Schrijfactie Mexico: advocaat voor vrouwenrechten al maanden spoorloos
Sandra Domínguez is een inheemse mensenrechtenactivist en advocaat uit Mexico. Ze richt zich vooral tegen geweld tegen vrouwen. Sinds 4 oktober 2024 is zij vermist. Die dag werden zij en haar man Alexander Hernández voor het laatst thuis gezien. Later werd ergens anders hun auto gevonden. Hun familie maakt zich grote zorgen om hun veiligheid. Het is heel goed mogelijk dat hun verdwijning te maken heeft met het werk van Domínguez.
Advocaat voor vrouwenrechten
Domínguez voerde al meerdere rechtszaken namens overlevenden van geweld tegen vrouwen. Zo daagde ze een belangrijke ambtenaar voor de rechter. Hij zat in een WhatsApp-groep die seksueel getinte beelden van inheemse vrouwen deelde. Een van die vrouwen was Sandra zelf..
zondag 9 februari 2025 Gezinsviering Lucas 5,1-11 Liesbeth van ‘t Hoff
Jezus die vissers vraagt hem te volgen en voortaan geen vissen meer te vangen maar mensen. Wat zou hiermee bedoeld worden? Een negatieve gedachte zou kunnen zijn ‘zieltjes winnen’ met de belofte dat je in de hemel komt als je maar op de juiste manier gelooft.
Maar het is verre van dat! Jezus heeft een boodschap te vertellen. Een boodschap waarin hij ons iets wil leren. In het verhaal van de vissers gaat het om aan vijftal zaken.
De eerste is dat Jezus wil vertellen dat het belangrijk is om samen met andere mensen een gemeenschap te bouwen. Een gemeenschap die gebaseerd is op elkaar liefhebben, op rechtvaardigheid en vertrouwen.
Het tweede is dat Jezus hiervoor arme eenvoudige vissers uitkiest. Dat doet hij om aan te geven dat hij niet voor rijke en machtige mensen kiest, maar voor gewone mensen. Hiermee benadrukt Jezus dat alle mensen gelijk zijn. Of je nu arm of rijk, machtig of eenvoudig bent, gezond of ziek. Jezus laat ermee zien dat hij voor gelijkheid kiest.
Het derde punt is dat Jezus door voor vissers te kiezen, laat zien dat het bouwen van een gemeenschap geen exclusieve taak is voor religieuze elites, maar dat iedereen met geloof en vertrouwen een impact kan hebben.
Het vierde punt heeft te maken met de overvloedige visvangst. Simon liet Jezus weten dat ze al gevist hadden maar dat ze niets gevangen hadden. De overvloedige visvangst van Jezus symboliseert dat het hebben van vertrouwen in Jezus tot overvloed leidt. Niet alleen materieel (veel vissen), maar vooral ook spiritueel.
Tot slot vertelt het verhaal ons dat Jezus de leerlingen oproept hem te volgen en een nieuw leven te beginnen. Een leven dat groter is dan henzelf.
Dit is veel om over na te denken. Grotendeels komt het er op neer dat Jezus ons zegt dat alle mensen gelijk zijn. Dat we bij elkaar horen. Hiermee geeft hij ons houvast om elkaar niet in de steek te laten. Als we allemaal gelijk zijn, is het dan ook niet zo, dat als je voor een ander zorgt, je ook voor jezelf zorgt? Veel mensen zijn op zoek naar geborgenheid. Veel mensen voelen zich eenzaam en vergeten. Leiders in allerlei landen spelen daarop in door mensen van alles te beloven. Als je op mij stemt zul je meer geld hebben, als je op mij stemt zul je meer macht krijgen. Ze houden ons een imaginaire wereld voor en helaas zijn mensen daar gevoelig voor. Dat was in de tijd van Jezus en nu waarschijnlijk precies hetzelfde. Jezus wilde de mensen toen daarvoor waarschuwen. Hij bood hen een alternatief aan. Laat je oude leven achter je en volg mij. Ik breng je naar het koninkrijk van God, was wat hij de mensen zei. Doordat zijn verhaal opgeschreven is, kunnen wij nu nog steeds leren van wat Jezus ruim 2000 jaar geleden vertelde en deed.
Wat zou er bedoeld worden met ‘het koninkrijk van God’? Je zou het kunnen begrijpen als een belofte voor na je dood. Als je maar precies doet wat je gezegd wordt en je precies bepaalde regels naleeft, dan kom je in het koninkrijk van God.
Je zou het echter ook anders kunnen interpreteren. En u raad het al, ik voel meer voor dit andere. Zoals ik het zie, zijn we al in het koninkrijk van God. Is de wereld namelijk geen wonder? De lucht, de zon, de bomen en planten en bloemen, de dieren, het water, bossen en bergen en ga zo maar door. We laten ons echter veel te veel afleiden door geld, macht, bezit. Jezus zegt zijn leerlingen dat ze hun leven om moeten gooien, dat ze vertrouwen moeten hebben. Zouden we dat kunnen? En wat moeten we daar dan voor doen?
Ik denk dat we kunnen beginnen met te leren ontdekken wie we zelf zijn. Wie en wat ben je nu echt? Kunnen we eens echt de tijd nemen voor onszelf en onszelf accepteren zoals we zijn. Met onze sterke en onze zwakke kanten? Hoe kunnen we er voor anderen zijn als we onszelf niet eens kennen?
Kunnen we zien dat we een onderdeel van de natuur zijn? Mensen willen graag alles beheersen en alles maakbaar maken. Maar kunnen we ook accepteren dat we in de natuur eigenlijk maar een klein stukje zijn? Ik denk dat Jezus dat bedoelt als hij praat over een leven dat groter is dan onszelf. Er is zoveel om ons heen waar we geen weet van hebben. Maar daar hoeven we niet bang voor te zijn. We mogen vertrouwen hebben en juist het accepteren van het ‘niet weten’ maakt ons los van krampachtig vast willen houden.
Wat mij erg aanspreekt is dat Jezus zegt dat we met elkaar een gemeenschap kunnen bouwen. Een gemeenschap waar iedereen welkom is en die gebouwd is op saamhorigheid, vertrouwen en rechtvaardigheid. Ik denk en hoop dat dat is wat wij hier nu samen doen.
Naast mijn werk als psycholoog, doe ik vrijwilligerswerk voor vluchtelingen. Eens per week geef ik Nederlandse les in een noodopvang voor vluchtelingen. En daarnaast heb ik eens per week een groep vluchtelingen die al status hebben om hen te helpen Nederlands te durven praten. In de media gaan er veel verhalen over deze mensen. Ik kan u echter zeggen dat het samen zijn met hen niet anders is dan dat wij nu bij elkaar zijn. Sterker nog, ik zie het als een verrijking van mijn leven dat ik deze mensen heb leren kennen. Ik leer van hun doorzettingsvermogen, hun geduld in het alsmaar moeten wachten, hun gastvrijheid en van hun vertrouwen een nieuw leven te kunnen beginnen ook al zijn ze weg van hun familie, hun huis en alles dat ze kennen. Deze mensen hebben los moeten laten en dan niet uit eigen vrije keuze, waar Jezus de mensen in zijn tijd toe opriep, maar omdat ze niet meer konden leven waar ze woonden, door oorlog, geweld, onmenselijkheid.
Ik maak deze wending in mijn verhaal, niet om mezelf op de borst te kloppen, maar omdat ik denk we net zoals Jezus zei, als mensen bij elkaar horen.
Hier in de kerk mogen we samen zijn, mogen we tot rust komen en stil staan bij wie we zijn en wie we willen zijn. We mogen samen brood en wijn delen, luisteren naar een verhaal en samen zingen. Maar straks, als we weer naar buiten gaan, kunnen we wat we hier leren in de praktijk brengen. We kunnen doen zoals Jezus ons wilde leren. We kunnen mensen samen brengen, we kunnen een gemeenschap bouwen, we kunnen vertrouwen geven en samen op weg gaan. Dan zijn we zelf ook vissers en helpen we mee aan een wereld waar iedereen welkom is.
Ik wil graag eindigen met een gedicht van Kris Gelaude:
Durven beginnen, waar anderen ophielden. Willen geloven, dat het goede zijn weg vindt. Kunnen ontdekken, wat in jezelf verborgen ligt. Leren omgaan, met tegenstellingen. Laten gebeuren, wat je niet in de hand hebt. Durven hopen , dat hoop niet misleidt. Kunnen loslaten, om het nieuwe te verwachten.
Maryia Kalesnikava (42) is muzikant en een prominent politiek activist. Ze droomt van een Belarus waar iedereen wordt gerespecteerd en vrijuit kan spreken. Bij de presidentsverkiezingen in 2020 daagde ze de zittende president Loekasjenko uit en leidde massademonstraties. Niet lang nadat Loekasjenko door middel van fraude de verkiezingen won, werd ze ontvoerd. Op grond van valse beschuldigingen werd ze tot 11 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Maryia zit gevangen onder zeer slechte omstandigheden. Haar familie en vrienden hebben al meer dan een jaar niets van haar gehoord.
Als u hier klikt, kunt u het laatste nieuws lezen vanuit Ghana. Onze MOWA heeft hier het project Barbarugo ondersteund. Naar Nieuwsbrief 25 Barbarugo
In deze nieuwsbrief wordt aandacht geschonken aan twee belangrijke steunpilaren die ons in het afgelopen jaar zijn ontvallen, maar gaan wij vooral ook in op onze plannen voor de toekomst. Alleen zo kunnen wij de droom van de oprichter van onze stichting Ruud Goedknegt, en van onze grootste supporter in Ghana, Dr. Mensah, directeur van de Ghanese National Development Planning Commissie realiseren. Er wordt gewerkt aan een groot project om 25.000 hectare bamboe bos, vermengd met inheemse bomen tot stand te brengen, om zo bij te dragen aan de verbetering van ons leefklimaat, de biodiversiteit en de sociaal economische omstandigheden van de bevolking in Ghana. Daarom zijn onze bestuursleden Stephen Oduro (Barima Asamoah Kofi IV) en Wilko Brink afgelopen november opnieuw naar Ghana afgereisd.
Het Vredescafe heeft Verbinding op het programma voor de komende avond 19 december staan.
Een programma wat zo nodig is in deze tijd van polarisatie, conflict, haatzaaien en schending van mensenrechten. Vanuit het oogpunt vanuit verschillende culturele, religieuze en niet-religieuze bijdragen van artiesten en sprekers over verbinding, vrede, waaruit het wederzijds respect voor elkaar vanzelf spreekt.
Met bijdragen van Annabelle Helberg,zang; Rashid Novaire, schrijver en dichter; Mahdy,Egyptische danser met de Tanoura; Bart Nooy met muziek en tekst; Semuel Sanhureka van St. Allifuru met zang; Paul Henneman met zang van de Soefies.
Aanvang
19 december 2024 20:00 uur
Toegang
Gratis
Plaats
Huis van de Wijk Lydia Roelof Hartplein 2a, Amsterdam
Christophe Sahabo, arts en directeur van een ziekenhuis in Burundi, werd in april 2022 gearresteerd vanwege een conflict over het management van het ziekenhuis. Tijdens een hoorzitting afgelopen september moest Sahabo overgeven en zakte in elkaar. Maar in plaats van hem naar een ziekenhuis te brengen, stuurden de autoriteiten Sahabo terug naar de gevangenis. Daar weigeren ze hem de medische zorg die hij dringend nodig heeft.
Zaterdag 21 december 2024 geven de koren van onze Heilige Mariaparochie een kerstconcert in de St. Urbanuskerk in Amstelveen. De deur is open vanaf 19:30 uur en het concert begint m 20:00 uur. Gratis kaarten zijn verkrijgbaar via koren@heiligemariaparochie.nl Na afloop is er een collecte voor onze caritas.
De Week van gebed voor eenheid van christenen 2025 nodigt uit om in te gaan op het geloof dat christenen verenigt. Jaarlijks komen christenen samen en bidden wereldwijd in deze week van gebed voor eenheid om verbondenheid met God en met elkaar te ervaren en voorbede te doen voor wat er speelt in de samenleving. De gebedsweek voor eenheid begon ruim 175 jaar geleden. Naar schatting doen in Nederland 200.000 mensen vanuit heel verschillende culturen en kerkelijke tradities mee aan dit initiatief.
In deze week wordt er op allerlei plekken en in allerlei kerken samen gebeden. Kijk op de website van Geloven in Amstelveen ( https://geloveninamstelveen.nl/#gebed ) voor een overzicht van alle plekken, data en tijden. Van harte welkom!
In 2025 is het 1700 jaar geleden dat het eerste christelijke oecumenische concilie in 325 na Chr. in Nicea werd gehouden. Bij de herdenking hiervan past het om het gemeenschappelijk geloof te vieren zoals uitgedrukt in de geloofsbelijdenis die tijdens dit concilie werd geformuleerd. De verwoording van het mysterie van de menswording en het lijden, de dood en de opstanding van onze Heer is misschien vandaag de dag de onze niet (helemaal) meer. Het daagt ons uit hoe wij getuigen van ons geloof in de opstanding als een bron van hoop en vreugde waarin iedereen mag delen.
In de gebedsweek voor eenheid van christenen van 19 t/m 26 januari is in De Goede Herder op woensdag 22 januari 2025 om 16.00 uur een oecumenische viering waarin deken Eugene Jongerden en Nelly Versteeg samen voorgaan. Het thema ‘Ja, ik geloof’ verwijst naar de geloofsbelijdenis van Nicea en naar woorden die Marta tegen Jezus uitspreekt. Haar broer Lazarus is gestorven en Jezus daagt Marta uit met de vraag: ‘Geloof je dat wie in Mij gelooft nooit zal sterven?’ Marta antwoordt met: ‘Ja, ik geloof dat U de messias bent, de Zoon van God die naar de wereld zou komen’ (uit Johannes 11: 17-27).
Bid u mee in de week van gebed voor eenheid?
plaats: De Goede Herderkerk, Van Boshuizenstraat 420
tijd: woensdag 22 januari, 16.00 – 16.45 uur
organisatie: De Goede Pelgrim, namens de Goede Herder Fons Smelting en Cisca Griffioen
De Adventsactie is dit jaar bestemd voor de Stichting Vrienden van Mikondo (www.mikondo.nl) Deze Stichting zet zich al ca. 25 jaar in voor onderwijs aan kansarme kinderen en jongeren in de wijk Mikondo van de hoofdstad Kinshasa (met ca. 17 miljoen inwoners) van de Democratische Republiek Congo. Congo behoort tot de armste landen van Afrika.
Op de verschillende scholen voor basis- en vervolgonderwijs staan jaarlijks 1200 leerlingen geregistreerd en er worden ook beroepsopleidingen gegeven. Ieder jaar vinden veel jongeren zo toegang tot eervol werk in allerlei sectoren en kunnen zij zich ontplooien naar gelang hun talenten. Denk aan timmeren, metselen, autotechniek, lassen, naaien enz. Zo worden zij gered van een uitzichtloos bestaan en kunnen zij op hun beurt hun kennis aan andere jongeren overdragen. Buiten de huisvesting van de kinderen is de ondersteuning aan de kinderen vergelijkbaar met de bij parochianen bekende Stichting Derde Wereld Hulp. De MOWA heeft er voor gekozen om dit jaar een soortgelijk project te ondersteunen in een land dat grote problemen heeft om de armoede te bestrijden. Stichting Vrienden van Mikondo heeft bewezen om daar middels hun projecten een effectieve bijdrage aan te geven. De MOWA beveelt deze Adventsactie van harte bij u aan. Tijdens de vieringen in de Adventsperiode zal er worden gecollecteerd maar indien u deze vieringen niet kunt bijwonen kunt u de Stichting steunen door uw bijdrage over te maken op IBAN-rekening NL72 RABO 0382 3326 01 t.n.v. MOWA Amsterdam. U kunt dit ook doen via onderstaande betaalknop.
Voor verdere informatie verwijzen wij naar de website en de flyers in de kerk. Bij voorbaat dank voor uw gewaardeerde bijdrage
Nico van Wieringen
Huiswerkklasje gestart
Gisteren een berichtje ontvangen van Stichting vrienden van Mikondo. Er is een huiswerkklasje voor kinderen uit de buurt van de plek Pôle des Métiers. Er kwamen wel 50 kinderen op af.
Wij organiseren op zaterdag 7 december een dagreis naar Kevelaer (Duitsland), waar gelegenheid is om, naast de mooie kerken en kapellen, restaurantjes en winkels, ook de kerststallenmarkt te bezoeken. Een mooie dag voor Kevelaerfans én voor liefhebbers van kerstgroepjes. Aan het eind van de dag vieren we in de Kaarsenkapel de eucharistie en sluiten we af met een gezamenlijke (warme) maaltijd. Vertrekplaatsen (afhankelijk van het aantal deelnemers volgt een indeling)
Alkmaar (station CS, zijde stadscentrum bij busstation)
Met onderweg een koffiestop arriveren we tussen 12.30 uur in Kevelaer, waarna u vrije tijd heeft tot 16.30 uur (aanvang eucharistieviering in de Kaarsenkapel). Aansluitend is er nog een warme maaltijd in een restaurant in Kevelaer en om 19.00 uur vertrekken we weer en gaan rechtstreeks naar de opstapplaatsen.
Deelname
Deelname geschiedt op basis van aanmelding en betaling vooraf (bij afmelding helaas geen restitutie). Bij de prijs is inbegrepen: vervoer per luxe touringcar, koffie/gebak op heenreis, eucharistieviering in Kevelaer, driegangenmaaltijd en (pastorale) begeleiding. Niet inbegrepen: annulerings-/reisverzekering, drankjes bij de maaltijd. Graag bij opgave diëten (o.a. vegetarisch) en mobiliteit (bijv. rolstoel) niet vergeten te vermelden. U ontvangt rond 1 december (per email) een bevestigingsbrief mét uw vertrektijd.
Overschrijving van het deelnamebedrag vooraf op: NL67 INGB 0005 2625 19 t.n.v. I.P.M. van Stiphout-Boos, o.v.v. “Naam + Advent 2024”.
volwassene € 69,00
kind t/m 12 jaar gratis 13 t/m 18 jaar € 39,00
Aanmelding/informatie (aanmelding t/m 25 november a.s.) kevelaerbedevaart@outlook.com Dea Broersen (06-25021417) Jos Martens (06-16666900) Yvonne van Stiphout-Boos (06-22248723) pastoor Eugène Jongerden (06-51265724) pastoor Eric van Teijlingen (06-13716464)
Oecumenische gespreksavond op woensdag 6 november van 20.00 tot ± 21.30 uur in de bovenzaal van Amstelstroom. (Ouderkerk aan de Amstel)
Vorig jaar hield Erik Borgman een inspirerende lezing met als onderwerp: de toekomst van de kerk.
Naar aanleiding daarvan en als vervolg daarop is er op 6 maart een gespreksavond geweest. Die avond is er gesproken over de uitdagingen van deze tijd. Een verslag hiervan vindt u in nieuwStroom van april 2024. U kunt ook een verslag opvragen bij Adri Burger: a.burger-degeus@planet.nl.
Een belangrijke punt dat naar voren kwam: We geloven fundamenteel dat God erbij is, en zo kunnen we als kerk ook nabijheid uitdrukken, en dan gaat het om menselijkheid, gelijkwaardigheid, verbinding en liefde. De kerk als een open gemeenschap, die een positieve uitstraling heeft.
Op 6 november praten we verder, in het besef dat we niet meteen oplossingen hebben, maar wel samen kunnen zoeken naar wat ons in de weg zit en wat we als mogelijkheden zien.
Ook als u de eerdere avonden niet bezocht hebt: wees van harte welkom.
Tussen het duister en het donker de laatste maanden van het jaar schrijven wij over hoop en vrede
Een bijzondere adventsbezinning waarin we adventsgebeden en gedichten schrijven
De advent is een bijzondere tijd: een tijd van verwachting, van hoop, vrede, vreugde en liefde. Samen worden we stil bij deze thema’s door onze gevoelens en gedachten toe te vertrouwen aan het papier. We gaan in een mooie bezinningsmiddag adventsgebeden en gedichten schrijven. Dat doen we onder leiding van pastor Dea Broersen en diaken Jeroen Hoekstra. Zij nemen ons mee langs de vier zondagen naar kerst en geven tips en ondersteuning bij het schrijven. De middag wordt besloten met een korte gebedsviering waarin onze gedichten en gebeden centraal staan.
Wanneer: Vrijdag 29 november Tijd: 14.00 – 15.30u Locatie: Titus Brandsma Opgeven: bij diaken Jeroen (diakenjeroen@kpnmail.nl)
De All Saints Church in Amsterdam ZuidOost (ook wel het Afrikahuis genoemd) kookt elke donderdag voor Stap Verder en andere mensen die een extra maaltijd kunnen gebruiken.
Stap Verder is een inloophuis waar mensen in Amsterdam Zuidoost terecht kunnen voor informatie, advies en hulpverlening op het gebied van wonen, werken, inkomen, inburgering, gezondheid, zorg, recht, migratie. Ze bieden gratis Nederlandse les, naailes en handwerkcursussen, medische, juridische en sociale spreekuren.
Na de zomervakantie blijkt dat 2 rails van de lades in de keukenkastjes zijn afgebroken. De lades zijn daarmee niet meer te gebruiken. In de keuken staat ook een archiefkast, die voor opslag van keukengerei en eten wordt gebruikt. De roldeur daarvan was al langer stuk.
Op de Werelddag van de Armen 17 november houden we een caritas-collecte en onze PCI heeft gesloten deze voor het herstel van de keuken van de All Sants Church te gebruiken. Uw steun helpt de migrantenkerk om voor langere tijd de zorg voor hun naaste gestalte te blijven geven.
Namens PCI Heilige Mariaparochie
Theo den Blanken blanken5@xs4all.nl NL91 RABO 0302 3251 07 t.n.v. Caritas Amstelland
Overweging uitgesproken bij de uitvaart van pastoor A. Koot Deuteronomium 6, 4-9 en Marcus 2, 1-5
Zusters en broeders in Christus,
Mensen hier in vriendschap en liefde verbonden rondom Lex,
שמע ישראל יהוה אלהינו יהוה אחד; (Sjema Israel adonai Èloheenoe, adonai ègad).
Deze woorden te laten horen in het Hebreeuws, leek me een passend begin. Tot bijna het einde is Lex blijven vertalen; maakte trouw zijn huiswerk voor de Hebreeuwse leeskring, waar hij lid van was. Hoor Israël is een oproep aan ieder van ons zich te openen voor het geheim van het leven. Je mag het op jezelf betrekken. Zo klonk vroeg in het leven van Lex ook ‘Hoor Alexander’, een naam die hij met trots droeg, ook al werd hij gedurende zijn leven wel steeds korter. Alexander, werd Alex, en Alex werd Lex. Het Latijnse woord voor Wet. En dat woordje Wet speelt een bijzondere rol in zijn leven, het krijgt een andere betekenis; in die zin is hij onder zijn naam gaan staan.
Vroeg in zijn leven klonk Hoor Alexander, de roeping tot het priesterambt in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Als nakomer in zijn gezin, zijn broers Hans en Henri zaten in een andere levensfase, beleefde hij het ook als een avontuur. Na het kleinseminarie in Apeldoorn volgde het grootseminarie in Warmond, waar Lex zo heerlijk over kon vertellen. Een van de verhalen ging over professor De Groot, docent klassieke talen. Het was in de tijd dat paus Pius XII, die nog als een kerkvorst werd gedragen, het Mariale dogma van ‘Maria Tenhemelopneming’ afkondigde; het verhaal ging dat de paus in een droom deze boodschap kreeg ingefluisterd. Toen één van Lex’ medestudenten aan professor De Groot, bijgenaamd paciep, vroeg wat hij daarvan vond; kregen de jonge priesterstudenten als antwoord ‘ik heb met de persoonlijke visoenen van meneer Pacelli niets van doen’. Een schok ging door het klaslokaal, dat een professor deze relativerende woorden sprak en de paus bij zijn burgernaam aansprak. Laatst zei Lex nog dat dit het begin was van een relativerende houding ten opzichte van wat de kerk als wet verkondigt.
Als jonge priester is hij gevormd door een massieve dogmatische theologie, een taal die niet meer aansloot op zijn tijd; het Tweede Vaticaans Concilie was dan ook een verademing. Er kwam ruimte voor nieuw élan, voor experimenteren; hij deed mee aan de Pax Christivoettochten, waarin je als priester onder de mensen kwam, in plaats van dat je erboven stond. Het was ook een tijd van desoriëntatie. Het oude voldeed niet meer, maar het nieuwe was er nog niet. En de bron van waaruit hij leefde droogde langzaam op. Tot dat hij begin jaren zeventig zijn leermeester ontmoette:
Frans Breukelman
Deze leermeester betekende Lex’ redding voor het pastoraat. Een gereformeerde professor, expert in de Hebreeuwse taal, opende voor hem de Schrift. Laatst vroeg ik Lex nog, wat het was, wat er gebeurde, als hij bij Breukelman in het college zat en hij uitleg kreeg over de Bijbel. Hij antwoordde ‘Voor het eerst had ik het gevoel, dit gaat over mij’. Deze ervaring, tot in je ziel, in je hart geraakt te worden door het horen van het Woord, heeft Lex tot het einde van zijn leven geïnspireerd. En dat heeft tot grootse dingen geleid, waarvan gisteren ook al is gesproken: de Bijbelse lesmethode Naderen om te horen. Die aanraking, of beter openbaring, vernieuwde zijn geloof. Een geloof dat in de kern, zo zei hij eens in een tweegesprek met een dominee, om creativiteit draait. Creatie! Ontdek in je eigen leven hoe “de God van leven” in jou werkzaam is. Dat kan alleen door eerst te willen ‘horen’, door stil te worden, tot je te laten spreken, om dan te ontdekken dat het ook over jou gaat.
Deze boodschap heeft hij veel leerlingen op Fons Vitae willen meegeven. Een ernstige boodschap die je nadert om te horen, die hij verpakte in een Kootiaanse performance over bijvoorbeeld de slang die sprak in het paradijs. Zijn creativiteit heeft ertoe geleid dat hij de woorden van de Bijbel bij menig mensenkind heeft ingeprent.
Er was weer richting, oriëntatie in het leven. En dat is precies waar de Thora, de Wet voor staat. De Thora die hij in het Hebreeuws bestudeerde op zoek naar wijsheid. Die Thora die hem ook verbond met een traumatische ervaring in de oorlog, zijn joodse buren, waaronder een leeftijdgenootje, werden afgevoerd. En kwamen nooit meer terug, maar zoals bekend uit de overlevering zeiden zij tot in de gaskamer “Hoor Israël, de Heer, onze God, de Heer is de enige!. Hoor en open je voor dat wat leven geeft, voor dat wat liefde is…….deze openheid hebben veel mensen in Lex als mens, als oom en zwager, als leraar, als vriend, als geliefde, als pastor ervaren.
En hij heeft dat ook ontvangen – die liefde en vriendschap van u, van jou, van ons hier bijeen. Om die reden is het evangelie van vandaag waarin de lamme gedragen wordt door vrienden een ‘dankjewel’ van Lex aan ons. Daarom wilde hij deze lezing. Hij voelde zich door heel veel mensen gedragen. De vier dragers uit het evangelie, zei hij, staan voor zoveel meer mensen in mijn leven. Ik kan namen noemen, zei hij in het ziekenhuis, maar zij weten het ook.
Lex, pastor Koot, voelde zich gedragen. Juist deze lezing karakteriseert ook zijn leraarschap. Voor mij en velen was hij een leraar die zich opende voor de leerlingen, die iets wilde leren van de leerling. Jonge mensen, ook hier aanwezig, zagen in Lex en pastor Koot niet een oude man, die het beter wist en het allemaal al eens heeft meegemaakt. Maar kon zich ook verbinden met de ontdekkingen die je als jongere doet; als ome Lex kwam was het niet een zeurende, klagende oude man, maar bracht met zijn grappen leven; en altijd – ineens – toch een soort van vermanende wijsheid, die hij met zijn pretoogjes en glimlach liefdevol kon verpakken. School is niet leuk, maar het stelt je vrij, was zo’n levenservaring.
Even later in het evangelie zegt Jezus tegen de lamme ‘sta op, pak uw bed op en ga naar huis’. De lamme stond op en was genezen. Een wonder, waarbij het niet gaat om de fysieke genezing, maar om het geloof. Een geloof dat staat voor openheid, ontvankelijkheid, geen gestolde meningen, geen regeltjes die een mensenleven verstikken en vormen van liefde verdoemen. Een geloof dat ruimte wil scheppen, daar waar mensen vastzitten, een geloof dat licht geeft, daar waar het donker is. Een geloof dat doet opstaan, als je bent gevallen. Een geloof dat je tekorten, je zonden vergeeft. Dit geloof, is in de Heer, onze God, de enige. Heb dat lief, leef ernaar je leven lang.
Het gaat over mij, zei Lex. Oude woorden die als dode gedachten waren, werden levend; kregen betekenis, kregen zin, brachten liefde en leven. Zo heeft Lex een pad bewandeld, voelde zich als een pelgrim in dit leven en stelde zich open voor het geheim, dat hem af en toe iets openbaarde. De wonderen in het leven van Lex. Eén ervan was dat hij met Pasen, als jonge leerling. een drie had voor Grieks en nog één mondeling te gaan voor zijn eindexamen. Samen met zijn vriend Frans van Schaik ging hij de avond ervoor zomaar een tekst oefenen; een pagina uit Sofocles. De volgende dag, de jonge Lex naar professor Paciep. En wat gebeurt er, hij krijgt dezelfde pagina te vertalen. En hij vertaalde het in één keer goed. De prof voelde zich belazerd en strooide rijkelijk met gvd’s, zoals toen wel vaker het gebruik was bij Roomsen. Lex kreeg een 9, haalde Grieks en was daarmee geslaagd voor zijn examen. Toen het cijfer in de pocket was, heeft hij het wel eerlijk opgebiecht. Een wonder. En bij elk wonder had Lex de gewoonte naar Marietje te gaan in Maastricht, om dan een kaars, niet een kaarsje, aan te steken.
Voor elk van de wonderen was hij zeer dankbaar, het betrof ook mensen die op zijn levensweg kwamen en hem vergezelden, hem liefhadden. Liefde die de rommeligheid van het leven doordrenkt, waarvoor je je niet hoeft te schamen, waren woorden die Lex aan het einde van zijn leven nog uitte.
We zijn hier nu voor het laatst met onze geliefde Lex in deze kerk. Een kerk die gebouwd is als een tent. We zijn namelijk onderweg, tastend, vermoedend dat God, het Geheim onder ons is. Soms licht er iets op van dat Geheim, verschijnt het als licht door glas-in-roodramen. Het licht dat kleur krijgt. Zo herinneren we pastor Koot ook als een kleurrijk mens, hield van zingen, van poëzie, van kunst. Was elke zaterdag in het Concertgebouw, had een abonnement voor het filmtheater. Voelde zichzelf een zondagskind met zijn eigen grilligheden. Een van die grilligheden was het ongeduld, een bepaalde onrust. Als ik met Lex op onze jaarlijkse tocht naar Chevetogne na 3,5 uur rijden in de grote hal van het klooster kwam, duurde het nog geen minuut of Lex zei “is er wel iemand? Moeten we niet ergens even bellen?” En dan vermaande hij zichzelf ‘Koot, doe toch eens rustig’. Of als hij bij het ontbijt een boterkuipje moest openmaken, en dat niet voor elkaar kreeg. En als ik dan een beweging maakte om te helpen…….nee, hij moest en zou het zelf doen. Hij was gesteld op zijn zelfstandigheid, wat hem soms ook wel irritant eigenwijs maakte……. Ik ga het volgende week zeker missen, als ik daar ben zonder hem.
Zo gaat ieder van u hem missen, ieder van ons die dierbare herinneringen met hem heeft; we gaan zijn lach, zijn stem, zijn onhandigheid, zijn appelig-kijkende-Toon-Hermansblik missen. Het was een goed mens, en zoals wij allen – ook met mankementen. Hij was voor velen een bemind priester, was mensen in rouw nabij, bezocht zieken, ook al vond hij dat soms moeilijk en probeerde zoals veel pastoors de kool en de geit te sparen. Dat ging niet altijd goed, maar is uiteindelijk toch recht gekomen, zou Prediker zeggen.
Lieve Lex, je eindigde de viering in gebed altijd met een oproep om gerechtigheid; gerechtigheid moet je niet over praten, maar moet je doen. Het gaat niet om het “Ik en mijn behoud”, maar om de schoonmenselijkheid van het leven voor Gods aangezicht. Deze laatste slotwoorden, die jij zo vaak bad, bid ik je toe: dat je voor Gods aangezicht mag staan in al je schoonmenselijkheid, bevrijd van al je onrust, en aanvaard om wie je bent. Want je hebt de Heer liefgehad met hart en ziel en met inzet van al je krachten.
Ben je pianist/dirigent en ben je beschikbaar voor het begeleiden van een kinderkoor voor de Heilige Mariaparochie. Dan is deze baan misschien iets voor jou:
Begeleider kinderkoor Heilige Maria Parochie
In de Heilige Mariaparochie, binnen de regio Amstelveen, Amsterdam-Buitenveldert en Ouderkerk, is een kinderkoor voor kinderen in de leeftijd van 6 t/m 12 jaar, de leeftijd van de Basisschool groep 3 t/m 8. Dit koor verzorgt ongeveer eens in de 6 weken een familieviering in de Urbanuskerk in Amstelveen-Bovenkerk. Daarnaast zingt het kinderkoor ook bij speciale gelegenheden zoals de vieringen van de Eerste Communicanten, de familieviering op Palmzondag en bij de kinderkruisweg op Goede Vrijdag.
Voor dit koor zoeken we een dirigent/begeleider die zowel de repetities als de vieringen wil verzorgen. De vieringen worden in overleg met de pastores van de parochie opgesteld en aangepast aan het karakter van een familieviering.
Van de dirigent/organist wordt verwacht dat hij/zij deze vieringen muzikaal leidt.
De belangrijkste taken van de dirigent/begeleider:
Samenstellen van het zangrepertoire dat bij de vieringen gebruikt kan worden;
Verzorgen van de repetities voor de kinderen;
Het ontwikkelen van de zangkwaliteit bij de kinderen van het kinderkoor;
Het enthousiasmeren van de kinderen en het promoten van het kinderkoor op de basisscholen binnen de parochie.
Competenties
Om deze functie goed te kunnen vervullen vragen wij om een persoon met de volgende competenties:
Ervaring met het begeleiden van kinderkoren als dirigent/begeleider;
Didactische en pedagogische vaardigheden om de kinderen te enthousiasmeren en om de zangontwikkeling te stimuleren;
Kennis en ervaring met de Rooms-katholieke riten.
Ben je geïnteresseerd in deze functie, dan kan je contact opnemen met Jeroen Potjes, lid van parochiebestuur en verantwoordelijk voor personeelszaken. Stuur je motivatie met cv naar personeelszaken@heiligemariaparochie.nl. Wij zullen contact met je opnemen. Allereerst zal er een gesprek met Jeroen Potjes plaatsvinden. In een later stadium zal er contact zijn met andere betrokkenen, met name met pastoor-deken Jongerden.
Tijdens dit symposium wordt met inleidingen vanuit de wetenschap, praktijk, de politiek en de sociale leer inhoud gegeven. Vervolgens diepen de sprekers dat verder uit in een paneldiscussie. Uiteraard is er ook voldoende ruimte voor u als genodigde voor het stellen van vragen. Wij stellen een ieders aanwezigheid op deze bijzondere bijeenkomst zeer op prijs en ontvangen u graag op vrijdagmiddag 8 november in de plebanie va de St. Bavo kathedraal te Haarlem aan de Leidsevaart.
Sinds haar oprichting in 2008 heeft het Centrum voor de Sociale Leer van de Kerk een scala van maatschappelijke domeinen beoordeeld aan de hand van de sociale leer van de katholieke kerk. De waardigheid van de menselijke persoon is de basis voor de principes en de inhoud van de sociale leer van de Kerk (Compendium van de Sociale Leer van de Kerk, 160). Vanuit dat wezenlijke scheppingsgegeven formuleert de Kerk haar oordeel en programma van vereisten met betrekking tot de morele aspecten aangaande economische en sociale aangelegenheden. In deze economisch en sociale aangelegenheden speelt belastingheffing en de besteding ervan een grote rol. Dat betreft domeinen als arbeid, economie, ondernemen, zorg, financiën, etc. De mate en aard van belastingheffing en de criteria voor de besteding ervan zijn daarbij van invloed op de menselijke waardigheid.
programma
Onderdeel
Spreker
Opening en inleiding (dagvoorzitter)
Ph. Weijers
Pecunia non olet, over de katholieke moraal van belastingheffing
A. Janssen
Tussen droom en daad, over belastingwetten en hun praktische bezwaren
M. Eerenstein
Is eerlijk goed en goed ook eerlijk, over of een economisch optimale belastingheffing ook maatschappelijk optimaal is?
A. Gerritsen
Is groeneerlijk ook goudeerlijk, over hoe we zorgen voor een belastingstelsel dat toekomstbestendig is
S. Maatoug
Paneldiscussie
A. Janssen
Slotwoord
Mgr. J. Hendriks
Afsluiting
Ph. Weijers
details
Het symposium wordt gehouden op vrijdagmiddag 8 november 2024 van 13.00 tot 16.30 uur. De locatie is de plebanie van de St. Bavo Kathedraal aan de Leidsevaart 146 te Haarlem. Inloop is vanaf 12:30 uur
Indien u geïnteresseerd bent in deelname aan dit symposium, stuur dan een bericht van deelname aan info@cslk.nl.
Voor meer informatie kijk ook op de website: www.cslk.nl/
personalia
Mr. M.G. Eerenstein, belastinginspecteur en voormalig belastingadviseur
Dr. A.A.F. Gerritsen, universitair hoofddocent Erasmus School of Economics
Mr. A.J. Jansse, fiscaal jurist, bestuurslid van het CSLK en diaken van het aartsbisdom Utrecht
S. Maatoug MPhil, MSc, lid van de Tweede Kamer voor GroenLinks-PvdA
Mgr. dr. J. Hendriks, bisschop van het bisdom Haarlem-Amsterdam
Ing. Ph.S. Weijers BScR, permanent diaken, bestuurslid van het CSLK
De Titus Brandsmakerk is een van de 3 locaties van deze expositie
De foto-expositie ‘Ongedocumenteerd en op leeftijd’ van Mona van den Berg is de hele maand oktober gratis te zien verspreid over 3 locaties in Amstelveen. Bezoekers kunnen daar kennismaken met 23 indrukwekkende portretten en verhalen van ongedocumenteerde ouderen in Nederland, vastgelegd door prijswinnaar fotograaf Mona van den Berg. De gratis te bezoeken fototentoonstelling vraagt aandacht voor hun kwetsbare situatie.
‘Ongedocumenteerd en op leeftijd’ – foto: Mona van den Berg
Getoond worden ouderen die vaak al decennia in Nederland verblijven zonder papieren. Zij hebben veelal in de schaduw geleefd en staan nu alleen op oude leeftijd zonder zorg en ondersteuning. “Het wordt tijd dat deze mensen eengezicht krijgen,” zegt fotograaf Mona van den Berg. Ze won in met deze expositie de derde prijs voor documentaire serie-fotografie van de stichting Zilveren Camera.
De tentoonstelling geeft een beeld van hun verborgen bestaan. “Het zijn mensen die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen,” schrijft Ernest van der Kwast bij de foto’s.
Natasja Groeneveld, ouderadviseur bij Participe Amstelland, werd geraakt door de beelden van deze tentoonstelling toen zij deze eerder bezocht in Amsterdam. Zij besloot zich in te zetten voor dit initiatief in Amstelveen. Samen met maatschappelijk werker Adrienne Bosch en wijkcoach Ghoesna Janmohammed hebben zij met succes de mogelijkheden onderzocht om de tentoonstelling naar Amstelveen te halen.
De expositie is in de maand oktober elke woensdag, donderdag en vrijdag van 10.00 tot 16.00 uur te zien in Amstelveen. De tentoonstelling is opgedeeld in drieën en verspreid over drie locaties. Op iedere locatie is een deel van de tentoonstelling te bezichtigen. De volgorde van bezichtigen maakt niet uit. De locaties zijn: Wijkcentrum Alleman (Den Bloeyenden Wijngaerdt 1), Titus Brandsma kerk ( Westelijk Halfrond 1) Ontmoetingscentrum BijKlaasje (Klaasje Zevensterstraat 209). Op de laatste locatie krijgt iedere bezoeker van de tentoonstelling een gratis kopje koffie of thee.
De Regenboog Groep biedt ondersteuning aan ongedocumenteerde ouderen. Wie ouder en ongedocumenteerd is of iemand kent die dat is, kan contact opnemen met De Regenboog Groep via 020 – 5317600, info@deregenboog.org of regenbooggroep.org.
Het pastoresteam mag een nieuw lid verwelkomen. Diaken Jeroen Hoekstra komt ons team versterken. Jeroen Hoekstra (*1973) studeerde filosofie en theologie. Hij begon zijn kerkelijke carrière als dekenaal coördinator voor het dekenaat Meerlanden (Bovenkerk behoorde in die tijd ook tot dat dekenaat.) Vervolgens werd hij opbouwwerker voor het dekenaat Amsterdam. Hij werkte daar samen met ouddeken Ambro Bakker en pastor Dea Broersen. Daarna ging hij aan de slag voor het bisdom als medewerker kerkopbouw.
In 2015 ontving hij de diakenwijding. Zijn eerste benoeming als diaken was voor het samenwerkingsverband ‘Van Amstel tot Westeinder.’ Niet veel later werd hij ook aangesteld in de Zaanstreek. De Zaanstreek verruilt hij nu voor onze H. Mariaparochie. Hij zal zijn werkzaamheden voor onze parochie combineren met zijn aanstelling voor de parochies van Aalsmeer, Kudelstaart, De Kwakel, Uithoorn en Nes aan de Amstel.
zondag 29 september 2024 26-ste zondag door het jaar – B Kollozensen 3:14-17 en Maria zingt het Magnificat Kris Gelaude
In wat wij tot hiertoe hoorden werden er een paar accenten gelegd die naar mijn gevoel in deze viering de absolute boventoon halen. En terecht, omwille van de context waarin wij hier vandaag samen het afscheid vieren van Marlies als dirigente. Paulus benadrukt het op zijn manier: “Voegt bij dit alles de Liefde…” en “Zingt voor God met een dankbaar hart psalmen, hymnen en liederen”.
Dat weerklonk vervolgens ook onmiskenbaar in het lied: “De boom is de aarde dankbaar”. “De mensen zijn dankbaar de zon”… “Zaai sterren van liefde, liefde je bed en je tafel”. En “de sterren dat zij het zingen/ dat wij nog leven, dat het nog duurt/dat wij het zingen.” Liefde, dankbaarheid en zingen over wat ons gegeven is. Het is eenzelfde thematiek die uiteindelijk ook doorklinkt en krachtig gebundeld is in het loflied van Maria. Ook al is het één van de zeldzame keren dat Maria haar stem verheft in het evangelie, het is een lied van overgave en vervulling.
Liefhebben, zingen en danken, zijn dat immers niet de grondlijnen van ons bestaan? Dat wat ons ten zeerste mens maakt. Steeds weer opnieuw. Misschien is dat overigens het mooiste aan een mens, dat hij kan liefhebben, dat hij kan zingen en dat hij kan danken. Drie eigenschappen die vooreerst het menselijke dragen, maar die tegelijk ook verwijzen naar het goddelijke dat in onze ziel is neergelegd.
Bij de gedachte hieraan kwam er bij mij spontaan een vers naar boven dat mij altijd heeft aangesproken. Het komt uit een gedicht van de jonge dichter Rainer Maria Rilke, die schrijft:
“Ik cirkel rond God, rond die oeroude toren, ik cirkel millennia lang, en nog weet ik niet ben ik een valk of een storm. Of ben ik een groot gezang?”
Een groot gezang zijn, dat lijkt me waar het hier vandaag vooral om gaat. Ik ben ervan overtuigd dat ieder mens een lied in zich draagt. Misschien onbewust of onder vele lagen stof verborgen. En het wonderlijke is dat er onder ons ook nog mensen zijn die dat lied in anderen naar boven kunnen roepen, die dat zelfs meerstemmig kunnen laten klinken en die op die manier telkens opnieuw voor verhevenheid en schoonheid zorgen. Om dat te kunnen moet je vooral zelf een groot gezang zijn, zoals musici, dichters, kunstenaars en bezielers dat kunnen zijn. Ik geloof niet dat het nog moet gezegd dat Marlies zo iemand is. Wanneer je erin slaagt om 50 jaar lang gedreven en bezield mensen samen te brengen om hen te doen zingen en om dat op een altijd even innemende en inspirerende manier te doen, dan ben je zelf een groot gezang. Een zegening. Als er iemand dat geweest is voor deze gemeenschap, dan is het wel Marlies.
Bovendien is de trouw en de standvastigheid om zolang en zoveel begeestering uit te blijven dragen een ultiem bewijs van toewijding en levensengagement. Iets wat in de huidige context eerder een zeldzaamheid aan het worden is. Maar het samen zingen en dat dan met velen blijven doen is anderzijds ook een krachtige vorm van verzet. Verzet tegen de onverschilligheid, tegen de apathie, tegen de gevoelloosheid en de verkilling in onze wereld. Waar gezongen wordt is en groeit verbondenheid, daar blijven mensen afgestemd op elkaar. Waar gezongen wordt worden tegelijk, om het met de woorden van Huub Oosterhuis te zeggen: “plekken gecreëerd waar je kan ervaren dat een ander bestaan, een andere wereld mogelijk is. Plekken waar troost gevonden wordt, als tegenwicht voor de ellende in de wereld”. En dat is het wat de mensheid vandaag meer dan ooit nodig heeft.
Dank Marlies, dat jij daar zolang mee voor gezorgd hebt. Laat nu dan voor jou komen de zevende dag. De dag om rust te integreren. De dag die tijd biedt om achterom te kijken en om te zien en te zeggen dat het goed was.
Vorige week, bij het begin van de herfst schreef ik:
“Zelfs de mooiste herfst is een oefening in loslaten en vertrouwen om een nieuw perspectief te vinden.”
Ik wens je Marlies dat je dat perspectief mag vinden.
Op 16 september 2023 wilden de activisten Abraão Pedro Santos, Gilson Morreira, Adolfo Campos en Hermenegildo Victor José uit Angola zich aansluiten bij een solidariteitsdemonstratie. Enkele uren ervoor werden ze opgepakt. Drie dagen later veroordeelde een rechter hen zonder enig bewijs voor ‘ongehoorzaamheid en verzet tegen bevelen’. Ze kregen tot 2 jaar en 5 maanden gevangenisstraf. Drie van hen hebben dringend medische zorg nodig.
Guido van Leemput spreekt 17 oktober over de nieuwe samenwerking van een aantal bestaande Vredesorganisaties, zoals: Stop de Wapenhandel, PAIS,Kerk en Vrede en VD Amok, The Hague Peace Projects.
Vandaag 19 september hebben wij het verdrietige nieuws ontvangen dat pastor Lex Koot 18 september vredig is ingeslapen. Wij wensen de nabestaanden en alle betrokkenen veel sterkte.
Vrijdagavond 27 september 19.00 uur is er een herinneringsdienst in De Goede Herder en zaterdag 28 september om 11 uur zal de uitvaart zijn ook vanuit De Goede Herder.
Binnen de Heilige Maria Parochie zijn er veel verschillende koren met een eigen repertoire, geschikt voor uiteenlopende leeftijdscategorieën. Of je nu 8 jaar bent of de 80 al aantikt, voor alle leeftijden is er plaats op een van onze koren. Wil je meer informatie, ben je geïnteresseerd om een keer mee te zingen, te repeteren of gewoon eens te komen luisteren of de sfeer te proeven neem dan contact met ons op.
Dat kan telefonisch via Richard Nieuwenhuizen 06-53645611 of door een mail te sturen aan koren@heiligemariaparochie.nl De Heilige Maria Parochie heeft vijf locaties: Urbanuskerk Bovenkerk, Titus Brandsmakerk Amstelveen, Urbanuskerk Ouderkerk aan de Amstel, De Goede Herderkerk en Augustinuskerk Amsterdam-Buitenveldert. Overzicht koren en repetitietijden: https://heiligemariaparochie.nl/repetitie-schema-van-onze-koren/
Log in
