Column: All-inclusive aan de βCosta del Poelβ
Op radioaalsmeer.nl verschijnt iedere zondag een nieuwe column geschreven door en voor een Aalsmeerder of Kudelstaarter. Deze week de ‘vaste inval columnist’ E. H. Van der Plas met zijn tweede column getiteld: ‘All-inclusive aan de ‘Costa del Poel’’.
Je hoort mensen weleens zeggen dat ze deze zomer lekker naar Curaçao, Ibiza of Bali gaan. Of iets dichterbij, naar de Costa del Sol of de Italiaanse Rivièra. En dan denk ik: “Waarom? Alles wat je zoekt, is hier toch in Aalsmeer en Kudelstaart!”
Neem nou die heerlijke zandstranden. Oh wacht, die hebben we niet. Maar we hebben wél het Surfeiland, met zand dat elk jaar vers wordt aangevuld (want anders spoelt het gewoon weg naar Leimuiden). Bovendien kun je daar, net als op Ibiza, je handdoek naast iemand anders leggen, al moet je hier wel uitkijken voor blauwalg. Mensen lagen er tijdens de recente hittegolf zij aan zij op hun handdoeken. Heerlijk, zo’n vakantiegevoel dichtbij huis. Wie heeft er Bali nodig als je ook kunt genieten van het uitzicht op de watertoren van Aalsmeer en je ondertussen kunt afvragen of die lucht nou van zonnebrand komt of van de kerosine.
En dan het eten. Wie heeft er een tapasbar aan zee nodig als je gewoon bij diverse horecagelegenheden aan het water je bittergarnituur kunt bestellen, inclusief de meeuw, kauw of halsbandparkiet die een bitterbal probeert te jatten als je niet oplet. Dat is pas entertainment.
Natuurlijk mogen de ‘boat parties’ niet ontbreken. Je zet je koelbox vol bier van een van de Duitse discounters (in plaats van dure champagne), je belt drie vrienden die alle drie net doen alsof ze kunnen varen, en je dobbert drie uur lang op de Westeinderplassen terwijl je ruzie maakt over wie de ankerknop moet indrukken. All-inclusive, maar dan zonder polsbandje.
Vorige week keek ik zat ik op mijn denkbeeldige bankje en keek uit over de Westeinderplassen. Ik dacht even dat ik hallucineerde van de hitte. Het leek wel Koningsdag op het water. Als je wilde, kon je van sloep naar sloep springen, helemaal tot aan Leimuiden. Ik blijf me erover verbazen hoeveel boten er in Aalsmeer en Kudelstaart zijn. Het lijkt wel alsof je pas officieel inwoner bent als je minimaal een aluminium vletje of een sloep met overnachtingsmogelijkheid bezit. Zelfs kinderen in groep 3 hebben al een opblaasboot met buitenboordmotor. Je kunt zeggen wat je wilt, maar geld is er blijkbaar genoeg hier. Alles vaart, van rubberboot tot cabin cruiser, en overal hoor je de programma’s van Radio Aalsmeer over het water schallen. Want wat is er nou mooier dan zon, golven en de vertrouwde stem van je lokale dj die je eraan herinnert dat het verkeer op de N201 weer vaststaat.
Gelukkig hoeven we ons deze zomer niet te vervelen in onze eigen waterrijke ‘Costa del Poel’. Wat dacht je van de Aalsmeerse Feestweek en de Pramenrace in september, het jaarlijkse bewijs dat je ook zonder vaarbewijs op spectaculaire wijze nat kunt worden. En voor wie écht van romantiek houdt, is er natuurlijk Vuur & Licht op het Water, waar je met je verlichte sloep onder de vuurpijlen door kunt dobberen en je je even kunt voelen alsof je in Venetië rondvaart.
Dus nee, ik ga niet op vakantie deze zomer. Ik blijf lekker in Aalsmeer en Kudelstaart. Waar de zon altijd schijnt (behalve als het regent), de mensen vriendelijk lachen (tenzij je te langzaam vaart op de speedbootbaan) en je elke dag kunt afsluiten met uitzicht op de mooiste zonsondergang van Nederland. Zonder vertraging zoals op Schiphol of de Duitse Autobahn. Nou ja… bijna zonder vertraging dan.
E.H. van de Plas
Onder het pseudoniem E.H. van de Plas observeert een geboren en getogen streekbewoner het dorpsleven met milde verbazing, warme spot en een vleugje nostalgie. Hij schrijft met lichte ironie over het leven in en rond Aalsmeer en Kudelstaart. Zijn blik is nuchter, zijn pen scherp, zijn hart plaatselijk. Columns vol scherpe oogjes en zachte tikjes op de vingers opgeschreven vanaf een denkbeeldig bankje aan de Westeinderplassen.