geklaag – alleen maar vrolijke gezichtjes. Generatie Beeldscherm had massaal de mobieltjes thuisgelaten. Ze waren enorm social, maar zonder apps. Er werd veel gechat – zonder apps, de hele avond Facetime – zonder apps, en we kregen dus heel veel smileys en duimpjes – zonder apps. Geen cookies op hun scherm, maar koekies van de lokale bakkerij en ook nog ijsjes van de supermarkt langs de finish. Naast een legertje vrijwilligers had namelijk ook de lokale middenstand massaal de schouders onder de avondvierdaagse gezet. 

Zo vlak voor de zomervakantie wordt er weer veel gepraat over schermtijd. Hoeveel is gezond? Hoeveel is teveel? Moeten we het kinderen verbieden? Zoveel kinderen die zich niet helemaal lekker voelen, of die te weinig bewegen. Wat te denken over die 1 op de 7 kinderen in Aalsmeer die de hulp van Jeugdzorg nodig heeft? Het antwoord is volgens mij verbijsterend simpel, het antwoord is er namelijk altijd al geweest. Buitenspelen! Niet alleen kinderen, maar ook ouders, hup naar buiten. Ga wandelen, gooi met een bal, klim in een bootje, fiets naar het bos of ren door de duinen. En het geheim is dat je je slechts hoeft te motiveren tot aan de voordeur. Zet die schermen uit, trap jezelf van de bank en sleep jezelf naar de voordeur. Schoenen aan en zodra je buitenstaat, zul je merken hoe de stress van je afglijdt, hoe de energie in je los komt. Ook als je net uit de file komt en nog in je suffe nette pak loopt. 

Ik wens je een heerlijke en actieve zomer Gido. Dat we met z’n allen wat schermtijd kunnen laten en wat meer met z’n allen gaan buiten spelen, jong en oud. 

En dan komt hier het tweede couplet, over het mysterieuze potje met vet, retteketet! 

Tjeerd Veninga

‘Aalsmeer Actueel’ is het actualiteitenprogramma van Radio Aalsmeer, dat vooralsnog maandelijks op de zaterdagmiddag te horen is. Daarin is de column ‘Lieve Gido’ van Tjeerd Veninga te horen. Aalsmeerders zijn erg betrokken en dan kunnen discussies wel eens op lopen. We hebben te maken met complexe vraagstukken. Soms wordt het Tjeerd ook allemaal teveel en dan schrijft hij naar onze burgemeester.

Aalsmeer – FC Aalsmeer heeft zich na een spannende returnwedstrijd tegen vv Bennekom geplaatst voor de finale van de nacompetitie om promotie naar de Vierde Divisie. In blessuretijd bezorgde aanvaller Yassin Kaabouni zijn ploeg met twee doelpunten een verrassende 2-0 overwinning, na een eerdere 2-2 in de heenwedstrijd.

De wedstrijd op eigen veld verliep moeizaam voor de thuisploeg. Vooral in de eerste helft was Bennekom de bovenliggende partij, met veel balbezit en grote kansen. FC Aalsmeer had moeite grip te krijgen op het spel en mocht doelman Marijn van Wandelen danken voor meerdere cruciale reddingen.

Pas in de slotfase sloeg Aalsmeer toe via twee snelle counters, beide afgerond door Kaabouni. Zijn goals zorgden voor grote vreugde bij spelers en supporters. Ondanks een stugge wedstrijd en personele zorgen toonde de ploeg van de vertrekkende trainer Ted Verdonkschot opnieuw veerkracht. Komende woensdag wacht het eerste duel in de finaleronde tegen VVOG uit Harderwijk. De return volgt zaterdag in Aalsmeer.

Door Joke van der Zee

Aalsmeer – Zangeres Mieke van Trigt (62) vindt het heerlijk om gezellig met vrienden te borrelen en eten met vrienden, ze houdt van tuinieren en uiteraard van bandjes kijken. Ze is 30 jaar getrouwd met Remco (de Hundt) en moeder van twee geweldige jongens. Je kunt haar niet gelukkiger maken dan op vakantie gaan met man, zonen en hun vriendinnen.

Wanneer begon je met zingen?

“Ik zing eigenlijk al vanaf m’n 9e jaar. Ben in de kerk begonnen. Mijn moeder zong ook altijd, dus eigenlijk is het met de paplepel ingegoten. M’n 3 grote zussen zongen ook, maar ik wist al op jonge leeftijd dat ik in een band wilde zingen. Ik was gek op bands met een zangeres, bijv. Earth & Fire, Shocking Blue, Middle of the Road etc. Op m’n 17e jaar was het zover en mocht ik zingen in de schoolband van vrienden van het Alkwin College.”

Je stond/staat met menig band op het podium…

“Ja, en ik vond het allemaal even leuk! Het zingen met Popkoor Da Capo uit Uithoorn. Het eerste optreden in Nieuwkoop met het schoolbandje vond ik werelds! Ik voelde me heel wat, maar toen ik het later terug luisterde, was het niet om aan te horen, haha.  Met de Als je maar van de Straatband vond ik het heel gaaf. Ten eerste omdat ik dan samen met Remco op het podium stond en omdat we met z’n drieën zongen, o.a. met Lenie Zuijderhoudt, waardoor we een heel uitgebreid en afwisselend repertoire hadden. En als de één solo zong, deden de andere twee backing vocals. De bandjesavonden waar we mochten spelen waren altijd fantastisch! En niet te vergeten de Aalsmeerse Feestweek, waar we, Lenie en ik en later ook met Ingrid Zonneveld erbij, in verschillende formaties hebben gestaan zoals Mac Jigger. Verder vond ik het onwijs leuk om backing vocals te doen bij verschillende bands: Livin’ at A, Elf=Graceband, Lee Roud en de Guilty Pleasure avonden in de Oude Veiling, de Akoestische avonden in Bacchus, waar we Hair, een Soul project, én de Dolly Dots deden. Het laatste jaar deed ik samen met Ingrid mee met Snickers en Black T’s. Tweede of derde ‘stemmetjes’ verzinnen, vind ik een uitdaging. En als het uiteindelijk allemaal goed klinkt, geeft dat wel een kick!“

Wat vond je de hoogtepunten?

“Ik heb wel verschillende hoogtepunten qua muziek mogen beleven. De fantastische concerten met Da Capo’s Popkoor o.l.v. Ferdinand Beuse. Er zijn zelfs tv-optredens uit voort gekomen, o.a. bij Paul de Leeuw en Jack Spijkerman. Verder Paradiso met de Elf=Grace band. Daar werden we uitgenodigd om te spelen t.g.v. Elvis’ 69ste geboortedag. We speelden o.a. met de originele bandleden van Elvis en waren de begeleidingsband van diverse Nederlandse artiesten, waar Lenie en ik de backing vocals mochten doen. Om als Aalsmeers bandje in een afgeladen Paradiso te staan doet je wel wat! En dat Lenie en ik 14 jaar later werden benaderd om met een Amerikaanse Elvis band on tour te gaan als backing vocals door België, Nederland én Zweden is natuurlijk de kers op de muzikale taart geweest!” 

Bij de foto: Mieke in het eerste Aalsmeerse bandje waar ze in zong, Bad Habit. De foto is van 40(!) jaar geleden… (eigen foto).

Het bericht Music in the Air (104): Mieke van Trigt verscheen eerst op Nieuwe Meerbode.

De gemeente Ouder-Amstel maakt een plan voor het buitengebied (Ronde Hoep, de Ouderkerkerplas en de Duivendrechtse polders). Hierin beschrijven we wat we belangrijk vinden in het gebied en welke activiteiten of functies we wel en niet toe willen staan. Dit plan maken we samen met inwoners, boeren, ondernemers en recreanten.

Door: Conny Vos. Dinsdag 20 mei hebben ze op het gemeentehuis in Aalsmeer hun Nederlandse paspoort opgehaald, dus vanaf nu zijn Andrey Mikhalchuk en Lyubov Gromkova Nederlands staatsburger. Een paar dagen later moesten ze naar de ambassade in Den Haag om hun Kazachstaanse paspoort in te leveren en hebben ze officieel afstand gedaan van de nationaliteit van hun voormalige thuisland. Spijt van deze verstrekkende keuze heeft het echtpaar niet.

In Kazachstan hadden Andrey en Lyubov goede banen in de IT-industrie. Na elf jaar bij hetzelfde bedrijf zocht Lyubov een nieuwe uitdaging. Ze wilde graag internationale ervaring opdoen. Dat leek Andrey een goed idee en hij stelde Nieuw-Zeeland voor, maar dat vond Lyubov veel te ver van haar familie. Hun zwager, geboren in Kazachstan en op driejarige leeftijd verhuisd naar Nederland, raadde hen aan om eens in Nederland te kijken, want daar waren banen genoeg voor hoogopgeleide IT’ers. In de kerstvakantie waren ze al eens op bezoek geweest. Niet het beste seizoen om een goed beeld te krijgen, maar toch waren ze onder de indruk van het land. “We vonden alles mooi, de goede wegen, de architectuur, het is goed georganiseerd en een van de veiligste landen, alles beviel ons, behalve het weer. In Kazachstan hebben we ook vier seizoenen. In de winter kan het -50 graden C worden en in de zomer + 50 graden, maar de zon schijnt driehonderd dagen per jaar. Toen we hier kwamen wonen was het winter. Het was vroeg donker en grijs. Het regende en onze kleding was niet bruikbaar. In februari vroeg ik aan mijn baas wanneer de zon eindelijk zou gaan schijnen.”

Groen en ruimte
Lyubov werd na twee weken solliciteren al aangenomen voor een baan in Nederland. “Het was een plezierige schok voor ons. Het bedrijf regelde alles en zorgde dat we goed konden settelen. We kregen een appartement waar we drie maanden mochten wonen, zodat we zelf naar een permanent verblijf konden zoeken. Daarna zijn we in een appartement in Buitenveldert gaan wonen. Tijdens de coronaperiode zaten we daar binnen vast, dat was een moeilijke tijd. We wilden graag een tuin en na anderhalf jaar zoeken vonden we dit mooie huis in Aalsmeer. De meeste huizen staan dicht op elkaar, maar in deze straat hebben we groen en ruimte om ons heen.” Andrey vond de eerste tijd in Nederland heel spannend. Hij was erg bang dat hij geen werk zou kunnen vinden of toen hij eenmaal werk had dat hij ontslagen zou worden, want dat had grote consequenties. Na drie maanden zonder werk zouden ze het land uit moeten. Ook moesten ze leren hoe alles werkte met de taal en de gezondheidszorg.

Lubach
Acht jaar later voelen ze zich helemaal thuis in Nederland. Andrey werkt bij een groot internationaal bedrijf Accenture en Lyubov is werkzaam bij Mews in Amsterdam.
Op hun werk wordt voornamelijk Engels gesproken. Het tweetal merkt dat als ze Nederlands proberen te spreken en het niet zo snel lukt, mensen overschakelen op het Engels. Vooral Lyubov voelt zich wat verlegen om in het Nederlands te praten. “In Kazachstan heb je twee officiële talen. We spreken Russisch en Kazachs, de laatste taal lijkt meer op Turks, een hele zachte taal. Nederlands is een harde taal met voor ons ongewone klanken. We hebben weinig mogelijkheden om Nederlands te spreken, maar we zijn het wel aan het leren.”
Andrey is er makkelijker in. Als ze hem niet begrijpen, moeten ze het maar vragen, is zijn houding. “Ik krijg twee keer per week Nederlandse les en moet vooral meer woorden leren. We luisteren naar de radio, lezen de krant en volgen filmpjes op Instagram waarin wordt uitgelegd hoe we de taal moeten gebruiken. We kijken naar tv-programma’s zoals de Keuringdienst van Waarde en Zondag met Lubach, met ondertiteling. Zijn humor en zijn directheid spreken me aan.”

Nederlandse directheid
Die directheid van de Nederlanders kan het stel dus wel waarderen. “Kazachstan ligt tussen China en Rusland. Wij woonden vierhonderd kilometer van de Chinese grens. Dat had veel invloed op de communicatie. We waren het niet gewend om direct te zijn, maar we vinden het wel prettig. Het is niet grof, maar duidelijk. Je weet meteen of iemand je aardig vindt en als je iets verkeerd doet, kun je dat veranderen. Er wordt geen rol gespeeld of achter je rug geroddeld. Nu moeten wij ons aanpassen als we naar onze familie gaan.”

Extra koffer
De familie en vrienden die ze achterlieten in Kazachstan missen ze natuurlijk, maar ze gaan regelmatig naar hun thuisland. Naast een koffer met kleding nemen ze een extra koffer met voedsel mee. Stroopwafels, chocola, truffelmayonaise en vooral allerlei soorten kaas. Op de terugweg wordt de koffer gevuld met onder andere Chak Chak, dat zijn gefrituurde deegstukje met honing, worsten van paardenvlees en gedroogde cottage cheese ballen genaamd Qurt die worden gegeten als snack of in de soep. “Kazachstanen waren vroeger nomaden, dus ze reisden veel en om de cottage cheese langer goed te houden deden ze er zout bij en droogden ze het in de zon. We eten paardenvlees, maar wel van paarden die voor het vlees gefokt worden. We drinken ook paardenmelk, dat wordt gefermenteerd en heeft een aparte smaak. Verder zijn we echte vleeseters.”

Na werk skiën
Andrey en Lyudov missen ook de bergen. Woonden ze voorheen negenhonderd meter boven de zeespiegel, nu wonen ze zes meter onder NAP. Na hun werk gingen ze vaak nog even skiën of hiken in de bergen. Aan de andere kant zijn ze blij dat ze nu dichtbij de zee wonen. “Ik droomde er altijd van om bij de zee te wonen. Ook als het te koud is om te zwemmen, dan kun je over het strand wandelen. Ik houd van de energie van de zee en we eten graag seafood zoals haring, oesters en garnalen. In Kazachstan is geen zee, alleen een groot meer, dat was twee uur vliegen bij ons vandaan.”

Het echtpaar woonde in Almaty, een stad met bijna drie miljoen inwoners. Vergeleken daarbij is Amsterdam een kleine stad. Hun opvatting van afstand is anders dan van de meeste Nederlanders. Ze stappen in de auto en rijden zo een paar uur even naar de bergen of vliegen voor een weekend naar een stad voor een citytrip. Ook in Nederland bezochten ze al verschillende steden, musea en dierentuinen. “Wij zijn reizigers en houden ervan dingen te ondernemen en nieuwe dingen te ontdekken. In dit land is een goede balans tussen werk en privé waardoor er genoeg tijd is voor ontspanning. We wonen vlakbij zee, bij het bos en bij Schiphol. Nederland is een klein land met veel mogelijkheden.”

Het bericht Nieuwe Nederlanders: ‘Wij houden ervan nieuwe dingen te ontdekken’ verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

AI helpt de astronomie aan een doorbraak.

In de nieuwste aflevering van Sterrenstof vertelt ruimtekenner Anco van Hal aan Barbara Huigen hoe kunstmatige intelligentie steeds vaker wordt ingezet bij het ontdekken van exoplaneten, het bewerken van sterrenfoto’s en het onderscheiden van chemische stoffen in het heelal.

“Voor ons als mensen is het soms lastig om een planeet rond een verre ster te herkennen in een wolk van data,” legt Van Hal uit. “AI kan daarin veel sneller en nauwkeuriger patronen herkennen.” Dat geldt ook voor beeldbewerking: spectaculaire foto’s van nevels en sterrenstelsels kunnen dankzij slimme software gedetailleerder dan ooit worden geanalyseerd.

Van Hal is enthousiast over de opkomst van kleine slimme telescopen voor thuisgebruik. Zijn eigen Dwarf Smart Telescope werkt via een smartphone en bevat een ingebouwde AI-module. “Die ziet soms net iets meer dan het menselijk oog. Echt bijzonder.”

Ook amateurs kunnen bijdragen

Volgens Van Hal biedt de technologische vooruitgang ook kansen voor amateurastronomen. Via platforms zoals Zooniverse kunnen liefhebbers wereldwijd meedoen aan echte wetenschappelijke projecten. Denk aan het tellen van sterren, volgen van asteroïden en het helpen herkennen van nieuwe exoplaneten.

Kerncentrale op de maan?

In het tweede deel van het gesprek reageert Van Hal op het nieuws dat China plannen heeft om tegen 2035 een kerncentrale op de maan te bouwen. “Ze willen een stabiele energievoorziening voor een toekomstige maanbasis. Daarvoor is kernenergie efficiënter dan alleen zonne-energie.” Barbara heeft gemengde gevoelens: “Waarom moeten we nou ook daar weer de boel gaan vervuilen?”

Of hij zelf ooit zou willen verhuizen naar de maan? “Nee,” zegt hij beslist. “Maar even rondlopen op Mars, dat lijkt me geweldig – als het geen one-way ticket is.”

Lichtende nachtwolken in juni

Tot slot deelt Van Hal een tip voor de maand juni. Hoewel de nachten dan kort en licht zijn, is het dé tijd voor een zeldzaam fenomeen: lichtende nachtwolken. “Ze verschijnen na middernacht als een zilverblauw schijnsel aan de noordelijke horizon. Ze bestaan uit ijskristallen rond stofdeeltjes van meteoren. Heel bijzonder en zeker de moeite waard om op te letten.”

Meer over lichtende nachtwolken is te vinden op de Instagram-pagina van Sterrenstof Nieuws. De nieuwe aflevering van de podcast verschijnt op 1 juni via alle bekende platforms.

Auteur: Barbara Huigen
Foto: Jammfm

Een afgeschreven GVB-tram uit 1990 krijgt een tweede leven als culinair restaurant op rails: de Amstertram.

Als alles volgens plan verloopt, rijdt het unieke concept vanaf vrijdag door Amsterdam. Beluister het hele interview uit Start Me Up met Barbara en Julia via deze link.

Suzanne de Knegt is het creatieve brein achter de Amstertram en vertelt enthousiast over het bijzondere project. “We hebben dit concept eerder met veel succes in Rotterdam uitgerold, en nu mogen we dat opnieuw doen in samenwerking met de Museumstichting Amsterdam,” aldus De Knegt.

De Amstertram is geen gewone tram: het is een rijdend vijf-gangenrestaurant met alles erop en eraan. “We serveren gerechten als gebrande zalm, pastinaak en een hoofdgerecht met kiprouleau en Parmezaanse kaas. Alles wordt aan boord bereid en afgemaakt, met een mooie selectie wijnen of alcoholvrije dranken erbij.”

Aan comfort is ook gedacht. De tram rijdt langzamer dan normaal, met ervaren bestuurders aan het roer. Er zijn zelfs toiletten en watertanks aan boord. “We zijn echt een volwaardig restaurant op rails. Mensen zitten tweeënhalf uur aan tafel terwijl ze al rijdend de stad ontdekken.”

Tramliefhebbers kunnen ook hun hart ophalen. Onder de bestuurders is niemand minder dan Erik de Zwart, voormalig radio-dj én fanatiek tramchauffeur. Hij reed al vaker op trams in Amsterdam.

Geïnteresseerden kunnen binnenkort een rit boeken via amstertram.nl. Elke zes tot acht weken wordt het menu vernieuwd, dus vaker instappen loont.

Auteur: Barbara Huigen
Foto: Suzanne de Knegt

Potje Toe maakt bijzondere lekkernijen langs de Amstel

In de rubriek Streektelefoon van het programma Start Me Up op Jammfm spraken Barbara en Julia met Emmie van Potje Toe, een verborgen parel aan de Amsteldijk Noord in Amstelveen. Samen met haar compagnon Christine maakt zij bijzondere jams, siropen en chutneys van het fruit dat in hun grote tuin groeit – en dat is behoorlijk wat.

Luister hier het hele gesprek terug in de Streektelefoon van Start Me Up

Langs de Amstel verbouwen Ennie en Christien onder meer appels, peren, kweeperen, pruimen, rode en zwarte bessen, bramen en zelfs bloemen zoals seringen en meidoornbloesem. “We maken siroop van paardenbloemen, dat smaakt verrassend genoeg naar honing,” vertelt Ennie enthousiast. Alles komt uit eigen tuin en is volledig vrij van bestrijdingsmiddelen. “We maken wat de natuur ons geeft. Vorig jaar was er bijvoorbeeld geen rabarber, dus hadden we ook geen rabarberjam. Dan is dat zo.”

Tijdens de jaarlijkse Amstellanddag, die dit jaar op zondag 1 juni plaatsvindt, stelt Potje Toe de tuin open voor bezoekers. “Je kunt dan lekker rondkijken, limonade drinken, of een vegetarisch of vleesstoofpotje proeven. We hebben ook een leuke insectenzoektocht voor kinderen.” Plukken in de tuin is niet toegestaan, maar proeven mag wel. “We willen de tuin graag delen, maar moeten ook zorgen dat er genoeg overblijft om onze producten van te maken.”

Potje Toe is te vinden aan de Amsteldijk Noord 45, vlak naast de historische buitenplaats Wester-Amstel waar de officiële opening van de Amstellanddag plaatsvindt. Meer informatie https://potjetoe.nl/

Auteur: Barbara Huigen
Foto: Jammfm

Tijdens de 17e editie van de Amstellanddag op zaterdag 1 juni opent gemaal Nieuwe Bullewijk in Ouderkerk aan de Amstel voor het eerst haar deuren voor het publiek. Het gemaal, gelegen aan de Hoogendijk 2, vormt dit jaar dankzij watersysteembedienaar Jeffrey Spaans een van de vijftig locaties binnen het programma.

Dit jaar staat het evenement in het teken van ‘water’, waarmee 500 jaar waterbeheer in Amstelland wordt gevierd. Spaans is trots op het poldergemaal zowel op een elektrisch pomp als een dieselmotor kan werken. Op 6 juni is het precies 50 jaar geleden dat deze pompinstallatie helpt om onze voeten droog te houden.

”Het gemaal is nog steeds hard nodig want Nederland is nog steeds aan het zakken. Je kan niet zeggen nu zijn we klaar met pompen, anders loopt de boel onder”, aldus Spaans.

Gezien de recente gebeurtenissen – zoals het grootschalige uitvallen van elektriciteit in Spanje – is het belangrijker dan ooit om op reserves te kunnen bouwen. “Eigenlijk was het de bedoeling om de dieselpomp weg te doen omdat het slecht is voor het milieu maar het is nog steeds heel belangrijk.” Simpel is de bediening ervan volgens Spaans niet, het opstarten duurt twee uur en er moet een monteur aan te pas komen.

Het gemaal is zondag 1 juni tussen elf en half vijf te bezoeken. Onze streekverslaggever Ika Berman nam alvast een kijkje en sprak Jeffrey Spaans over het belang van het gemaal.

Luister het gesprek hier terug:

Auteur: Ika Berman
Foto: Sibel Önemli

 

Door Jan Daalman

Aalsmeer – Dit jaar bestaat de openbare basisschool Samen Een, een levendige, middelgrote school in hartje dorp, 50 jaar. Alle reden voor een feestje en dit jubileum gaat op vrijdag 4 juli gevierd worden. Oud-leerlingen, oud-medewerkers, natuurlijk de huidige leerlingen en ook hun ouders zijn dan ook van harte welkom om zich aan te melden voor deze feestelijke reünie.

Van oorsprong is Samen Een echter niet geworteld op de plek waar nu het gebouw staat. De Openbare basisschool komt voort uit de samenvoeging van de Uiterweg- school, de Rozenstraat-school en de Mr. Jac. Tak kleuterschool. Het was in het jaar 1975 dat deze drie schooltjes werden voortgezet in het spiksplinternieuwe gebouw van Samen Een aan de Weteringstraat. Die samenvoeging tot die ene openbare school had vooral te maken met aanstaande komst van de nieuwe onderwijswet waarin het primair onderwijs zou worden samengevoegd met het kleuteronderwijs.

De fusieplannen van de gemeente vielen de ouders van beide scholen wat koud op het dak, zo bleek tijdens een ingelaste voorlichtingsavond in de doopsgezindte kerk. Of zoals voormalig lid van de oudercommissie Dicky Eveleens het zegt: “We voelden ons toen wat overvallen, want alle plannen waren al rond. Daarnaast was er ook nog wat gekrakeel over wie de nieuwe directeur moest worden.”

Minder kinderen

Tegelijkertijd hadden de schooltjes te kampen met een teruglopend aantal leerlingen waardoor zowel de Uiterwegschool van meester Oldenburger als de Rozenstraatschool van meester Harts in hun voortbestaan werden bedreigd. Ook de nieuwbouw van de Hornmeer speelde een rol in de verwachte afname van het aantal leerlingen voor beide scholen. Ongetwijfeld heeft dit tot de nodige speculaties en toekomstvoorspellingen geleid destijds.

Tradities

Inmiddels is Samen Een stevig gevestigd in het oude centrum van het dorp. De naam werd bedacht door mevrouw Julia v.d. Laarse. Zij stelde toen dat de drie scholen als één verder gingen, dus als Samen Een. Zo zijn er in het begin heel wat tradities in gang gezet die tot op de dag van vandaag voortgang hebben. Ouders spelen daar steeds een belangrijke rol in. Voorbeelden zijn het maken van kerststukjes, de musical, de jaarlijkse tocht naar Texel, schoolreizen naar de Veluwe, feesten in het Amsterdamse bos, Sinterklaas, het Kerstdiner maar ook allerlei activiteiten in de wijk al dan niet met bewoners samen. En 50 jaar lang, elke jaar een groep 8 afleveren aan het middelbaar onderwijs.

Venetië van de regio

Op de plek waar het gebouw van Samen Een nu staat, werd al in 1912 een Christelijke lagere school gehuisvest. Deze school werd in 1962 weer gesloten vanwege verzakkingen door de eerdere drooglegging van een deel van de Kerkwetering. In de negentiger jaren was het dempen van diezelfde Kerkwetering aanleiding voor een Aalsmeers bestuurder om voor te stellen het centrum van Aalsmeer om te bouwen tot een soort Venetië van de regio. Daartoe moest dan wel het droge gedeelte van de Kerkwetering afgegraven worden richting Ringvaart én moest er ook een serie nieuwe bruggen komen zodat er weer rondjes door het dorp kon worden gevaren. Het zou betekend hebben dat lokalen van Samen Een boven dat water van die Kerkwetering moesten komen. Het ideetje veroorzaakte flink wat onrust in de school en organisatie. Het plan werd echter als onhaalbaar afgedaan en zo is het dat de openbare basisschool Samen Een haar 50-jarig bestaan kan vieren op dezelfde plek waar het gebouwd is.

(Bronnen: Schoolbank.nl en FB: ‘Je bent Aalsmeerder of niet’.

Foto: De Rozenstraatschool (aangeleverd)

Foto: De Buurtschool op de Uiterweg (aangeleverd)

Foto: De Mr.Jac. Tak Kleuterschool op de hoek Weteringstraat en Gedempte Sloot (aangeleverd)

Het bericht OBS Samen Een 50 jaar in hartje dorp verscheen eerst op Nieuwe Meerbode.

Door: Mariëlle Wegman. Sport is hard, sport is mooi, sport is emotie. De Aalsmeerse handballers brachten afgelopen week de beker mee naar de thuishaven. Dat zal niet onopgemerkt zijn gebleven, we hebben er tenslotte tot twee maal toe over bericht. Huisfotograaf Jaap Maars maakte een prachtige reportage van de beslissende wedstrijd tegen Volendam. En daar zat een opmerkelijke tussen: het lijdend voorwerp voor deze rubriek deze week. U kunt het zoeken in troost of hoop, maar er valt waarschijnlijk veel meer van te maken. En dat laten we traditiegetrouw graag aan u over. Maar uiteraard blikken we eerst terug op de foto en inzendingen van de afgelopen editie.

We hadden er aanvankelijk een groot (oké, ‘hard’) hoofd in, maar we zijn er toch weer helemaal uitgekomen. We hebben alle veertien reacties flink onder de loep genomen en kwamen tot de slotsom dat Richard Sluijs met “Ik zei het toch : Eerst je T-shirt aan en dan je masker op, andersom lukt niet….” van het winnende onderschrift op de website heeft achtergelaten. Richard: proficiat. Zodra je van ons een bevestigingsmail hebt ontvangen, kun je je prijs (twee broodjes naar keuze) bij Broodje van de Zaak verzilveren. En wie weet doe je ook wel een gooi naar de jaarlijkse trofee, de Gouden Gniffel 2025. Maar zover zijn we nog lang niet.

Nu gaan we doen, wat we elke week doen: u het woord geven om weer geweldige, scherpe en originele onderschriften te bedenken en achter te laten voor en onder de foto van deze week. Veel succes en creativiteit gewenst!

Het bericht Foto 551: verzin en win verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

Door: Rinus Zuidervaart. Moeizaam, krakkemikkig stapte ik in de bus voor mensen met een beperking. 

Consequent omdat chauffeurs zo vaak andere geluiden horen complimenteerde ik hem over het tijdstip waarop hij  was gearriveerd, keurig op tijd. 

De prijs voor een rit via de Wet Maatschappelijk Ondersteuning is schaamteloos laag. 

Elk nadeel heeft zijn voordeel. Ligt voor de hand. 

De quote van de huidige NAVO-baas  is mij uit het hart gegrepen. 

‘Doe voorzichtig meneer’ zei de anderstalige  chauffeur. Die op zijn beurt zorgvuldig mijn scootmobiel via de achterklep naar binnenloodste. ‘Een gaaf land’ ja natuurlijk dat zei Rutte terecht. 

Mijn respons dat ik alleen maar  voorzichtig kàn zijn werd niet opgepikt of  binnensmonds mijnerzijds  uitgesproken hetgeen meer voor de hand ligt. 

Tijdens het langzaam optrekken van de bus zag ik een mevrouw met  de fiets opstarten. Kaliber vrouw waarvan ik vroeger zou zeggen dat ze mijn moeder had kunnen zijn. 

Nu ben ik realistisch. 

De mevrouw stepte eerst soepel op de trapper van de fiets,  zich niet realiserend over de oneindig  gecompliceerde processen in het brein die dit allemaal mogelijk maakte. Ik keek met bewondering en jaloezie. Als ik één ding zeker weet… 

Ze ging zitten en verdween uit het zicht.  

De chauffeur kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. 

Wat ik wanneer had gekregen? 

Niet zelden betrekt de persoon het op zichzelf. 

Hij begon zich zorgen te maken. Helemaal geruststellen zat er niet in. Domme pech gewoon. 

De ochtend was te zonnig om hierover te filosoferen. 

Dat hij bij elke bocht geen richting aangaf hield mij meer bezig. 

Het was een korte rit. 

Wederom heel voorzichtig uit het voertuig. En ík stond weer naast mijn scootmobiel aan het begin van de Dappermarkt. Fijn ook dat Bloem’s gedicht: ‘Domweg gelukkig  in de Dapperstraat’ in z’n geheel op de muur te lezen is. 

Ik stond daar nog even min of meer in de weg te staan totdat ik werd aangesproken door de dame die ik eerder met de fiets zag vertrekken. 

‘Ik hoop nooit zo’n ding nodig te hebben’ 

Ik schaam mij nergens voor.. 

Hij brengt mij overal. 

Zij ‘ behalve bij de Dappermarkt 

De energiemeter op mijn dashboard gaf low aan. 

Vandaar  de zekerheid van de taxi gekozen. 

Hoewel omgeven door zoveel mensen was ík niet overprikkeld. 

Het deed mij goed tussen kleding en bossen bloemen laverend plus de kreten van de verkopers. 

Mijn  knullig mandje voorop was snel  gevuld met brood, vis en een bos bloemen. 

Ook retour was vervoer op tijd ( alstublieft geen ‘busje’). 

Mevrouw met fiets aan de hand zwaaide mij nog uit. 

Een afspraak voor de avond zat er wat mij betreft niet in. 

Rinus Zuidervaart is parttime ‘bewoner’ van de gemeente Aalsmeer. Vermaakt zich als cliënt op de dagbesteding van Ons Tweede Thuis, locatie Mendel, met onder meer schaken en computerzaken. Heeft een neus voor taal en laat zich inspireren door Godfried Bomans. Verzamelt op zijn eigen tijd en in zijn eigen tempo columns van gebeurtenissen uit zijn leven.

 

 

Het bericht Column: ‘Dapperstraat’ verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

Vrijdagmiddag rond 16:11 uur werd de brandweer gealarmeerd voor een buitenbrand aan de Mendelstraat in Aalsmeer. Ter plaatse bleek er brand te woeden in de bossages. De brand was lastig te bereiken, maar is uiteindelijk door de brandweer geblust.

De brandweer moest vrijdagavond in actie komen voor een kleine brand in het Wickelhofpark in Mijdrecht. Daar stonden wat takken en ander groenafval in de brand.  De brandweer had het vuur snel onder controle en omdat voorbijgangers vijf kinderen zagen wegrennen, kwam ook de politie poolshoogte nemen. 

Door: Joop Kok. Het feit dat een burgemeester zo over een voormalig collegelid sprak zegt niet alleen iets over het cadeau dat Willem Kikkert werd aangeboden, maar ook iets over de sfeer en verstandhouding binnen het college. Die zat wel goed. Naast de ernst van het afscheid en oog voor de functie van het wethouderschap, was er afgelopen woensdagmiddag even zoveel ruimte voor een relativerende opmerking of hilarische anekdote die de goed gevulde burgerzaal tot lachen bracht. Een mooi menselijk ritueel waar bestuurders en toeschouwers even buiten en boven zichzelf werden getild en onderdeel werden van een groter geheel, het besef met elkaar een gemeenschap te zijn en dat vorm te geven.

Wethouder zijn is geen baan maar een roeping
Bart Kabout verwoordde dat als volgt: “Het wethouderschap mag dan een hondenbaan zijn, maar het is wel de mooiste. Het is een voorrecht om voor de gemeenschap waarin je woont zo’n functie te mogen vervullen. En volgens mij wist Willem dat bij uitstek naar waarde te schatten en heeft hij die functie ook met heel veel waardigheid uitgeoefend.”

In zijn dankwoord refereerde Kikkert aan Kabouts woorden: “hondenbaan, een terechte constatering, maar fantastisch om te doen, om van betekenis te zijn voor de inwoners en een bijdrage te leveren aan het welbevinden van de samenleving: de mensen. Want daar gaat het om: mensen. Vergeet dat nooit. Wethouder zijn is geen baan maar een roeping!”

Een mensenmens
Het toverwoord was voor hem verbinding. Het nieuwsgierig zijn naar de ander, luisteren, je inleven, maar ook jezelf blijven. Van mens tot mens. “Ik weet zeker dat als we dat in de samenleving echt doen, dat er dan meer vrede zou zijn.”

“Echt een mensenmens”, volgens burgemeester Gido Oude Kotte, “gezellig, betrokken, sociaal bewogen, cultuurliefhebber, gepassioneerd en een warme persoonlijkheid.” Als één van de kernkwaliteiten van Willem noemde hij zijn oog voor de kwetsbaren. Dankzij bestuurlijke ruggengraat was het gelukt om met woonurgenties aan alleenstaande moeders met kinderen hulp te bieden. “De wet was voor Willem niet het doel maar het middel, een instrument. Na twintig jaar efficiency slag en het verregelen van organisaties was het volgens Willem weer tijd voor maatwerk.”

Als wapenfeiten noemde Oude Kotte de gebiedsvisie Kudelstaart, het Masterplan Energie en het weer een draai geven aan het fortdossier. Ook had Willem zich hard gemaakt voor de gemeentelijke opvang van vluchtelingen. “Geen populair onderwerp, aldus Oude Kotte, maar met gepaste woorden wist hij aan de regionale tafel de menselijke maat tot uitdrukking te brengen.”

Gepokt en gemazeld
Na als zeventienjarige gestart te zijn in de gemeente Leiderdorp met als rang schrijver, 51 jaar geleden, was het wethouderschap van Willem een mooie kroon op zijn carrière als dienaar van het volk. “Dat betekent, aldus Oude Kotte, dat je niet alleen een ervaren ambtenaar bent, maar ook een gepokt en gemazelde bestuurder. Ik wil je wel verzoeken om in je raadsperiode, Willem komt terug als raadslid, je terughoudend op te stellen.”

Opvolger van Willem is Sybrand de Vries, Willem wenste hem veel succes, “je zal vast slagen in je nieuwe rol, ook al zal dat even wennen zijn. Ik wil je wel iets meegeven, iets dat past in de portefeuille van Kunst en Cultuur, een gedicht van Franz von Schober dat is getoonzet door Franz Schubert.”

Jij mooie kunst, in hoeveel grijze uren
wanneer de wilde kringen van het
leven mij verstrikken
heb jij mijn hart in de liefde ontstoken
heb jij mij naar een betere wereld gevoerd.

Meer foto’s van Jaap Maars onder de advertentie van Aalsmeer Centrum. 

 

Het bericht De naakte waarheid achter Willems wethouderschap verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

(Advertorial) Vaderdag komt eraan! En zeg nou zelf… geen enkele vader(figuur) is hetzelfde. Daarom hebben we zes vadertypes voor je op een rij gezet – met bijpassende cadeautips. Want een persoonlijk cadeau zegt meer dan duizend woorden.

BIJNA VADERDAG is hij….

De high-tech papa?

Altijd verbonden en van slimme snufjes wordt hij oprecht gelukkig.

 Cadeautip: Upgrade zijn dag met slimme verlichting of een handige screenprotector voor zijn telefoon.

 

De powerpapa?

Of hij nu in de sportschool is of op z’n racefiets zit, deze vader is niet te stoppen.

 Cadeautip: Geef hem een sportaccessoire of neem hem mee op een actief dagje uit.

 

De slapeloze supervader?

De dagen van deze kersverse papa draaien om flesjes, luiers en powernaps.

 Cadeautip: Gun hem een ontbijtje buiten de deur – even ontspannen en opladen.

 

De game-pro?

De afwas laat hij staan, maar die nieuwe game? Binnen een dag uitgespeeld.

 Cadeautip: Verras hem met een chill-outfit – perfect voor eindeloze gamesessies op de bank.

 

 

De stijlvolle vader?

Deze vader weet: een goede look begint met goede verzorging.

 Cadeautip: Verwen hem met een luxe verzorgingsset of een verfijnd luchtje.

 

 

De buurtverkenner?

Een terrasje hier, een boekenwinkel daar – zijn dagen zijn nooit saai. Hij shopt, proeft en verkent graag alles wat de buurt te bieden heeft.

 Cadeautip: Geef hem de Westeinderpas, perfect voor een nieuw avontuur in de buurt.

Het bericht Zes Westeinderpas-cadeautips voor Vaderdag verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

Aalsmeer – Op vrijdag 30 mei is de Aalsmeerse brandweer twee keer uitgerukt voor incidenten in Aalsmeer. In de ochtend ontstond een gaslekkage aan de Oosteinderweg tijdens graafwerkzaamheden. Een gasleiding raakte beschadigd, wat leidde tot een flinke lekkage. Netbeheerder Stedin kwam snel ter plaatse en sloot het beschadigde deel van de leiding af met speciale ballonnen. Zo kon de leiding veilig worden gerepareerd en werd verdere schade voorkomen.

Later die middag brak brand uit in bossages in de Mendelstraat nabij Yuverta vmbo Aalsmeer. Bossages stonden daar in brand en waren moeilijk bereikbaar voor de brandweer. Desondanks kon het vuur na enige inspanning succesvol worden geblust. Bij beide incidenten raakte niemand gewond. De oorzaak van de brand is nog niet bekend.

Bron: Kazerne Aalsmeer

Kudelstaart – Vanaf dit voorjaar wordt het gras in Kudelstaart niet zomaar gemaaid. In samenwerking met de gemeente en de Natuurgroep Aalsmeer is Meerlanden gestart met ecologisch maaibeheer. Rond sportvereniging RKDES en het Corry Vonkpad krijgt de natuur voortaan meer ruimte om te groeien, bloeien én dieren te laten schuilen.

“Ecologisch is logisch: we stimuleren biodiversiteit door anders te maaien”, zegt Gerbert, beheerder openbare ruimte Aalsmeer. “In dit gebied broeden vogels, zoals de karekiet, en leven allerlei insecten en kleine dieren. Door het gras gefaseerd te maaien — dus niet alles tegelijk — zorgen we voor bloeiende bloemen en planten in alle seizoenen en blijven schuilplekken voor dieren behouden.”

De wandelpaden worden juist iets breder gemaaid, zodat wandelaars en hondenbezitters goed uit de voeten kunnen.Het maaisel wordt afgevoerd. Daardoor wordt de bodem schraler, wat op termijn zorgt voor een bloemrijk grasland met meer biodiversiteit. En sommige stukken worden helemaal met rust gelaten. Die ruige plekjes zijn juist waardevol voor vogels, vlinders en andere dieren voor voedsel en schuilplaatsen.

“Dus zie je een wat verwilderd stukje grasland in je buurt? Laat het lekker staan. Samen zorgen we voor een groener en levendiger Kudelstaart”, besluit beheerder Gerbert.

Foto: Meerlanden (aangeleverd)

Het bericht Ecologisch maaien: Ruimte voor natuur in Kudelstaart verscheen eerst op Nieuwe Meerbode.

Aalsmeer – In juni organiseert de Bibliotheek Aalsmeer de cursus DigiVitaler. Steeds meer gezondheidszaken verlopen digitaal: een herhaalrecept aanvragen, inloggen in het patiëntenportaal of betrouwbare informatie vinden over gezondheid en ziekte. Handig, maar soms best ingewikkeld. Tijdens deze cursus leer je stap voor stap hoe je hiermee omgaat.

Inhoud van de cursus

Met het lesprogramma DigiVitaler leer je hoe je je eigen gezondheidszaken online kunt regelen. De volgende onderwerpen komen aan bod: betrouwbare informatie vinden over gezondheid en ziekte via websites als thuisarts.nl of apotheek.nl; het gebruik van handige gezondheidsapps; online een vraag stellen, een afspraak maken of een herhaalrecept aanvragen; inloggen en je medische gegevens bekijken in het patiëntenportaal van de huisarts of het ziekenhuis; videobellen met de dokter.

Gratis, wel aanmelden

De cursus wordt gegeven in samenwerking met SeniorWeb en is bedoeld voor mensen die al enige ervaring hebben met het gebruik van een computer en internet. Je hoeft geen lid te zijn van de bibliotheek om mee te doen. De cursus is op de vrijdagen 13, 20 en 27 juni van 10.00 tot 12.00 uur in de Bibliotheek aan de Marktstraat. Deelname is gratis, maar aanmelden is verplicht. Inschrijven kan door Anton Furnée te mailen via a.furnee@debibliotheekamstelland.nl of te bellen naar 020-5455556.

Foto: Bibliotheek (aangeleverd)

Het bericht Cursus DigiVitaler in Bibliotheek Aalsmeer verscheen eerst op Nieuwe Meerbode.

De twee overleden personen die gisteren werden aangetroffen aan de Ter Aase Zuwe in Vinkeveen, zijn twee mannen van 27 jaar, een uit Nieuwer Ter Aa en een Rotterdam. De auto waarin zij zaten werd gevonden in een sloot. Een voorbijganger zag de auto gisterochtend rond 10.45 uur in het water liggen en waarschuwde direct de hulpdiensten. Ter plaatse troffen zij de twee overleden mannen in het voertuig aan. Over de oorzaak van het incident is nog niets bekend. De politie doet onderzoek. Wel staan er op de weg duidelijke remsporen, die leiden naar een platgedrukt stuk in de berm, met bandensporen in de grond. 'Hebben een enorme knal gehoord' Volgens een bewoner van het huis aan de overkant van de weg zijn door een familielid van een van de slachtoffers een bos rode rozen en twee kaarsjes in een houder neergelegd. De bewoner en zijn vrouw hebben afgelopen nacht slecht geslapen vanwege het ongeluk, vertellen ze. Vooral het feit dat niet duidelijk is hoe lang de auto in het water heeft gelegen, zit hun dwars."Je hoopt gewoon dat ze meteen zijn overleden", zegt de man. "We hebben de avond van tevoren rond 19.00 uur een enorme knal gehoord", vertelt zijn vrouw. Ze zaten toen in de tuin. De man is met de buurman langs de weg gaan lopen, om te kijken of ze iets konden vinden, maar ze zagen niks. Ook de vrouw heeft vanuit de tuin staan speuren, maar zag van een afstand geen sporen van een ongeluk. Pas toen een voorbijganger de volgende ochtend dus iets in het water zag en de hulpdiensten inschakelde, concludeerden ze dat ze misschien toch een ongeluk heeft horen gebeuren. De vrouw houdt er een schuldgevoel aan over: als ze de weg op was gelopen, had ze de remsporen misschien gezien. "Misschien dat de inzittenden dan nog gereanimeerd konden worden", speculeert ze. Tekst gaat verder onder de foto. Nieuwsgierige voorbijgangers Niet alleen de bewoners van het huis denken nog steeds aan het ongeval, op vrijdagochtend komen een aantal inwoners van Vinkeveen en omgeving even een kijkje nemen. Twee mannen in een bestelbusje moesten in de buurt zijn, en zetten hun auto even stil ter hoogte van het ongeluk. "Je gaat je toch afvragen wie er in die auto zaten", zegt een van de mannen. "Het is waarschijnlijk niet iemand uit het dorp, want dan hadden we dat inmiddels wel geweten." Een voorbijfietsend stel ziet de remsporen, en speculeert onderling hoe het ongeluk heeft kunnen gebeuren. Een enkele fietser stopt even, slaat en kruisje en zegt een kort gebed. Daarna fietst ze weer door. De beheerder van een boerencamping aan het einde van de straat heeft niks gemerkt van de auto, tot er gisterochtend ineens heel veel sirenes voorbijkwamen. Hij spreekt van geluk dat het niet om een van zijn campinggasten gaat. "Maar aan de andere kant: als we wel iets hadden gemerkt, waren de hulpdiensten er misschien eerder bij geweest, en dan had het anders kunnen aflopen."

Door: Jaap Maars. Waar iedereen rekende op een spannende en spectaculaire handbalfinale liep het totaal anders af in de goedgevulde Topsporthal hal in Almere.

Was het zaterdag jongstleden nog bloedstollend in de Aalsmeerse Bloemhof, de bekerfinale liet een volkomen ander beeld zien. Was het vorige week in de Best-of-Three Volendam dat direkt een 2-0 voorsprong nam, nu waren het de Aalsmeerders die dezelfde stand aantikten. Volendam kwam echter snel terug tot 2-2 en de vele meegereisde supporters vonden het daarna  nodig om direkt een lawine van confetti de lucht in te spuiten. Gevolg: kort oponthoud van de strijd totdat de confetti van de speelvloer verwijderd was.

Nadat de vloer weer speelklaar was nam Aalsmeer het initiatief in handen en bouwde geleidelijk aan een voorsprong met een marge van vier tot vijf goals verschil. Dit groeide uit  tot een ruststand van 17-10.

Overrompeld
Kwamen de Volendammers in de Best-of-Three na de pauze nog verrassend terug, deze keer was daar geen sprake van. In het tweede deel werd het team van coach Geert Hinskens compleet overrompeld en werd het verschil opgevoerd tot tien doelpunten en gingen de koppies bij spelers en coach een kwartier voor het einde al hangen.

Aan de andere zijde van het veld kon Wai Wong met een ontspannen blik kijkend op de klok zien hoe zijn mannen voor de tweede keer onder zijn leiding de nationale beker veroverden. Eindstand: 36-26.

Niet onderschatten
Zondag aanstaande volgt in de Best-of-Three de uitwedstrijd tegen Volendam en het is aan Wai Wong de taak om er voor te zorgen dat zijn pupillen deze wedstrijd niet zullen onderschatten na de grote bekerzege en zodoende de dubbel voor het tweede achtereenvolgende jaar in de wacht kunnen slepen.

Voor de wedstrijd werd Marco Verbeij uitgeroepen tot beste keeper van het seizoen en hetzelfde gold voor Donny Vink die tot beste speler werd uitgeroepen.

Meer foto’s van Jaap Maars in de Gallery onder de advertentie.

Het bericht Handballers winnen beker voor tweede keer op rij verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

Kudelstaart – Woensdag 11 juni staat heel Nederland in het teken van buiten zijn, bewegen en plezier maken tijdens de Nationale Buitenspeeldag! De buitenspeeldag is een landelijk initiatief van Jantje Beton en Nickelodeon, met als doel buitenspelen te stimuleren en kinderen (weer) in beweging te brengen in hun eigen buurt.

Ook in Kudelstaart wordt dit gevierd met een middag vol leuke activiteiten.Van 13.00 tot 16.00 uur verandert het grasveld naast de Place2Bieb aan de Graaf Willemlaan 1 in een grote speelplek. Kinderen kunnen op een stormbaan, meedoen aan levend voetbal, aan de slag met stoepkrijt, broodjes bakken rondom het vuur en nog veel meer.

De buitenspeeldag wordt georganiseerd door gro-up Buurtwerk, is gratis toegankelijk en alle kinderen en ouders in Kudelstaart en omgeving zijn welkom. Er staat koffie en thee klaar voor de ouders en als afsluiter van de middag mogen de kinderen een heerlijk ijsje te halen bij de ijskraam. Voor vragen of meer informatie kan contact opgenomen worden met Tessa Westerhof via tessa.westerhof@gro-up.nl.

Foto: aangeleverd

Het bericht Buitenspelen op 11 juni in Kudelstaart verscheen eerst op Nieuwe Meerbode.

Door: redactie. UPDATE: Even was er sprake van een overval, die in de nacht van donderdag op vrijdag zou hebben plaatsgevonden aan de Van Cleeffkade. De politie kreeg rond kwart over twaalf een melding bij de alarmcentrale en rukte met meerdere eenheden uit. Maar volgens Bart Schmidt, hoofd Openbare Orde en Veiligheid was er in het geheel geen sprake van een overval. De melding betrof een privaat conflict dat plaatsvond in een woonruimte boven de winkels aan de Van Cleeffkade. De politie heeft de boel gesust waarna de rust is weergekeerd.

 

Het bericht Politie sust conflict op Van Cleeffkade verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

Door: Conny Vos. In hun gezellige woonkamer aan de Anjerlaan ontvangen Arie en Hennie (Henny met een y mag ook) Valentijn woensdagochtend burgemeester Oude Kotte ter ere van hun zestigjarige huwelijk. De burgemeester overhandigt het echtpaar een mooie bos bloemen en toegangskaartjes voor het Flower Art Museum namens de gemeente. Omringt door slingers, ballonnen en vlaggetjes wordt het stel feestelijk in het zonnetje gezet. Op het dressoir naast alle kaarten een foto van koning Willem-Alexander en koningin Máxima met een felicitatie van het koninklijk huis. Dochters Caroline en Ingrid zijn ook langsgekomen; oudste dochter Karin zit nog in Spanje. Het feestpaar geniet van alle aandacht en bij een kopje koffie met gebak vertellen ze honderduit over hun ontmoeting en vakanties.

“We hebben elkaar ontmoet tijdens het vrijdansen in het parochiehuis in Aalsmeer. Als je niet katholiek was kwam je daar niet binnen en om 12 uur was het feest afgelopen.” Arie kwam uit Amstelhoek en Hennie werd geboren op de boerderij in Kudelstaart. Ze trouwden op 22-jarige leeftijd. Op 25 mei voor het gemeentehuis in Aalsmeer en op 1 juni was de kerkelijke bruiloft met na afloop een groot feest bij Leenders in De Kwakel.

De eerste jaren woonde het kersverse echtpaar in een salonwagen waar hun eerste dochter werd geboren. Na ruim drie jaar verhuisde het kleine gezinnetje naar de Mozartlaan in de Hornmeer. Daar woonden veel jonge gezinnen, dus het contact met de buurt was meteen goed. Ze deden veel samen. Maar uiteindelijk werden de bewoners ook allemaal tegelijk ouder. “Er wonen nog maar twee van de oorspronkelijke bewoners. Eigenlijk wilden we niet weg, maar het huis werd te groot. Vier jaar geleden zijn we naar de Anjerhof verhuisd. En dat bevalt goed. Onze oude buurtjes ontmoeten we nog bij een borreltje in Kloosterhof.”

Mooie herinneringen
Arie vindt het geweldig dat hij nu de burgemeester in levende lijve ontmoet, want tijdens hun jaarlijkse vakantietrip naar Oldebroek kwam er telkens een man naar hem toe die hem vroeg naar de Aalsmeerse burgervader die hij nog kende uit Heerhugowaard. Na wat heen en weer gepraat vermoedt Oude Kotte wie de desbetreffende man zou kunnen zijn. De familie Valentijn ging meer dan vijftig jaar meerder keren per jaar met de caravan op pad. “Daar hebben we mooie herinneringen aan. Wij gingen overal heen om te kamperen, van Schaijk in Noord-Brabant waar onze kinderen het ontzettend naar hun zin hadden tot Saint-Tropez. We zijn ook in Hongarije geweest. Daar aten we toen bij een boerengezin. Op het erf liep een schattig hertje. Later zagen we dat de diepvries vol zat met hertenvlees.” Tegenwoordig kiezen ze voor een vakantiehuisje.

Arie heeft gewerkt als vrachtwagenchauffeur in binnen- en buitenland. Soms vervoerde hij, onder begeleiding van een luxewagen met rechercheurs, een kostbare lading van miljoenen voor Acer, een andere keer asfalteerde hij wegen. Op zijn negenvijftigste ging hij in de VUT. Hennie heeft veertig jaar twee werkhuizen gehad, tot corona daar een einde aan maakte. Verder zijn zij actieve oppasoma en opa geweest voor hun vier kleinkinderen, bonuskleinkinderen en achterkleinkinderen. Hun oudste kleindochter is inmiddels bijna dertig en de jongste 19 jaar. Daarnaast zijn ze altijd druk geweest met hun volkstuin. Na een paar tuinverhuizingen staan de bonen en de sla nu in de tuin van 220 vierkante meter langs de Vuurlijn. Arie zorgde voor de groenten en de bloemen, terwijl Hennie de oogst verwerkte en invroor. Maar het werk wordt hen teveel, dus waarschijnlijk gaat de hak dit jaar voor het laatst in de grond. In augustus worden Arie en Hennie beide 83 jaar.

Om hun diamanten huwelijk te vieren komt er een groot feest met hun uitgebreide familie en vrienden. Zij zullen met elkaar het glas heffen in Gasterij in De Kwakel en vrijwel zeker zal daar ook het speciale Valentijn lied klinken, dat de overleden broer van Arie voor de hele familie heeft gecomponeerd.

 

Het bericht Zestig jaar lief en leed gedeeld verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

Door: Conny Vos. Zondag vertrekt de achttienjarige Marlissa de Meij naar Frankrijk om mee te lopen met het jaarlijks terugkerende evenement Alpe d’HuZes, waarbij deelnemers lopend, fietsend of skeelerend de Franse berg Alpe d’Huez beklimmen en zich daarvoor laten sponsoren.

Toen Marlissa veertien was, kreeg haar moeder de diagnose borstkanker. Een bericht dat het leven van de jonge tiener op z’n kop zette, niet alleen emotioneel, maar ook praktisch kwam er veel op haar schouders terecht. “Thuis moest ik voor mijn moeder zorgen en het huishouden draaiend houden. Ik probeerde alles zo goed mogelijk te doen. Op school hielden ze geen rekening met mijn thuissituatie en werd ik onhandelbaar. Ik vind het moeilijk om over die periode te praten, maar ik liep in die tijd op mijn tenen.” Haar moeder is inmiddels ‘schoon’ verklaard, maar de gevolgen van de ziekte zijn nog dagelijks merkbaar. Marlissa loopt de zware klim voor haar moeder, maar hoopt met haar deelname ook op een stukje verwerking van haar emoties.

Iedereen loopt voor iemand
“Ik reis samen met mijn moeder, maar zij kan het fysiek niet aan om mee te lopen. Ze is heel trots en staat mij donderdag bovenop de berg op te wachten. Ik verwacht dat het heel emotioneel is. Om half vijf ’s ochtends starten we in het donker. Overal langs de route staan kaarsen. In elke bocht word je ermee geconfronteerd waarom je loopt. Iedereen loopt voor iemand met kanker. Mijn opa is vier jaar geleden overleden aan kanker. Mijn tante, neef en nicht en vrienden van mijn tante doen ook mee. Ons team heet De Bergoptimisten.”

Marlissa hoopt de berg tweemaal te beklimmen. Ze heeft er hard voor getraind door vijf keer per week te sporten. Naast handbal is ze regelmatig te vinden in de sportschool. “Het stijgingspercentage tijdens de 14,8 kilometer klim is eerst 11% en daarna 8%. Gelukkig kan ik straks mijn eigen routine weer oppakken, want dat lopen op de loopband ben ik wel zat.” Daarbij komt nog de druk van school, stagelopen en werk om alles goed te regelen. Een gelukspoppetje of ritueel vooraf heeft de sportieveling niet. Het enige waar ze op hoopt is, dat het niet regent.

Marlissa’s actie heeft inmiddels al 1700 euro opgehaald via haar persoonlijke donatiepagina. Haar vader heeft donatieboxen op zijn bedrijf gezet en haar oma heeft haar wandelschoenen gesponsord. Doneren kan nog steeds via deze link. Het ingezamelde geld is bestemd voor KWF kankerbestrijding en onderzoek.

 

Het bericht Met liefde de berg op tegen kanker verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

Aalsmeer Vandaag geeft wekelijks een podium aan ondernemers die betrokken zijn bij de BusinessClub van FC Aalsmeer. In een kort interview vertellen deze ondernemers wie ze zijn en wat hun motivatie is en geven ze een inkijkje achter de schermen van hun bedrijf. Deze keer is het Rob Aartman, verkoper Midden-Nederland bij Spelt Afvalinzameling B.V. Rob is sinds januari 2023 aanspreekpersoon en verantwoordelijk voor verkoop zakelijk.

Gedreven door liefde voor het vak en met nuchter boerenverstand is Spelt sinds de oprichting in 1954 uitgegroeid tot een toonaangevende speler in de Grond-, Weg- en Waterbouw (GWW) en de afvalbranche. Wat begon als een lokaal bedrijf van oprichter de heer Spelt, telt vandaag de dag bijna tweehonderd medewerkers, meer dan honderd vrachtwagens en zes vestigingen verspreid over Nederland, maar ondanks de groei is het altijd een familiebedrijf gebleven.

Spelt richt zich op het verzamelen en verwerken van diverse afvalstromen en het uitvoeren van grondwerkprojecten. De afvalinzameling loopt uiteen van bedrijfsafval en bouw- en sloopafval tot groenafval, dakbedekking en gevaarlijke stoffen. Deze afvalstromen worden zorgvuldig gescheiden, verwerkt en waar mogelijk, omgezet in herbruikbare grondstoffen of energie. “Afvalstoffen zien we niet als afval, maar als grondstoffen,” legt Aartman uit, “door de juiste aandacht te geven aan afvalstromen kunnen we primaire materialen beschermen. Zo dragen we bij aan de circulaire economie. Een besparing van grondstoffen dus, en dat is een directe winst voor het milieu.”

Daarnaast is Spelt actief in grondverzet, sloopwerken en bodemsanering. Of het nu gaat om het aanleggen van funderingen, het slopen van gebouwen of het saneren van vervuilde bodem Spelt kan het uitvoeren. Het bedrijf werkt in opdracht van bedrijven, maar ook particulieren kunnen bij hen terecht.

Met vestigingen in onder meer Rotterdam, Zeist, Cuijk, Oisterwijk en Heerenveen is Spelt landelijk actief, maar de hoofdvestiging is nog steeds te vinden in Nieuwveen, waar het meeste personeel werkzaam is. “Het vinden en behouden van de juiste mensen, zoals chauffeurs en technisch personeel is een grote uitdaging, net als het aanboren van nieuwe relaties en bestaande klanten onderhouden. Dit is ook één van de reden dat Spelt lid is geworden van de Businessclub van FC Aalsmeer met haar grote en diverse regionale netwerk,” aldus Aartman.

Verder vinden ze het bij Spelt belangrijk om verbinding te maken met de lokale gemeenschap en om de omgeving te versterken. Een van de manieren waarop Spelt dit doet, is door zoveel mogelijk lokaal in te kopen en lokale initiatieven te sponsoren. Veel medewerkers van Spelt zijn actief als vrijwilliger bij diverse plaatselijke verenigingen, vakantiespelen, het zwembad of dorpsfeesten en het bedrijf ondersteunt deze initiatieven van harte. Op dit moment ondersteunt Spelt meer dan vijftig verenigingen en stichtingen.

Ons motto: Spelt, komt in orde.

 

 

 

Het bericht Toonaangevend familiebedrijf Spelt verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

De Groene Venen, dé weekendkrant van De Ronde Venen, is ook online te lezen. De nieuwste editie staat nu online. Klik hier om de krant direct te lezen. Lees de krant iedere week online via www.degroenevenen.nl DE GROENE VENEN IS OOK VERKRIJGBAAR BIJ:   Mijdrecht - Gemeentehuis,  Boekhandel Mondria, Vabels café-bistro, Bibliotheek Dr v.d. Haarlaan Wilnis - Jumbo Vinkeveen - Jumbo  • Albert Heijn (Herenweg) Waverveen - Fa. F.A.Ruizendaal & Zonen Abcoude - Fred Abcoude (voorheen Readshop), Plus Koot, Albert Heijn Baambrugge - Henks Baambrugge 

Door Jaap Maars. De handballers van Aalsmeer winnen voor de tweede keer op rij de beker.
Volendam werd met 36-26 overklast na een 17-10 ruststand.

Uitgebreid verslag van de wedstrijd en meer foto’s van Jaap Maars volgen op een later moment.

Het bericht Beker voor tweede keer mee naar huis verscheen eerst op AALSMEERVANDAAG.

Aalsmeer – In het Topsportcentrum in Almere heeft Heren 1 van Aalsmeer Handbal de beker in de wacht weten te slepen. Aalsmeer had geen moeite met Volendam en wist met een ruime zege van 36-26 de hoogste eer te pakken.

Volendam en Aalsmeer troffen elkaar afgelopen zaterdag nog in de Best of Three: strijd om de landstitel. In dit duel was het Aalsmeer dat in de laatste 10 seconden de winst naar zich toe trok (31-30). Aanstaande zondag 1 juni is het tweede duel in de Best of Three. De wedstrijd in De Opperdam in Volendam begint om 13.30 uur. Mocht Aalsmeer winnen dat is de landstitel binnen. Wint Volendam dan volgt een derde wedstrijd op 8 juni vanaf 13.15 uur in De Bloemhof Aalsmeer.

Aalsmeer beheerst op voorsprong

Ook in het Topsportcentrum in Almere wist Aalsmeer tijdens de bekerfinale te overtuigen. Het wist opponent Volendam te overklassen. Waar de fans van Volendam de boventoon voerden in het Topsportcentrum in Almere, was het Aalsmeer dat het initiatief nam in de beginfase van de bekerfinale. Volendam gaf zich niet gewonnen en bleef onder andere via een scherpe Niels de Jong in de race. Toch keek een beheerst Aalsmeer bij rust tegen een comfortabele 17-10 voorsprong aan.

Vlieger van Trainavicius

Wederom was het Aalsmeer wat na rust uit de startblokken schoot. De ploeg van Wai Wong gaf zijn tegenstander geen enkele indruk dat het de wedstrijd nog uit handen ging geven. Via scores van onder andere Ayyoub Warasse, Donny Vink en Dennis Vesters verscheen er een gaatje van 10 op het scorebord. Hoogtepunt van de wedstrijd was de vlieger van Vaidas Trainavicius op ploeggenoot Martijn de Jong die de 30-20 binnen schoot.

Aalsmeer prologeert titel

Met de 36-26 winst prolongeerde Aalsmeer de titel en mocht de beker net als vorig jaar mee naar huis nemen. Het is de zevende bekerwinst in de geschiedenis van Aalsmeer, dat vorig jaar ook de beste was in het bekertoernooi.

Foto’s: www.kicksfotos.nl

Het bericht Handbal: Landelijke beker opnieuw voor Aalsmeer! verscheen eerst op Nieuwe Meerbode.