Gedoe in Amstelveen, waar de politie een gebied rondom het winkelcentrum Stadshart heeft afgezet vanwege een "verdachte situatie". Wat en hoe is momenteel niet bekend, maar de situatie wordt bijzonder serieus genomen. De politieheli hangt boven het gebied en een arrestatieteam en explosievenexperts zijn aanwezig. Naar verluidt is het busstation ontruimd en staan enkele bussen stil in het ontruimde gebied. Of deze bussen iets met de verdachte situatie te maken hebben, is nog onduidelijk. POLITIEUPDATE: "De melding was dat iemand in de betreffende busmogelijk een verdacht pakketjebij zich zou hebben. Wij hebben een verdachte in de bus aangehouden." UPDATE: Getuigen zagen de verdachte met handen omhoog uit bus 300 komen, maar het is nog onduidelijk of het verdachte pakketje daadwerkelijk gevaarlijk was of gewoon een misplaatste lunchtrommel. UPDATE: Loos alarm, het pakketje was geen explosief. De 67-jarige man uit Den Haag die is aangehouden blijft verdachte in de zaak en zal worden verhoord.
Schakelen we nu rechtstreeks naar de Ringweg A10 te Amsterdam, waar Ikstinkzo Rebellion de snelweg wil bezetten ter hoogte van het voormalige ING-gebouw. Demonstratie daar is door BM Femke Halsema VERBOTEN. Want belangrijke verkeersader. Want ze rijden daar 100 km/h. Want vlak bij afslag VUmc-ziekenhuis. Demonstranten tegen fossiel/zwartepiet/israël/hetero's/kunst/kerstbomen mogen van De Autoriteiten op een grasveldje aan de Amstelveenseweg boeroepen, maar daar heeft XR geen zin in. En dus is het oorlog. Helemaal als DE INSTANTIES nu al de handhaafhanddoek Op de Ring gooien. Realtime A10-tracker HIERRR. Later meer. VideoUpdate: Owen is Ter Plekke FILE: Ring slibt dicht UPDATE: LOCOBURGEMEESTER GRIJPT IN. DEMO WORDT ONTBONDEN
Nu met LIVESTREAM
Dit wordt: interessant. Burgemeester van Amsterdam Femke Halsema gaat grondrecht op demonstratie, bekend van tv, inperken. Ze heeft besloten dat de voorgenomen demonstratie tegen ING bij een gebouw dat niet van ING is niet door mag gaan op de A10. Volgens de Amsterdamse driehoek is het namelijk best wel onverantwoord om op de snelweg voor een ziekenhuis te gaan demonstreren, aangezien die snelweg noodzakelijk is om van en naar dat ziekenhuis te rijden. Daarom heeft de burgemeester het Palestina Komitee Extincion Rebellion laten weten dat ze op moeten rotten naar hun eigen land de Amstelveenseweg. "Een demonstratie op de A10 wordt niet toegestaan. De driehoek zal zich zoals gebruikelijk voorbereiden op verschillende scenario’s die zich op 30 december kunnen voor doen." Scenario's! Spannend!
Ik heb een paar keer overwinterd in Benidorm en genoot dan vrijwel iedere avond van het leger buiksprekers, goochelaars, Engelse stand up comedians en crooners maar vooral ook van Victoria María Aragüés Gadea alias Sticky Vicky, die tot mijn grote verdriet zeer recentelijk is overleden. Vicky, die later officieel Vicky Leyton heette, kwam altijd op met oriëntaalse muziek en stond dan een half uur poedelnaakt voor de Britse, Duitse en Nederlandse bejaarden te goochelen. Fred Kaps maar dan anders. In een half uur tijd toverde ze uit al haar magische doos brandende gloeilampen, pingpongballen, worsten, machetes, scheermesjes, vlaggen, bloemen en kaarsen tevoorschijn, verbouwereerd aangestaard door het publiek, dat dacht dat het vagijn vooral bedoeld was om mee te plassen en om kinderen mee te baren. Het hoogtepunt van de voorstelling was het openen van een fles bier met haar vagijn en hup: daar ging ons aller Vicky weer naar de volgende tent om op te treden in haar blote gat. We kijken even naar de beelden.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen stijffie kreeg van Vick want zo’n zieke geest heb ik nou ook weer niet. Het ging mij meer om de cultstatus van de Spaanse illusionist. Door IJslandse studenten bijvoorbeeld werd ze als een levende legende gezien. Op haar webpagina schreef ze: "Ik had nooit gedacht dat ik op deze hoogtijd leeftijd op een podium zou kunnen staan, en dat is allemaal te danken aan het Engelse en Finse publiek". Vicky stal de show in de eerste en zesde aflevering van de derde serie van de Britse tv-sitcom Benidorm.
Nou hoor ik de reaguurder al mopperen: je bent maar een smerig kereltje, van Amerongen, en bovendien kan mijn vriendin ook een fles Schultenbräu opentrekken met haar doos, dus waarom moet de dood van dit vieze omaatje mij aangrijpen? Wat maakt haar zo bijzonder?
Nou, het gaat bij deze artieste net als bij Hamas om de context. Vicky studeerde vijftien jaar klassiek ballet en werkte later als danseres. Met haar zus, een gediplomeerd slangenmens, trad ze op in een muzikale dansshow. Na de dood van Francisco Franco en de versoepeling van de seksuele censuur wilde het publiek meer seksueel expliciete shows, en werkgevers begonnen buitenlanders in te huren die bereid waren naakt op te treden. Een goochelaar stelde aan Vicky voor dat ze met haar doos moest gaan toveren. Na te hebben geoefend met zakdoeken, ging de Spaanse Tommy Cooper over op zwaarder geschut. Vicky typeerde zichzelf of de show niet als pornografisch: "Om te doen wat ik doe, moet je over veel fijngevoeligheid beschikken. Het is noodzakelijk om er een vleugje elegantie aan te geven". Vicky verscheen over het algemeen zes keer per nacht, zes avonden per week. Haar laatste show gaf ze in het najaar van 2015, enkele dagen voor een heupoperatie. In februari 2016 werd bij haar baarmoederkanker vastgesteld en op 72-jarige leeftijd kondigde ze haar pensionering aan. Ze was nooit getrouwd en had een zoon, Eduardo Romero Aragüés, en een dochter, María Gadea Aragüés. En gelukkig kan ik afsluiten met goed nieuws want deze dochter van deze cultlegende is de nieuwe Sticky Vicky!
Een jonge God omringd door lillend oud vlees.
Ach, Benidorm. Mensen doen er altijd een beetje minderwaardig over maar het stadje heeft een van de mooiste stranden van Europa, een indrukwekkende boulevard met wuivende palmbomen en een skyline die doet denken aan New York en Rio de Janeiro. Tegelijkertijd lijkt het alsof je in een enorm decor loopt, als in de film The Truman Show, en is Benidorm een façade waarachter leed, dood en verdriet zijn weggemoffeld. Even ten zuiden van Benidorm, op de weg naar Alicante, staat een grote Egyptische tempel staan, opgetrokken uit okergele bakstenen. Het smaakvol tussen palmen en bougainville opgetrokken monument is het lokale crematorium. What a wonderful way to get up in smoke.
Zelfs de reaguurder is een jonge God in bejaardenreservaat Benidorm. Iedere dikzak met een minderwaardigheidscomplex moet beslist een rondje maken over de Playa de Poniente, tussen het lillend vlees, de flubberbillen en de hangtieten. De eerste bejaarden begeven zich in alle vroegte naar het strand voor heilgymnastiek of een ochtendwandeling, al dan niet ondersteund door stokken, krukken of loopkarretjes. Tegen tweeën ‘s middags dansen Spaanse bejaarden, vaak voormalige gastarbeiders die zwaar gesubsidieerd door de Spaanse regering van een welverdiende oude dag kunnen genieten, chachacha’s in de met palmbomen versierde tenten aan het strand. In de winter is Benidorm gekaapt door de stille generatie, die nu luidruchtig op de PVV stemt. Ruim dertigduizend Nederlanders hebben hun eigen, veilige universum geschapen. Een leger Nederlandse medici waakt over hun gezondheid: artsen, tandartsen, fysiotherapeuten, chiropractors, oogartsen, urologen, reumatologen, plastisch chirurgen en allergologen hebben zich permanent aan de Costa Blanca gevestigd. Verder zijn er Nederlandse hondenkapsalons en dierenpensions. Bij de Hollandse slager kun je paardenrookvlees, slavinken, zure zult, boerekop, bami goreng, shoarmavlees, belegen komijnekaas en erwtensoep kunt kopen. Op de menu’s van de talrijke Nederlandse restaurants staat als lokker: «Koude jenever geschonken», of «Wij bakken in boter». En er is geweldige Nederlandse horeca, vrienden!
Mala mors putanda non est, quam bona vita praecesserit.
De dood moet geen kwaad geacht worden, als hij het einde is van een goed leven.
Augustinus
Highbrow en lowbrow: dat ben ik ten voeten uit. Van de scheermessen uit de doos van Vicky naar een zwaar thema als de dood, want in deze donkere dagen voor kerst denk ik vaak aan de mensen die mij ontvielen. Ik aanschouwde mezelf vanochtend in de spiegel en dacht aan die verzuchting van mijn goede moeder: grijze haren zijn kerkhofbloemen. Nou ben ik gelukkig bijna kaal, dat scheelt. Ik ben echter niet zo’n type dat dan in opperste paniek gaat overkammen of zijn haar gaat verven met schoenpoets, zoals mannen in Zuid-Europa dat gewoon zijn. Wie herinnert zich nog die scène in de onvergetelijke film Morte a Venezia van Luchino Visconti? Dirk Bogarde speelt daarin Gustav von Aschenbach, in wie wij natuurlijk de componist Gustav Mahler herkennen. Von Aschenbach raakt in Grand Hôtel des Bains op het Lido helemaal hoteldebotel van de Poolse jongeling Tadzio. Nu zou men daar schande van spreken maar destijds was het bon ton dat een beeldschone knaap zich de tutoraties dan wel de koketterieën van beschaafde oudere heren liet welgevallen.
Er heerst cholera in Venetië en ik zal de afloop van de film niet verklappen maar wat mij bij is gebleven is het dramatisch uitlopen van Aschenberg’s haarverf en maquillage terwijl hij voor het laatst mag kijken naar de kleine Tadzio in een beeldig kruippakje. Ik was overigens benieuwd hoe Björn Andrésen, het Zweedse cupidootje dat Tadzio speelde, er nu uitziet. Welnu, ik schrok me een hoedje want Tadzio is vandaag de dag een onsmakelijke ouwe zwerver met een weerzinwekkende baard en het zal me niks verbazen als ie ook nog hasjiesj rookt.
Ik word altijd wat melancholisch van het menselijk verval en de sterfelijkheid en daarom ga ik graag op begraafplaatsen zoals Zorgvlied in Amstelveen wandelen, en met name rond Allerheiligen. Memento mori! De bekende literator Peter Bamm dichtte het ooit bijzonder treffend: Aus den Träumen des Frühlings wird im Herbst Marmelade gemacht.
Hier ligt Brood en hij is dood.
Recentelijk was ik weer op Zorgvlied. Die ooit zo deftige dodenakker is opgepimpt en heeft nu vijfentwintig zogeheten sfeerwijken. Zo kunt u verantwoord de grond in gaan in de ecologische grafwijk ’t Varenveld. Verder is er 't Lalibellum, een mausoleum met grafkelders die samen plaats bieden aan 2.270 kisten. Het Lellebellum in de volksmond. Ik wist niet dat je tegenwoordig gecremeerd kan worden in het Crematorion, dat overigens slechts een technische ruimte is waarin een verbrandingsoven staat. Dan is er nog de Gebroken Kolom, een gedenkteken voor alle op Zorgvlied liggende schrijvers en dichters, gemaakt door ene Zoungrana Jean-Marie. Wat een postmoderne lariekoek, vrienden, en ik zou dood noch levend gevonden willen worden op die asakker vol met mij volstrekt onbekende pennenlikkers.
Enfin, ik legde een fles crème de menthe neer op het graf van Herman Brood vervolgde mijn wandeling en stuitte op het graf van mijn jeugdheld Joop Doderer. Wie schetst mijn verbazing toen ik een borstbeeld van Swiebertje ontwaarde! Daar is Joop zijn hele leven mee gepest, de goede man kon niet eens meer rustig over straat lopen.
Ik was benieuwd naar de steen van Willem Wittkampf, ́s lands beste interviewer aller tijden. Op gegeven moment lag Willem in een ordinair gemeentegraf met notabene drie anderen. Zo’n graf wordt ook nog eens standaard ontruimd na tien jaar. Zo ging het ook met het graf van Theo Thijssen.
De onvergetelijke Willem Wittkampf
Ach, wie kent Wittkampf nog? Toen hij in oktober 1992 overleed, was zijn werk nauwelijks meer verkrijgbaar. Ischa Meijer wijdde op de dag van de begrafenis een Dikke Man aan zijn geestelijk vader: ‘in een hoek van de woonkamer stond immer een krat wodka. Want W. Wittkampf dronk zich, elke nacht weer, de totale versuffing in. Dan kon hij uren voor zich heen brabbelen. Onverstaanbare taal – tenminste voor wie Het Verhaal niet kende. Willem Wittkampf had, evenals zijn geïnterviewden, Een Verhaal. Het zijne in een notendop: als achttienjarige jongen zag hij hoe de gehele verzetsgroep, waartoe hij behoorde, door de Duitsers gefusilleerd werd. Hijzelf had nog net op tijd achter een dijk kunnen kruipen. Hij beschreef dit noodlottige incident in zijn novelle De stunt – maar toch was hij er altoos van overtuigd dat niemand op de hoogte was van deze persoonlijke catastrofe, die zijn leven had verwoest, bijkans vooraleer dat werkelijk had kunnen beginnen’.
Mullis is vullis. Nee Reve, dat is pas leven!
Bij het graf van Harry Mulisch dacht ik aan de zomer van 2010. Har zou drieëntachtig worden en wilde het vieren in het Grand Hôtel des Bains op het Lido van Venetië, waar ik het hierboven al had. Hij zat altoos altijd in kamer 216. Maar het hotel bleek gesloten en werd door een louche vastgoedmaatschappij verbouwd tot een appartementencomplex. Toen hebben ze Har’s verjaardag gewoon gevierd in in zijn woonst aan de Leidsekade. Nog even wat quotes van Mulisch over de dood:
Ach: dood is wakker worden aan de verkeerde kant van je dromen.
Dood zal ik alleen voor de levenden zijn, niet voor mezelf. Ik bedoel, ik kan niet eens dood zijn. Dood zijn altijd anderen.
Het feit dat ik doodga, moet eerst nog bewezen worden.
Hoe wilt u de dood begrijpen? U begrijpt het leven nog niet eens.
Bert Vuijsje: Arthur van Amerongen is een smerig stuk vreten. De Trump van de Algarve.
Eindelijk geblokt door ome Bert Vuijsje, die in het Rosa Spierhuis een kamer deelt met ome Henk Spaan en een kwartier per dag mag internetten in de recreatieruimte.
Bert Vuijsje, de voormalige adjunct-hoofdredacteur van de Volkskrant en de gesjeesde hoofdredacteur van HP/De TIjd, noemt mij steevast de zelfverklaarde Bukowski van de Algarve. In een goede bui noemt hij mij zelfs de Trump van de Algarve! Ik word altijd een beetje verlegen van zo’n compliment; enerzijds omdat ik het een te grote eer vindt, anderzijds omdat ik veel minder drink dan Bukowski in zijn hoogtijdagen. Bovendien zie ik minder mottig uit. Nou moet ik opbiechten dat ik begin jaren tachtig op mijn oude Underwood-tiepmasjien een sticker met de tekst Bukowski for president had geplakt. Ik had die sticker gekregen bij aanschaf van een stapeltje prachtig door Black Sparrow Press uitgegeven boeken, in een boekhandeltje in de Jordaan. Het plakplaatje hielp niet want mijn eerste echte boek kwam pas 30 jaar later uit. De ellende begon bij Rob Hoogland, die ooit schreef: ‘Choniqueur van de zelfkant vanauit de Algarve... ontroerend en soms zelfs hartverscheurend. Arthur van Amerongen is de Nederlandse Charles Bukowski alleen dan grappiger.’
Sindsdien sta ik in de rolodex van menig redactielokaal in het vaderland te boek als beroepsalcoholist die tussen de bacchanalen door in deze krant én in HP/De Tijd gemarineerde hersenscheten laat. Ik ben een typische bingedrinker. 3 dagen in de week - de periode zonder deadline - zuip ik mateloos en schiet dan in de ascese. Dat is hét grote probleem van bingedrinken: ‘s anderendaags troosteten. Ik heb overigens nog nooit beelden gezien van een gezellig etende Charles Bukowski, terwijl mijn Instagram-kiekjes één groot culinair feest zijn.
De enige schrijver (autreutel, zou Komrij zeggen) die in aanmerking komt voor de titel De Nederlandse Bukowski, is Anja Meulenbelt. In haar magnum opus Vrouwen en Alcohol (Sara/Van Gennep, 1994), wordt meer gedronken dan in Under the Vulcano van Malcolm Lowry. Bovendien is Meulenbelt een tijdgenoot van Bert Vuijsje en dat leest wellicht wat makkelijker weg dan mijn eigentijdse, moderne en heldere proza.
Bij Meulenbelt moet ik ineens denken aan het verhaal Maja Thurup van Charles Bukowski. Dat vertelt over de antropologe Hester die met een wildeman met een enorme penis is getrouwd. De schrijver Chinaski kan 500 dollar verdienen met een reportage over het kersverse stel. Maja zit te zuipen en te trommelen en klaagt over de onverzadigbare Hester: ‘she big hungry tunnel.’ De volgende dag komt Chinaski terug met een fotograaf. Maja is dronken en zegt dat Hester naar de groenteboer is. De fotograaf pakt een biertje uit de ijskast en begint te kotsen. Het afgehakte hoofd van Hester ligt in de koelkast. Ik ben geen Hank Chinaski want ik maak nooit iets mee. Ik heb niet eens de fantasie om een dergelijk verhaal te verzinnen. Ik hang een beetje de schrijver uit tussen de genetisch uitgedaagde dorpelingen en wacht op de dood.
P.S. Bukowski is op zijn best tijdens een poging tot interview met een Vlaamse flapdrol, die helemaal wordt gesloopt door de oude meester. Tip van Tuur
Alweer een angstaanjagend lulverhaal over koffie op het internet. Ik drink al mijn hele leven 8 tot 10 espresso’s per dag. Dat is goed voor de ochtendbout en het humeur.
De ultieme feelgood kerstfilm. Zo ziet u maar: niets menselijks is mij vreemd.
Dinsdag 19 december
Geweldig interview met mijn vriendje Andre Amaro in het Eindhovens Dagblad.
De Nederlands-Portugese kunstenmaker en duizendpoot Amaro nodigt ieder jaar in de nazomer druivenplukkers uit. Dré heeft even buiten Palmela, onder de rook van Setubal, een vinha ter grootte van een voetbalveld en produceert gemiddeld 2000 liter wijn. Vorig jaar maakte ik deel uit van een eclectische posse: Lowlands-directeur Eric van Eerdenburg en zijn vrolijke levenspartner Dorothé, millennials, dames van kleur die rechtstreeks uit de nachtclub de wijngaard indoken en een clubje jonge honden uit Rotterdam dat het Keilecafe, nachtclub BIT en restaurant Bitter runt. Ik ken de Keileweg nog uit de tijd dat het een afwerkplek was, maar inmiddels is 010-west tien keer zo hip als 020-noord volgens Merlijn Amaro, de zoon van André.
Iedereen toog in de jaren zeventig naar Frankrijk om daar tegen kost en inwoning de lasten van arme wijnboertjes te verlichten. Die naastenliefde werd hoofdzakelijk ingegeven door geilheid want het hele charitatieve plukgebeuren draaide om neuken. Dat leek mij natuurlijk wel wat, nog even los van het gratis gezuip.
Ik liftte dan ook naar het zuiden maar bleef steken in Parijs. Nu was het zo ver en kon ik bij Dreetje weer iets doorkrassen op mijn bucketlist. Plukken bij dertig graden en met een kater des doods viel niet mee. Gelukkig was er maar één soort druif: de rode periquita (parkiet). Portugal heeft een patent op lijpe druivennamen: tinta cão (hondeninkt), borrado das moscas (vliegenpoep), esgana cão (hondenwurger) en rabigato (kattenstaart).
Het ergste vond ik het gesleep met de manden. Boerinnen met armen als staalkabels zwaaiden met die loodzware monsters alsof het poepluiers waren maar ik stierf duizend doden. Nog nooit had ik zo naar de lunch gesnakt. Na een paar glaasjes herstelwijn was ik volledig gerecupereerd en bralde ik uit volle borst Portugese oogstliederen mee. Aan het einde van de dag begon het kneuzen der druiven. Dreetje vertelde mij dat de pisa a pé in Palmela verboden is voor vrouwen vanwege maandstondengevaar en dus liet de rebel zijn halfnaakte plukmeisjes los in de kuip. Amaro moest als knaapje de kelders van de wijnhuizen schoonmaken. Daarin krioelde het van de ratten wanneer de vinificatie begon en moest er een man met twee fretten komen. Die liet de knagers los en binnen een mum van tijd was de rattenpopulatie uitgeroeid. Het gekrijs ging door merg en been, zei André, die de kadavers moest opruimen.
Een Schiedammer zonder drank, is een drol zonder stank.
Verdomme, weer een goede vriend met kanker. Het gaat hard dit jaar. Jack Kerklaan is een begrip in groot-Rotterdam. Maar wat een geweldig interview. Vintage Jack.
Jack heeft uitgezaaide prostaatkanker. Het zit op zijn lever en zijn longen. De chemokuur waar hij nog middenin zit slaat gelukkig aan, zijn ontstekingswaarden zijn flink teruggeschroefd en de bijwerkingen vallen hem alleszins mee, maar die kuur vertraagt het proces hooguit. “Je krijgt extra tijd. Het is nu rekken, strekken en erbij blijven.” De oncoloog heeft Jack nog hooguit een jaar of vijf gegeven.Toen Jack dat ‘vonnis’ te horen kreeg, reageerde hij met: “Godverdomme, nog zó lang?” Een onverwachte reactie. “Liet die oncoloog om half negen ’s morgens toch even zijn pen vallen. Dit had ie nog nooit meegemaakt. Dat iemand een verkeerd soort emotie aan de dag legt. Maar ja, ik probeer maar een beetje te lachen, om niet te huilen. Dat is altijd wel een beetje mijn medicijn geweest. Een Schiedammer zonder drank is als een drol zonder stank. Nu is het zo af en toe een gifzakkie erin jenzen. Ik ben vóór, ik kan het iedereen aanraden.”
Het is (blijkbaar, in Amsterdam, navel van de wereld) hét debat van deze tijd: mag je als voetganger oversteken over een zebrapad dat een fietspad kruist, als er een fietser aankomt? Nou ja, dat mag natuurlijk wel volgens de letter van de wet. Maar hoe zit het met de geest? Oftewel: moet je als voetganger ook oversteken over een zebrapad dat een fietspad kruist, als er een fietser aankomt? Nee natuurlijk want anders knalt die fietser tegen je aan. Maar er is dus een tegenbeweging vanuit verzetsbolwerk Amstelveen waar een soort Blut und Boden Amsterdamisme wordt beleden waarbinnen 'kuttoerist' de op-een-na-verschrikkelijkste belediging is en import-Amsterdammer met verkeerde tongval de allerergste. Maar ook de extremisten aan de andere zijde laten zich niet onbetuigd. Zo bepleit ene 'Thomas' (uiteraard zonder achternaam) vanuit een utilitaristisch-efficiency denkkader juist een War on Zebrapaden. Zegt u het maar: wie heeft er gelijk? De fietser? Of de voetganger?
Officiële ANP-foto van Vak Zuur gisteren tijdens het applaus & bloemen ter ere van de nieuwe voorzitter der Tweede Kamer. En ook vandaag dreunt de man met de hamer nog heerlijk na in "fatsoenlijk" Nederland. GroenLinksers die in Amsterdam naar het Van Randwijk-monument fietsen voor een drama-foto, mensen die 1933 roepen, er worden weer diverse zielige kinderverhaaltjes verzonnen. En dan hebben we de gratis brievenrubriek van de Volkskrant uiteraard. Een geweldige collectie linkse tranen van looser-huilies alsook Bert Vuijsje, voormalig adjunct van de Volkskrant en later hoofdredacteur van HP/deTijd, thansch de hilarische vrijdag-hangout van... Arthur van Amerongen! En het moet gezegd: er is ook plek in de Azijnbode voor de rechtse Ruud uit Amstelveen. Nog vier nachtjes slapen mensen. DAN GAAN WE BEGINNEN.
In 2018 kwam Annabel Nanninga de Amsterdamse gemeenteraad binnen met Forum voor Democratie, in 2020 splitste ze zich af naar haar eigen partij JA21 en nu is ze kandidaat Tweede Kamerlid en senator voor diezelfde partij.
Afgelopen woensdag nam ze afscheid van de Amsterdamse gemeenteraad, en werd ze toegesproken door burgemeester Femke Halsema.
Het Parool: “Amsterdam piept en kraakt onder het juk van een extreemlinks bestuur,” begon Halsema. “De deugkneuzen hebben hier onveranderlijk de leiding en de raad is – ondanks uw noeste werk – nog niet echt van kleur verschoten. En nu hoeft er niemand aan te pas te komen, want u cancelt uzelf. Op het hoofdkantoor van het milieu-, dier- en mensvriendelijke Woke International is de vlag uitgegaan. Dat zult u begrijpen.”
Vanuit de zaal werd gelachen, en ook Annabel Nanninga hield haar gezicht niet in de plooi. Waarna Halsema verder ging, in een speech gebaseerd op de Twitterberichten en de eigen woorden van Nanninga over de Amsterdamse politiek in de afgelopen jaren. “Als iemand de crisis begrijpt die Amsterdam teistert, dan bent u het: het is geen vijf voor twaalf, maar half één in Pyongyang aan het IJ.” Halsema, zichtbaar ervan genietend: “Hoe moet de GGZ Raad 020 nu verder, zonder de psychiater die zich ontfermt over haar patiënten? Als dolende zielen zullen wij nu op de tast het hekje moeten vinden dat ons afscheidt van de linkse afgrond waarvoor u ons wist te behoeden.” Het Parool werd ook genoemd. “Wie moet de Amsterdammers wijzen op obligaat gepiep over seksisme in een interview met de burgemeester?” zei Halsema. “En wie verheldert nog voor twitterend Nederland dat Het Parool in werkelijkheid de Pravda van de Stopera is?”
‘Adieu Wokum’
Annabel Nanninga kwam daarna zelf aan het woord. “Amsterdam is een plek van diversiteit, van inclusie, maar Kevin Kreuger en ik hebben daar toen we aantraden niets van gemerkt. Het was een ijzige ontvangst. Het ontdooide enigszins langzaam toen mensen erachter kwamen dat we niet dagelijks geblenderde puppy’s eten en een goed gevulde borrelkast hadden.” Adieu Wokum, en de mazzel, zette Nanninga op X, in een duidelijke verwijzing naar het Joodse verleden in de stad, waar in het ooit kloppende hart van de oude Jodenbuurt nu vanuit de spuuglelijke Stopera vol wokies de stad wordt bestuurd.
Nanninga: Maar 47 procent van het Amsterdamse electoraat ging voor de Gemeenteraadsverkiezingen naar de stembus. Dus eigenlijk zit je met een mager mandaat in de gemeenteraad. Allemaal goedbedoelende parttimers, en de veronderstelde 20 uur per week die je kwijt zou zijn in de gemeenteraad van een stad als Amsterdam, is veel te weinig.
De VVD, PvdA, D66, GroenLinks, het is 1 grote eenheidsworst, inhoudelijk. Veel te veel hele jonge mensen, ook een beetje naïef, heel weinig geboren Amsterdammers. Daar mag je niks van vinden, maar ik vind daar wel wat van. Je moet wel binding hebben met die stad. Ik stond laatst bij een anti-Israël demo in Nieuw-West, georganiseerd door het in veel landen verboden kalifaatfanclubje Hizb ut-Tahrir, waarbij moslimvrouwen letterlijk als vee achter hekken werden gedreven door moslimmannen.
Uit het Parool: Op Plein ’40-’45 kwamen op 22 oktober zo’n zeshonderd mensen samen. De demonstranten droegen vlaggen met Koranteksten, die waren uitgedeeld door organisator Hizb ut-Tahrir, een radicaal-islamitische beweging. Ook waren borden te zien met leuzen als ‘Tweestatenoplossing = verraad’ en ‘Palestina is een kwestie voor alle moslims’. Opvallend was dat mannen en vrouwen hier van elkaar werden gescheiden. Voor Annabel Nanninga (JA 21) reden om vragen aan burgemeester Halsema te stellen. Ze wilde onder meer weten of de gemeente vooraf hiervan op de hoogte was en, als dit het geval was, of de gemeente heeft overwogen de demonstratie niet te laten doorgaan.
Nanninga: ik geloof wel dat je het niet kunt verbieden, die apartheid, of moet verbieden, maar het is natuurlijk wel bizar dat niemand van die raadsleden ook maar een wenkbrauw optrekt van verbazing, terwijl ze hele godganse dag bezig zijn met microagressie, gender, sociale ‘veiligheid’ etc. Als je tegen iemand van niet-Nederlandse afkomst zegt: wat spreek je goed Nederlands, dan pleeg je een hate crime! Maar als de Jodenhaat tegen de stenen van het Paleis op de Dam aanklotst, dan geven de snowflakes niet thuis.
Het is natuurlijk hilarisch om te zien hoe al die linkse idealen iedere keer weer keihard botsen met de realiteit in Amsterdam, en dan blijft er maar heel weinig over van die idealen. Steeds maar weer doorstaan die idealen de toets van de echte wereld niet. Homohaat wordt niet opgelost met regenboogzebrapaden, integratie is niet opeens wel gelukt als je een postercampagne voert, de meeste vrouwenhaat en lastigvallerij in de stad komt natuurlijk niet van ‘corpsballen en Engelse toeristen’ zoals D66 ooit beweerde, iedere jonge Amsterdamse vrouw zonder hoofddoek kan je vertellen dat die komt van jonge allochtonen. En wie wat anders beweert, liegt.
Je bent natuurlijk niet goed bij je hoofd als je daar jaar in jaar uit gewoon mee doorgaat, met wensdenkende foplossingen. Misschien, ideetje hoor, zijn sommige moslims in Amsterdam geen linkse, vrijdenkende tolerante types. Neem GroenLinks wethouder Groot Wassink, die komt uit de Achterhoek (verder niks mis mee hoor, de Achterhoek, ik kom er vaak) en die is zich in Amsterdam tegen alles wat hij in de Achterhoek stom vond gaan afzetten en mijn stad gaan verzieken. Hij is gewoon een communist, een meloen: groen van buiten, rood van binnen. En maar stoer doen, meelopen in extreem-linkse demonstraties. Dat is in Amsterdam toch wel de allerveiligste vorm van naoorlogs verzet. Weet je wat stoer is: met een Israelische vlag door Nieuw-West gaan lopen.
In de gemeenteraad kon ik trouwens met veel politieke tegenstanders privé goed opschieten, alleen met die man niet. Hij is gewoon onaangepast, die groet mij niet, is gewoon niet aardig. Ik heb het zelfs met Sylvana leuk gehad, ik bedoel maar. Ik vraag me af of ze bij BIJ1 weten dat wij met een borrel in de hand ook wel eens foute grappen konden maken. Speaking of borrels. In de vorige raadstermijn hadden we een vrij legendarisch borrelclubje met mensen van alle mogelijke partijen. Hartstikke gezellig. De mensen die ik wel echt heel vervelend vond, waren die van D66. Die zijn bijna nooit leuk. D66er Shula Rijxman, wethouder, was de uitzondering; totaal incompetent maar best wel aardig, al heb ik niet met haar in een hotel in Dokkum overnacht.
Gesticht Amsterdam
Nanninga: Ik had echt wel begrepen dat je met 2 zetels in de raad ons partijprogramma niet kon uitvoeren. Mijn doel was om daar tegels te lichten, om daar schijnwerpers te zetten op de totale gekte in de Stopera, waar de gekken het gesticht hebben overgenomen, en om aan de rest van Nederland te laten zien: jongens, kijk nou uit, dit is jullie voorland met de parallelle werkelijkheid van UvA-fopwetenschap en pluizige jaren 70-idealen. Dat er cultuursubsidies worden uitgedeeld op basis van huidskleur, dat er gratis yoga- en trommelles is voor illegalen, dat er altijd woonruimte voor ze is en voor de Amsterdammers niet, dat ze de stad zo autoluw maken dat hulpdiensten je niet meer kunnen bereiken als je een hartklap hebt gehad in de binnenstad. Ik verzin dit niet he, is allemaal echt gebeurd.
Ik ben er volgens mij wel in geslaagd om de boel op te schudden. In het begin waren andere raadsleden echt in paniek als ik stukjes uit de openbare debatten deelde op social media. Niet suggestief gemonteerd, wij zijn DENK niet, gewoon eerlijke fragmentjes. Dat was niet de bedoeling, zomaar de aandacht vestigen op hun eigen gezwam. Belden ze me letterlijk huilend op dat ze ‘van internet af wilden.’ Wat ben je dan voor volksvertegenwoordiger? Je staat toch voor je woorden? Ik wilde dat gesloten bolwerk openbreken, met die hele slaafse journalisten van Het Parool die precies opschrijven wat de wethouders en raadsleden voorkauwden. Stukken uit het college staan eerder in Het Parool dan dat ze bij de Raad liggen. Ze zijn in het college van B en W wereldkampioen persberichten sturen. Dan gaan ze ergens een regenboogbankje inhuldigen en dan gaat wethouder van cultuur Touria Meliani daar op zitten terwijl er ondertussen potten en poten in elkaar worden geramd waar niemand iets tegen doet. Als ik een spoeddebat had aangevraagd en gevoerd, presteerde Het Parool het om daar een een stukje over te tikken zonder mij of JA21 zelfs maar 1 keer te noemen. Ik heb meegemaakt dat de ontslagvergoeding van een topambtenaar hoger was dan toegestaan en zonder bewijs dat hij de uitgevoerde werkzaamheden ook daadwerkelijk gedaan had, zonder enige consequenties. Als je maar tot de nomenclatura behoort, zit je snor in Amsterdam. Die snuiter is doodleuk wethouder in Rotterdam geworden daarna.
In het begin waren Kreuger en ik paria's in de gemeenteraad, ze dachten echt dat er duistere krachten waren neergedaald in het stadhuis. Al dat gelul over diversiteit en inclusie strekte zich niet uit naar mij en Kevin. In het begin was dat heel extreem. We werden voortdurend geïsoleerd, er waren veel kinderachtige pesterijen tegen ons. Goede moties van ons weigerden ze te steunen, die moties pasten ze vervolgens een heel klein beetje aan en presenteerden die dan als hun eigen plan.
COA-kakkers in Amstelveen
Ik was de afgelopen dagen op campagne in Helmond, Den Haag en Zaandam, en bij nog veel meer zaaltjes en debatten. We hebben laten onderzoeken waar ons kiezerspotentieel zit en dat is vooral Noord- en Zuid-Holland, Brabant en Utrecht.
We zitten in de groep kiezers die zweven tussen NSC, BBB en VVD, al is de partij van Pieter Omtzigt heel anders dan onze. Mensen als Timmermans hameren tijdens de campagne vooral op het klimaat. Onder jonge mensen is dat een issue maar ik hoor daar ook steeds meer tegengeluiden. Ze zijn er wel een beetje klaar mee om zich dag in dag uit bang te laten maken en vanwege ‘het klimaat’ zwaar te moeten inleveren op hun levensstijl. Het is een post-religieuze ideologie voor jonge seculiere kinderen die eigenlijk niet willen toegeven dat ze Jezus missen in hun leven. Het hele verhaal klopt, theologisch gezien: er is een erfzonde, schuld en boete, een heilsleer, ascetisch gedrag waarmee je tot verlossing komt en je noodlot kan bijsturen. Ik vind het psychologisch gezien een heel naar verhaal. Emotionele chantage waar zo’n Timmermans dan de vruchten van plukt voor zijn eigen ambities. Ik zit niet in het kamp van de klimaatontkenners maar heb wel een optimistische visie. Het valt allemaal redelijk mee met het klimaat, en wat er niet meevalt, daar kunnen we wat aan doen. Niet de temperatuur omlaag brengen maar de dijken verhogen. Pragmatisme. Wat mij opvalt tijdens de campagne is dat veel burgers het vertrouwen in de gevestigde orde kwijt zijn, na 13 jaar cynische leugens van de VVD. Alles wat de VVD aanraakt, gaat verkeerd. Achter ieder woord in Nederland kan je zowat het woord crisis plakken: klimaat, woning, energie, asiel, koopkracht en ga maar door. Er wordt niet bestuurd, beloften worden niet nagekomen. Het is pappen en nathouden. Kiezers worden daar moedeloos van. Dit kan leiden tot een lage opkomst bij de verkiezingen. Dat zie je in Amsterdam, onder de 50 procent. Ik zat deze week op een buurtbijeenkomst in een zaaltje in Amstelveen. Daar willen ze een AZC vestigen voor 60 jonge alleenstaande mannen. Eerst komt de wethouder, want het was zogenaamd een inspraakavond want er was zogenaamd nog niks besloten. Ik heb het terrein gezien, daar ligt al een betonnen fundering dus dat AZC komt er gewoon. De wethouder weet dat ook maar staat glashard te liegen, zegt dat de vergunning nog niet rond is en het AZC er misschien niet komt. Zegt een meneer in de zaal: maar er wordt al gebouwd. Ja, zegt de wethouder: het COA neemt een risico want als de vergunning niet komt , draait het COA op voor de kosten die er nu al zijn. Zegt die meneer: ja, dat is mijn belastinggeld. De belastingbetaler draait op voor de kosten, niet het COA. Als ik een dakkapel ga bouwen en ik krijg geen vergunning, dan moet ik hem afbreken. Vervolgens komt er een juffrouw van het COA, die veel vragen krijgt uit de zaal. Hoe moet het met al die minderjarigen in de wijk, die zogenaamd minderjarig zijn. Iedereen weet inmiddels dat ze onderweg naar Nederland hun paspoort zijn kwijtgeraakt maar hun telefoon nog wel gewoon hebben, snap je wel. En er zitten gewoon gasten tussen van 25 die zeggen dat ze 17 zijn. Je kan een röntgenfoto van iemands pols maken om de leeftijd vast te stellen maar dat mag dus weer niet in dit land want zielig en privacy enzovoorts. Enfin, die 60 kerels gaan over straat schuimen en dat wordt sowieso heibel. Zegt die COA-mevrouw, zo’n bekakt stemmetje: er is 24 uur per dag begeleiding bij, door in totaal 22 FTE’ s. Ze krijgen ook allemaal individuele psychische hulp. Ik voelde de temperatuur in die zaal stijgen. Diezelfde dag stond in de Telegraaf dat de tekorten op de wachtlijsten voor jeugdhulp in Nederland gigantisch hoog zijn. Als jouw kind suïcidaal is, komt die gewoon op een wachtlijst van een half jaar. Iemand anders vertelde dat zijn zoon 28 is en nog thuis woont. Iedereen staat maar wat te kijken bij deze toestanden, alsof het een natuurverschijnsel is. Mensen hebben feilloos door dat ze voor de gek worden gehouden door de overheid en de politiek. Mensen geloven niet langer dat je de temperatuur op aarde kan bijstellen door voor Frans Timmermans te kiezen enerzijds, maar aan immigratie kan je niets veranderen vanwege ‘Europese verdragen’anderzijds. Hou toch op. Ik ben op werkbezoek bij de vreemdelingenpolitie geweest en die lieten mij materialen zien, flyers die in Marokko, Libië en Turkije worden uitgedeeld door mensensmokkelaars, een soort reisfolders, hoe je naar Nederland moet komen, waar je moet zijn, wie je moet bellen. Er zijn foto’s van al die cruiseschepen waar ze verblijven, zoals in Velsen, Amsterdam, en Arnhem, en op die kiekjes zie je al die bewoners vrolijk lachend bij die enorme buffetten. Het zijn gewoon reisfolders van mensenhandelaren.
Helemaal stoppen met immigratie
Wij hebben in ons verkiezingsprogramma een asielparagraaf en die is heel duidelijk. Helemaal stoppen nu met asielmigratie, we kunnen het niet meer aan, ruimtelijk niet, fysiek niet, financieel niet.
De paragraaf: Het Nederlandse belang moet weer voorop komen te staan. Nederland is hard toe aan zeggenschap over eigen grenzen en het asiel- en immigratiebeleid. Denemarken laat zien dat dit ook binnen de EU mogelijk is. De immigratie moet fors worden beperkt. Als integratie mislukt, is remigratie een redelijke oplossing. Opvang van vluchtelingen dient plaats te vinden in de eigen regio. Er moet een einde komen aan de zwaar gesubsidieerde asielindustrie. JA 21 wil forse beperking immigratie (arbeidsmigratie, gezinsmigratie en studiemigratie) een asielstop, invoering grensbewaking, dwangwet van tafel, totale herziening asielbeleid: invoering Deens asielmodel, asielzoekers opvangen in eigen regio of partnerlanden zeggenschap terughalen uit Brussel, veto tegen nieuwe EU-migratiepact, illegaliteit strafbaar stellen, illegalen actief uitzetten in plaats van opvangen, sancties tegen landen van herkomst die onderdanen weigeren terug te nemen.
Het is natuurlijk een enorme industrie, die AZC-business. De voorzitter van het bestuur van het COA is VVD’ er Milo Schoenmaker, die eerder burgemeester van Gouda en Bussum was. Het COA is een ordinaire baantjesmachine. Dat kakkineuze COA-vrouwtje in Amstelveen, die met een deftig stemmetje dan zegt dat het hele kwetsbare jongens zijn die hele intensieve begeleiding krijgen en dat ze alles nog moeten leren. Ze moeten leren boodschappen doen, met geld omgaan. Net zo naïef als de Queers for Palestine en die vrouwen in Apeldoorn die het welkomstlied zongen voor de asielzoekers. Toch te bizar voor woorden dat het altijd alleenstaande jongens zijn die hierheen komen en nooit meisjes. Die laten ze gewoon achter in dat land dat volgens hun verhalen zo vreselijk onveilig zou zijn.
Immigratie is voor ons een heel belangrijk thema. Stel dat we aan coalitiebesprekingen mee gaan doen, is dat een van de belangrijkste eisen. We doen geen water bij de wijn. De immigratie heeft impact op de hele samenleving. Kijk naar de studie van Jan van de Beek over onderwijs: migrantenkinderen hebben heel veel bijzonder onderwijs nodig. Dat is er niet. Ook daar zijn wachtlijsten. Het reguliere onderwijs heeft ook al lerarentekort. Neem de woningnood, ook deels veroorzaakt door immigratie, de verzorgingsstaat. We moeten kiezen: massa-immigratie of verzorgingsstaat. Het is gewoon een heel simpele keuze. Pick one.
Veel mensen aan de rechterkant van het politieke spectrum waarschuwen al 20 jaar voor de gevolgen van massa-immigratie en het importeren van een cultuur die hier niet thuishoort, en we krijgen helaas gelijk nu. Je ziet wat er in heel West-Europa gebeurt. En er werd en wordt niets tegen gedaan. En als de kiezer iedere keer de VVD de grootste partij maakt, zal er ook niets veranderen. Nu, door al die massale demonstraties tegen Israël overal, vallen de schellen wel van de ogen. Ik vind het heel zorgelijk dat we dat gevaar niet eerder hebben ingezien, na Bataclan, Charlie Hebdo, de andere aanslagen in Parijs, en Brussel, en Londen, en Berlijn, de onthoofding van Samuel Paty, de moord op Van Gogh, noem maar op. Je zou nu denken na de pogrom door Hamas en de steun die Hamas krijgt van veel moslims wereldwijd, dat ook naieflinks ziet dat de gevolgen van de immigratie van miljoenen moslims neerkomen op een langzame zelfmoord van onze cultuur en toffe vrije Westerse normen en waarden. Maar wat zien we: moslims klagen dat de islamofobie zo erg is geworden in Europa, terwijl ze ongehinderd met hun IS-vlaggen kunnen zwaaien en antisemitische kreten kunnen brullen. Ik was op de Israël-herdenking op de Dam, in de week na 7 oktober en er werd tegen ons door handhaver gezegd, stop die Israelische vlag weg zodra je hier wegloopt. We staan niet in voor je veiligheid. De politie kan wel hele voetbalsupportersbenden uit elkaar houden maar een paar Joden op straat beschermen tegen Marokkaanse antisemieten, ho maar.
Ik ben er niet gerust op dat dit een breekpunt is, en dat wij in het vrije westen onze waarden eindelijk eens gaan verdedigen. Ik zie geen medestanders. In Duitsland wel, daar begint het kwartje te vallen. Dat ‘from the river’-gebrul willen ze daar verbieden, terecht want het is een oproep tot genocide door islamitische en domlinkse Hamascottes. Ik roep al een jaar of 10: dat er maar relatief weinig mensen terreur plegen is meer dan verschrikkelijk maar dat kunnen we als samenleving wel aan. Om die terroristen heen hangt een enorme groep moslims die zich niet uitspreken tegen geweld, tegen terreur, tegen Hamas. Kijk naar de inwoners van Molenbeek die Abdeslam heel lang verborgen hielden, de hele wijk wist dat ook gewoon. Die grote groep moslims doet niets wat tegen de wet is maar ze komen ook niet op voor onze normen en waarden. Daarom heen zit een enorme schil van GroenLinksers, D66’ers en PvdA’ers die cultuurrelativistisch zijn , die zeggen dat de islamitische cultuur en normen en waarden op gelijke voet staan met onze vrije westerse cultuur, die het ‘ja maar Israël'- narratief aanhangen. Die nuttige idioten maken onze samenleving echt kapot. Daar zit het probleem.
Ik heb Halsema gecomplimenteerd met wat ze in de Raad zei, kort na 7 oktober. Ik ben voor de vrijheid van meningsuiting en ik vroeg haar naar ‘From the river to the sea.’-oproep tot genocide nietwaar. Toen zei Halsema, en dat kwam diep uit haar hart, dat ze het verschrikkelijk vond dat mensen dat brulden op straat. Ze heeft laten onderzoeken of het strafbaar is maar kennelijk niet dus. Ik kan vaak op haar katten, maar vond het ook dapper dat ze de Kristallnachtherdenking door liet gaan.
Het is nog soms lastig schakelen, van de columnist die ik was, de mediamaker naar de rol van politica. Ik heb daar flink aan moeten wennen. Als columnist had ik onbeperkte vrijheid, en daar heb ik veel en dankbaar gebruik van gemaakt. Onder meer hier op GeenStijl. (Hartjes, jongens van het sjokblog, hartjes!) Ik zit niet in mijn uppie in onze partij, kan niet alleen maar namens mijzelf praten. Ik vertegenwoordig mijn kiezers, mijn partij. Ik heb samen met Joost de partij opgericht met een heel klein clubje mensen, en inmiddels zijn er pakweg 100 mensen beroepsmatig voor ons actief. Alles wat ik zeg, is mede namens hen. En namens en voor onze leden en kiezers. We zijn een politieke startup, we zitten momenteel in een war room met een heel klein clubje mensen die het vierentwintiguurs-gekkenhuis genaamd ‘campagne’ runnen. Het is geen gelikt campagnecircus. Ik heb wel een heel goed team, en Joost en ik laten ons uiteraard heel strak voorbereiden op inhoud en strategie.
Ik zit nu 5 jaar in de Eerste Kamer. Mooi werk maar ik vind dat de Tweede Kamer wel wat mag worden opgeschud. Bewindspersonen van matige kwaliteit moet je zowel inhoudelijk als retorisch kunnen doorzagen. De Eerste Kamer is echt een old boys network, heel beschaafd, de contacten onderling. Nooit op de man, hysterisch zoals in de Amsterdamse gemeenteraad. Er is onderling respect. We konden fatsoenlijk onderhandelen met de PvdA en GroenLinks, tegen de coalitie in. We hebben met JA21 daar dingen bereikt. Bezuinigingen op de jeugdzorg tegengehouden, AOW gekoppeld aan de bijstandsuitkeringen, dat soort dingen.
Kabinet Omtzigt 1 of Kabinet Timmermans 1
Wat een eventuele rechtse coalitie betreft staan wij ver van de economische standpunten van Pieter Omtzigt, qua herverdelingsagenda, nivelleren. Volgens de doorberekening van ons partijprogramma door het CPB, dat wij als enige partij rechts van de VVD hebben laten doen, gaan de werkenden er gemiddeld 1,4 procent op vooruit. Ons huishoudboekje klopt, ons belastingplan kan morgen geïmplementeerd worden. En dat is dus met een rechts programma. Omtzigt gaat uit van het herverdelen van schaarste, wij zeggen: geld en welvaart kun je maken. Dus daarover en over immigratie, asiel en economie zullen wat pittige gesprekjes gevoerd moeten worden. Maar we willen meedoen en we moeten ook meedoen, anders garandeer ik je dat we weer linksom de sloot in worden gefrommeld. Niet strategisch gaan stemmen uit angst voor Timmermans, die wordt niet de grootste, die heeft intern al enorme toestanden tussen klimaatfakirs die vinden dat we niks meer mogen enerzijds en rijklinkse PvdA-boomers die lekker willen Zwitserleven anderzijds. Dan is er nog de stammenstrijd tussen de normale mensen die Israël steunen en de jonge GroenLinksradicaaltjes die denken dat Hamas een verzetsgroepje is, en Jesse Klaver vliegt Frans nu al openlijk in de haren dat de stikstofnorm van 2030 WEL gehaald moet worden. Frans wordt geen premier. Dus zorg nou maar dat we de kabinetspuzzel over rechts kunnen gaan maken en maak rechtse partijen zoals, och ik noem er eens eentje, JA21 groot. Ook al omdat ik denk dat maar weinig mensen in de Kamer de volle breedte en consequenties van de Culture Wars snappen. Ik wel, zeg ik zonder valse bescheidenheid. En het is erger dan het lijkt, ook. Het is smakelijk lachen om woke maar na bijna 6 jaar in die gekte van Amsterdam gemarineerd te zijn en nu te zien dat alles waar ik hier op GeenStijl al voor waarschuwde, gewoon uitkomt, dat is niet meer grappig. De kongsi van moskeebazen, buitenlandse geldstromen, vernuftige Moslimbroederschappers die zich onze parlementen en instituties in konkelen, de linkse jeugd die historisch volkomen ongeletterd is en zich achter communisten en terreurgroepen schaart, de woke ideologie die meent ons te moeten beschermen tegen vrije gedachten en kwetsende meningen, het is een giftige cocktail met verstrekkende gevolgen. Dus. Gaat heen en stemt verstandig, zou ik willen zeggen.
Ook in 2014 streek het Surinaamse volksdeel neer in het Oosterpark om Keti Koti te vieren. Het Surinaamse volksdeel viert daarmee de afschaffing van de slavernij. Keti koti gaat doorgaans met veel eten en emoties gepaard. Peter Breedveld van Frontaalnaakt.nl in gsprek met Annabel Nanninga van Geenstijl.nl het (BRON)
Er is weer eens iemand van z'n fatbike gekukeld. Net goed? Nee hoor, helemaal niet leuk. Fatbikes zijn niet alleen de keuzemachines van idioten, tokkies, criminelen, dieven, verkeersovertreders, mensen die alleen maar klagen, pedofielen, iedereen met een voornaam die eindigt op -ley, zakkenwassers, junks, mensen die niet opletten in het verkeer, mensen die denken dat zij de baas van de weg zijn, kinderen die later geen baan kunnen vinden en dan klagen dat het aan het systeem ligt, toeristen die niet douchen, wappies en lui die caravans kopen voor hun moeder, ze zijn ook nog eens levensgevaarlijk. Bemoeienis van de overheid altijd -1 maar fatbikes verbieden en op het strand van Scheveningen een vreugdevuur maken van afgeschreven fatbikes met alle eigenaren er jankend naast staan zou GOUD zijn en genoeg reden om een fles champagne te openen en te proosten op het definitieve einde van dat tweewielige wanproduct. Maar wat er eerst moet komen: een HELMPLICHT. Ziet u al zo'n sjappie met een HELM op z'n kop mensen intimideren, afsnijden, bespugen en wat al niet meer? Nee natuurlijk niet, tokkies zijn te trots om een helm te dragen, omdat ze 's ochtends klodders gele gel in hun haar smeren en dan zijn ze bang dat ze niet meer geil zijn voor Samantha of Destiny. Je kop kapot kraken op het asfalt is wel stoer, helm dragen niet stoer, en zo zal de fatbike langzaam maar zeker verdwijnen uit het straatbeeld. Derhalve: helmplicht voor fatbikes wanneer??
Wat kunnen ZE in het Amstelveen aan Zee nu weer eerder en beter. Ditmaal geen autonome urban combat Search & Destroy drones, maar 'defensieve' laserwapens. Iron Beam is volgens de voorzitter van Rafael Advanced Defense Systems Yuval Steinitz over een jaar klaar Judea te beschermen tegen raketten, mortieren, drones en ellende daar tussenin. "One year from now – Israel will be the first country to have partial laser protection. In two years there may be complete protection – against missiles, shells, rockets, or anything else." Kortom, binnen twee jaar is Iron Dome uitgefaseerd, maar gelukkig hebben we de (ongelofelijke) foto's en video's nog. Video's van de producent, hun maritieme variant en foto's van Militair-Industriële Hebreeën die er altijd hetzelfde uit zien - kort grijs haar, zonnenbril, de helft geblurd - bij hun nieuwe wonderwapen na de breek.
Fototopic. We hebben eens in de ANP Beeldbank gekeken of er nu heel veel van die nieuwbouwwoningen met levensgevaarlijke Rob Jetten-daken zijn. Rob Jetten-daken zijn daken die helemaal vol liggen met zonnepanelen, en derhalve LEVENSGEVAARLIJK zijn bij brand. Zie ook: Arnhem, Presikhaaf. De panelen werken als een gigantische dakpan, en bluswater glijdt er vanaf als moties van wantrouwen van Mark Rutte, met als gevolg dat hele huizenblokken gevaar lopen. Woont u in 1 van onderstaande wijken/huizen? GA WEG. Vlucht, nu het nog kan. Dit topic wordt aangevuld wegens 100 pagina's "zonnepanelen" in de beeldbank.
Met gepaste trots stellen we De Scheg Oost aan je voor! Een heerlijke nieuwe wijk in Amstelveen. Met prachtige woningen die zich onderscheiden door de hoogwaardige afwerking met Amstelveense uitstraling. Woningen waar duurzaam omgegaan wordt met energie en het klimaat voorop staan. En dit alles in een autoluw, kindvriendelijke privé wijk mét eigen ontsluiting. (Brochure)
MUZIEK: ZIELIGE TROMBONE. Want die hele nieuwe heerlijke wokewijk in Amstelveen gaat NIET door. En niet alleen Amstelveen is de sjaak. In gansch het land dondert de boel inelkaar. Werd gisteren al voorspeld door Jan Latten, vandaag al in het nieuwsch. Hier SWIPEN bij de NOS - Kunnen ze bij de VVD en D66 wel een soort Berlijn aan de Rijn willen, en daarom boeren wegtreiteren en ieder jaar een stad als Gouda, Lelystad, Leeuwarden importeren, maar als demense kijken kijken zonder kopen dan houdt het natuurlijk op. Nou ja, dan maar lekker in het gras slapen. Weilanden genoeg!
Peter R. de Vries werd midden in Amsterdam door zijn hoofd geschoten toen hij de studio van RTL Boulevard verliet en beelden daarvan gingen razendsnel rond op het internet. Een close-up van zijn bloedende hoofd, een lichaam dat bijna in verbazing beweegt. ‘Wat is me nou toch overkomen?’ Een foto van bovenaf, waarop hij juist roerloos en eenzaam op straat ligt. Latere beelden van heftig reanimerende agenten.
Bijna tegelijkertijd steekt de voorspelbare storm van goedkope verontwaardiging op. Respectloos dit, sensatiezucht dat, opgeluisterd door gefrustreerde scheldpartijen die de machteloosheid van het weke moralisme verraden. Bij uw GeenStijl ploften kort achter elkaar twee mails binnen. Eentje van de “Legal & Public Affairs”-afdeling van RTL Nederland en eentje met de CEO (!) van Mediahuis (Telegraaf/NRC) op cc in een “Klemmend beroep van RTL om geen beelden van Peter R. de Vries te publiceren.” RTL schreef:
Nou, eh, nee, ga weg? Laat het maar zien hoor, wat er gebeurt in Dit Land. Niet abstract maken, gewoon in ieders gezicht gooien. Dit is wat bepaalde mensen in bepaalde métiers doen wanneer ze vinden dat je ze in de weg loopt. En als je niet tegen die beelden kunt, dan log je maar uit op Twitter en kom je lekker niet naar GeenStijl, dan ga je maar naar de NOS of naar RTL Klein of naar Mediahuis, die filteren de informatie precies tot op een niveau waarop ze denken dat hun publiek het aan kan. Omdat ze het zelf niet aankunnen wat er wérkelijk gebeurt.
Waar dat slappe sentiment vandaan komt, zagen we bij Humberto en Op1, talkshows waar sentimenteel gekwezeld werd over ‘persvrijheid’ en hoe de journalistiek ‘in gevaar’ is en wat voor geweldige belangrijke onbuigzame man Peter R. is, of was, met steeds maar dat filmpje van toen hij zei dat ie liever rechtop leeft dan op zijn knieën sterft en dat dan herhalen totdat iemand - een journalist, natuurlijk - zegt dat ‘bepaalde partijen’ wel eens over “hoernalistiek” of “tuig van de richel” praten en dan is er ineens een zondebok gevonden en het eigen verhaaltje rond: Het is een aanslag op de journalistiek, omdat bepaalde politici of mensen op internet wel eens “fake news” naar de NOS roepen.
In de persco vroeg een journalist (EEN JOURNALIST) of de politie werk ging maken van het verwijderen van de beelden. Ze vroegen niet of Peter R. beveiligd werd en zo nee, waarom niet. Ze vroegen niet aan Halsema hoe ze nu over preventief fouilleren denkt. Ze vroegen niet aan hun eigen RTL-collega’s wat die deden voor de veiligheid van een man die avond aan avond in liveshows zit en dus een extreem makkelijk te vinden doelwit is, en waarom ze denken dat John van den Heuvel geen live programma’s meer mag doen. Ze vroegen of de politie de beelden van de werkelijkheid van het internet zou gaan halen, een vraag die door Halsema héél gretig werd aangegrepen om een emotionele oproep tot persbreidel te herhalen. En dat werkt:
Toen moesten de politici nog komen. Kaag, Ollongren, Hoekstra: allemaal op Twitter vol mee in het frame dat het een aanval op de vrije pers en de journalistiek is, terwijl het veel waarschijnlijker is dat Peter de Vries getarget werd vanwege zijn zelfverkozen rol als adviseur van een kroongetuige in een maffiazaak.
Daarna Ferd Grapperhaus (voor dramatisch effect met blauw/blauw naar zijn ministerie gereden, ver nadat De Vries al vijf kogels op zich afgevuurd had gekregen) en Mark Rutte die samen binnensmonds monkelen dat het om onze rechtsstaat en persvrijheid en samenleving gaat, maar zelf al jarenlang een Doctrine in stand houden die journalisten én de Kamer actief bij elke vorm van belangrijke controlerende informatie weghoudt. En ook op dinsdagavond géén antwoord geven op de vraag of Peter nou wel of niet beveiligd werd, na alle moord en doodslag die er gepleegd is in de afgelopen jaren in laten we zeggen een bepaalde lucratieve sector van de zwarte markt in narcotische middelen.
Bij Grapperhaus kun je op zulke momenten alleen maar denken aan zijn waanzinnige wensen om minder festivals toe te staan om op die manier het drugsgebruik bij bezoekers terug te dringen. Tandeloos, amechtig, lachwekkend. We hebben geen tanden. Anders hadden we die wel laten zien toen de broer van kroongetuige Nabil B. werd vermoord. Toen dat hoofd op de stoep van die sisha lounge aan de Amstelveenseweg lag. Na alle liquidaties en vooral die vreselijke vergismoorden. Toen Derk Wiersum voor z’n eigen huis werd afgeschoten.
Maar nee. Sentiment is wat we krijgen. Talkshows vol sentiment, opgediend met oogkleppen op en zonder het ooit te hebben over die steeds killere, steeds brutalere en steeds bloederiger wordende straatoorlog die de drugsmaffia van de Nederlandse narcostaat maken. Zij winnen terrein en wij verliezen louter.
Dat laffe mediasentiment keert zich tegen enkele twitteraars en websites die de beelden van die rauwe realiteit delen, terwijl de hoernalisten van SBS Talpa (de nieuwe eigenaar RTL) de moeder van Natalee Holloway bellen voor haar reactie op het lot van Peter de Vries, of RTL dat hard werkt aan de samenstelling van de klassieker “dit zeggen buitenlandse media over de aanslag op Peter R. de Vries” om die als goedkope roundup-clickbait te kunnen publiceren terwijl hun eigen adjunct nog even verder larmoyant snottert over het “tuig van de richel”-frame.
En wat RTL Nieuws en Mediahuis betreft: We werken niet voor jullie. We werken voor onszelf. Dus we halen niks weg. Ook al vraagt die NRC-CEO het in eigen persoon. Ga liever bij jezelf te rade: enorme media-organisaties met dito macht, invloed en bereik die een van de laatste onafhankelijke online uitgeverijtjes onder druk proberen te zetten om hun persvrijheid en vrije nieuwsgaring op te geven? Vanwege wat precies? Een nieuwsfeit!? Nee sorry. GeenStijl bestaat bij de gratie van de rauwe internetrealiteit en onze absolute onwil om daar poortwachtertje op te spelen. En het enige dat we feitelijk leerden dinsdagavond was wat die beelden ons lieten zien, niet wat de pers ons vertelde. Dat was sentiment, zelfbeklag, vingerwijzen en jezelf beroepen op je eigen bekrompen moraal, zoals zo fantastisch vormgegeven door Volkskrantvrouwtje Pieter Klok en dat wijf van de NVJ bij Humberto, of de uitnodiging van Bert Huisjes aan zichzelf om bij zijn eigen programma aan te schuiven en de geacteerde woede van Yelle Tieleman in datzelfde Op1 (oeh hij zei ‘godverdomme’ op tv!).
Voor jullie dus dezelfde middelvinger als voor al het tuig van de richel en de hoernalisten uit de babbelkaste die zichzelf en hun publiek trachten te verdrinken in sentimentaliteit om de harde realiteit van iemand die uit zijn hoofd ligt te bloeden na een liquidatiepoging niet onder ogen te hoeven zien. Want voor je het weet, moet je het over veel te lastige onderwerpen gaan hebben. Het wachten is godverdomme alleen nog op Peter R., The Musical.
Neen, die huizenmarkt is (nog) niet leuk, maar mevrouw de hotshot van de Europese Commissie zoekt een huis voor 1 miljoen euro in Amsterdam en de foto hierboven is dan de keuze. Maar mevrouw wil ook: 120m2 of meer, vier kamers, drie slaapkamers, kantoorruimte, ruime tuin op het zuiden, parkeren voor de deur, niet in Amstelveen - en alles wat dán nog een optie is ziet u op de Funda-afbeelding hieronder. Tadaaa, geen reet! "Nuria Rodriguez (40) krijgt vaak te horen dat ze minder kieskeurig moet zijn." Slachtoffer van het systeem Zeuria rent liever naar de stadsbode met haar pineutenprietpraat MAAR MISSCHIEN IS HET EEN IDEE WAT MINDER KIESKEURIG TE ZIJN, NURIA?
Wanneer Kamerleden, Kroonprinsessen, ministers en burgemeesters niet meer veilig zijn...
Ooit was het een novum dat Geert Wilders moest onderduiken op legerkazernes, rondgereden wordt in gepantserde wagens en tegenwoordig woont in een of meerdere beveiligde panden. Een onacceptabele situatie die nooit is opgelost, en al ruim achttien jaar duurt. Het op een na langst zittende Kamerlid kan zich niet vrij bewegen. Dat blijft een schande.
Deze week mocht onze studentikoze Ferd Grapperhaus zijn kasteeltje verruilen voor een vergelijkbaar onderduikadresje. Dat voelt heel dubbel. Het is het zoveelste teken aan de wand dat onze rechtsstaat steeds verder wegzinkt. Het is een extreem triest stukje poëtische gerechtigheid. De minister heeft de onmogelijke missie niet volbracht, en mag nu de gifbeker leegdrinken.
De grootste prestatie van deze minister was het hernoemen van het ministerie van Veiligheid en Justitie naar het ministerie van Justitie en Veiligheid. Volgens Ferd is justitie een basisvoorwaarde, veiligheid hoort op de tweede plaats. Prioriteiten! Het is zielig dat de maffia bijna geen pakkans of straf kent en nu onze oud-minister zijn persoonlijke veiligheid heeft ingeleverd. Stank voor dank.
De burgemeester van Haarlem werd vanuit het criminele circuit anderhalf jaar lang ernstig bedreigt, hij dook onder. Hij was niet alleen. Ons toekomstig staatshoofd kan niet over straat, kan niet studeren en kan niet uit het ouderlijk huis uit. Je kan eigenlijk niet eens fatsoenlijk onder woorden brengen hoe intens machteloos en verdrietig dit is. Nederland heeft weer gecapituleerd.
Zulke bedreigingen kunnen we niet bagatelliseren. De moorden op de broer van de kroongetuige, Peter R de Vries en plaatsvervangend rechter en advocaat Derk Wiersum bewijzen dat de onderwereld met gerichte liquidaties de bovenwereld letterlijk te lijf gaat. De schutters werden hard gestraft, maar de criminele organisatie wordt niet aangetast. Welke grip hebben we op deze maffia?
De natuurlijke aanwas van de Nederlandse bevolking is volgens het CBS tot stilstand gekomen. De jeugd studeert steeds langer, wordt daarna gevangen in de flexibele schil van de arbeidsmarkt en is kansloos op de woningmarkt. Het lukt niet meer om een gezin te stichten. Het sociale contract dat hard studeren en werken een goede baan en welvarend bestaan oplevert, is een papieren tijger.
Terwijl de natuurlijke bevolkingsgroei licht negatief was, mochten we in 2022 ongeveer 228.000 nieuwe Nederlands verwelkomen. De statushouders krijgen voorrang, de Nederlandse nationaliteit heeft geen status meer. Tegen die achtergrond is het eigenlijk logisch dat we 162.000 jongeren hebben die niet meer in het rechte pad geloven, en een hoog risico lopen crimineel te worden.
Zeggen dat deze jongerenkiezen voor het criminele pad, ontkent hun omstandigheden. Ze worden door falend landelijk en lokaal beleid als domme ganzen door achterbuurten heen de vuurlinie ingedreven. Er is geen stage, er is geen baan en er is geen toekomst. Vooroordelen, gebrekkige scholing en bizarre omgangsvormen geven een onoverbrugbare afstand tot de arbeidsmarkt.
Dat een praktische MBO-er meer verdient dan een HBO kantoorslaaf zijn berichten die deze jongeren niet meer bereiken. Het licht aan het einde van de tunnel wordt niet meer gezien. Yahya wilde lasser worden, had een leerwerkplek nodig en werd 222 keer afgewezen. Zo'n jongen loopt daarna met zijn ziel onder zijn arm over straat en ziet daar patserbakken en merkkleding van duizenden euro's.
Deze meute is zo vatbaar voor criminaliteit, dat de maffia sneller nieuwe soldaten kan ronselen en opleiden, dan rechercheurs en rechters ooit van straat kunnen halen. Dit is dweilen met de kraan open. Vergeet nooit dat Ridouan Taghi een compleet imperium kon opzetten zonder een strafblad op te bouwen. Wat hier onder de radar past, is groot genoeg om onze ondergang te worden.
Ons hoofd landelijke recherche is een ijzervreter die bij de commando's en de DSI gediend heeft, hij ziet een kantelpunt. Vroeger was geweld vooral tussen criminelen onderling. “Geweld richt zich nu op burgers en overheid.” Kraag stuurt 1100 rechercheurs aan, er is een recordhoeveelheid drugs in beslag genomen, maar als de straatprijs niet stijgt, weet je dat die acties verwaarloosbaar blijven.
Fopstraffen bij drugscriminaliteit zorgen ervoor dat je onze rechtsstaat eigenlijk kan zien als een ijshockeyspelletje. Als je stout bent geweest, mag je een paar minuten op de bank zitten en weer terug. Een korte “vakantie”. Toeschouwers hebben het nauwelijks door, de knokpartijen gaan gewoon verder. Veroordeelden krijgen geen VOG meer, wat recidive afdwingt, je moet toch eten.
Ik ben heel bang dat een systeem van overbelaste politiezorg, recherche, rechtbanken en reclassering niet deze ontwikkeling zal stoppen. Drugscriminelen vrezen de dood en de martelkamer, die lachen om sepots, boetes, taakstraffen en gevangenissen. Ons vestigingsklimaat voor criminelen is fantastisch, we zijn een narcostaat. Wat de overheid niet voor u organiseert, moet u zelf regelen...
The application could not run because of the following error:
Details
Type: HttpException
Code: 0
Message: cURL error Could not resolve host: www.geenstijl.nl: 6 (https://curl.haxx.se/libcurl/c/libcurl-errors.html) for https://www.geenstijl.nl/feeds/recent.atom
U kunt zich opmaken voor een kerst vol ontvoeringen, liquidaties en bedreigingen met dank aan de Belgen. Die trakteerden zichzelf op een riante kerstbonus door de afgelopen week twee enorme ladingen pretpoeder in beslag te nemen met een totaalgewicht van bijna negen ton. Dat is toch een straatwaarde van zo'n half miljard euro dat uit de roulatie is gehaald en dat is nog zonder die bijna 1,3 ton die Antwerpen wel passeerde en in Vlissingen strandde. Hoewel de onderscheppingen nagenoeg geen invloed hebben op de beschikbaarheid, zullen de voormalige eigenaren hier bijzonder ontevreden over zijn. Een onverwachte afschrijving van een half miljard maakt tenslotte een serieuze deuk in het cadeaubudget in deze donkere dagen. We weten dondersgoed dat onze poldermaffia veel handel via de Antwerpse haven laat lopen, dus de gevolgen zullen zich niet beperken tot Belgenland. Kijk niet raar op als binnenkort ook in ons land de loden kerstpresentjes u om de oren vliegen, om nog maar te zwijgen over de achtergelaten cadeautjes. Als de neus van Rudolph niet het enige is dat rood kleurt en Santa niet alleen staat in zijn onaangekondigde huisbezoekjes. Terwijl u de kalkoen aansnijdt, kijken anderen schichtig over hun schouders en we zouden het niet anders willen hebben. Fijne feestdagen!
Log in
